Азн.15.1. Няхай ε – эўклідава прастора. Лінейнае пераўтварэнне f: ε
ε называецца артаганальным, калі
Î ε
.
Прыклад. У эўклідавай прасторы V2 са скалярным здабыткам 
аператар f: V2
V2 ( паварот на вугал a з прыкладу 11.3) з’яўляецца артаганальным.
Ул-ць.15.2. Адвольнае артаганальнае пераўтварэнне прасторы ε n з’яўляецца аўтамарфізмам (гэта значыць, біектыўным пераўтварэннем ε n).
Доказ. Няхай f: ε n
ε n – артаганальнае адлюстраванне. Дакажам ін’ектыўнасць f. Ад процілеглага.. Калі
і
тады
, значыцца,
, а гэта супярэчыць умове
.
Дакажам сюр’ектыўнасць
. Няхай f не з’яўляецца сюр’ектыўным, тады падпрастора
у ε n не роўная ε n. Калі
- базіс ў ε n, тады вектары
не ўтвараюць базіс ε n, значыцца, яны лінейна залежныя. Значыцца, існуюць
R не ўсе роўныя нулю, такія, што
і
. З ін΄ектыўнасці f вынікае, што
, а паколькі не ўсе каэфіцыенты
роўныя 0, гэта супярэчыць таму, што
- базіс ε n. ■
Ул-ць.15.3. Калі f: ε
ε – артаганальны аператар, тады:
1) f захоўвае норму вектара (гэта значыць, што
);
2) f захоўвае вугал паміж вектарамі
(гэта значыць, што
ε \{
}
=
).
Доказ. 1)
, значыцца
.
2)
, адкуль
=
.■
Ул-ць. 1 5.4. Лінейны аператар f: ε n
ε n з’яўляецца артаганальным тады і толькі тыды, калі для адвольнага ортаўнармаванага базіса
вектары
таксама ўтвараюць ортаўнармаваны базіс.
Доказ. 1) З таго, што
- ортаўнармаваны базіс па 15.3, атрымоўваем, што
- таксама ортаўнармаваны базіс.
2) Няхай
і
ортаўнармаваныя базісы ε n. Няхай вектары
маюць у базісе
слупкі каардынат
і
. З лінейнасці f вынікае, што
маюць таксама слупкі каардынат
і
у базісе
. Адсюль па 14.8 атрымоўваем, што
і
.■
Азн.15.5. Матрвца A ÎMat(n´n;R) называецца артаганальнай, калі
.
Прыклад.

Лемма 15.6. Калі A, B ÎMat(n´n;R) і
X, Y ÎRn
тады
.
Доказ.
. Паколькі
,
- адвольныя, разгледзім
-слупок, у якога і -ы элемент роўны 1, а ўсе астатнія роўныя 0. Адпаведнв абазначым і
Нескладана ўбачыць, што
. З гэтага вынікае, што
, значыцца,
.■
Ул-ць.15.7. Артаганальны аператар эўклідавай праторы ε n у ортаўнармаваным базісе мае артаганальную матрыцу.
Доказ. Няхай
- ортаўнармаваны базіс ε n, f: ε n
ε n – артаганальны аператар і А - яго матрыца ў гэтым базісе. Разгледзім адвольныя вектары
Î ε n, якія маюць слупкі каардынат
,
адпаведна ў дадзеным базісе. Тады вектары
і
маюць слупкі каардынат
і
адпаведна. З артаганальнасці f па 14.7 вынікае, што
, 
З лемы 15.6 вынікае, што
.■
Ул-ць.15.8. Няхай у эўклідавай прасторы зададзены ортаўнармаваны базіс. Як вядома, кожнай матрыцы A ÎMat(n´n;R) адпавядае лінейны аператар f: ε n
ε n, які ў гэтым базісе мае матрыцу А. Аператар f артаганальны тады і толькі тады, калі матрыца А артаганальная.
Доказ. (сам-на).
Ул-ць.15.9. Кампазіцыя артаганальных аператараў – артаганальны аператар.
Доказ. Няхай f: ε
ε і g: ε
ε - артаганальныя, тады
Î ε
■
, 






