2017-12-14
432
Ә.Е. Абылқасымов, 2 курс, факультет «Общая медицина»
Государственный Медицинский Университет города Семей
г. Семей, Республика Казахстан
Научный руководитель: MhD, Ш.Б. Чегедекова
Кафедра Общественного здравоохранения
Актуальность проблемы: изменение показателей рождаемости, смертности, продолжительности жизни за последние годы свидетельствует об углублении демографического кризиса в нашей стране. По данным ВОЗ, состояние здоровья населения на 20-30% зависит от решения экологических проблем. Наиболее чувствительными критериями оценки состояния здоровья популяции, влияния факторов внешней среды являются показатели здоровья новорожденных и, в частности, рост распространенности врожденных пороков развития среди новорожденных детей. Также необходимо отметить, что со второй половины ХХ века отмечается рост рождаемости с врожденными пороками развития.
Среди факторов риска, обуславливающих возникновение врожденных пороков развития, важное место занимают экологические факторы, которые в подавляющем большинстве имеют антропогенное происхождение. Около 50% всех пороков развития имеют мультифакториальное происхождение, то есть вызваны совместным действием наследственной предрасположенности и внешнесредовых факторов. До 40% врожденных пороков развития связано с мутагенным влиянием на половые клетки и эмбрионы неблагоприятных факторов внешней среды. А также стоит напомнить расположение ядерного полигона на территории ныне Восточно-Казахстанской области, что могло оказать прямое влияние на рождаемость с врожденными аномалиями.
А также высокий вклад врожденных пороков развития в такие кризисные показатели, как детская заболеваемость, инвалидность и смертность определяет необходимость изучения частоты, структуры и распространенности врожденных пороков развития, прежде всего для планирования оптимального объема диагностических, лечебных, реабилитационных и несомненно профилактических мероприятий.
Цель исследования: Определить на основе биостатистического анализа возможные факторы, оказывающие влияние на уровень рождаемости с врожденными пороками развития и предложить рекомендации по улучшению.
Задачи и объект исследования:
3. Сравнить частоту рождаемости детей с врожденными пороками развития в городе Семей, ВКО и республике за последние 5 лет.
4. Изучить основные виды врожденных пороков развития в г.Семей и сделать анализ их становления на учет.
5. Определить влияние возраста матери на частоту рождения детей с врожденными пороками развития.
6. Разработать рекомендации по предотвращению врожденных пороков развития.
7. Нами были выбраны под объектами исследования медицинская документация детей, рожденных с врожденными пороками развития в г.Семей на протяжении последних 5 лет (2011-2015).
Гипотеза: Существует прямая связь между возрастом матери и наличием врожденного порока развития у ребенка. В связи с этим оптимальный возраст деторождения без отклонений у ребенка от 20-35 лет.
1. Методы исследования:
2. Теоретический метод исследования: изучение, сбор и анализ литературы и документов, анализ экспериментального материала, обобщение по Волкову Б.С. и Волковой Н.В. (2002)
3. Практический метод исследования: наблюдение и самонаблюдение, экспериментальные методы (анкеты, интервью, беседа), анализ продуктов деятельности.
4. Метод обработки данных: количественный (статистический) анализ по Ананьеву Б.Г. (2006).
Заключение
Наиболее часто встречаемые типы ВПР это: пороки развития сердца, впалая грудь, синдромы Дауна и Тернера, поли- и синдактилия, расщелина губы и гидроцефалия, врожденный ихтиоз.
Выводы:
Рождаемость с врожденными пороками развития в городе Семей ниже данных ВКО в 1,01 – 1,3 раза и ниже республиканских в 1,4 – 2,4 раза, но несмотря на это отмечается тенденция увеличения частоты рождаемости с ВПР.
Одной из причин низких показателей может быть связана с низкой выявляемостью врожденных пороков в связи с неосведомленностью женщин о посещении генетического кабинета и несвоевременном ставнолении на учет.
Согласно проведенному анализу возраст матери напрямую влияет на рождение детей с ВПР. С увеличением возраста матери повышается риск появления ВПР у новорожденных детей.
СПИСОК ЛИТЕРАТУРЫ:
Дюсекенова Г.К. Иммунологическая недостаточность у детей с врожденными пороками развития и ее коррекции тимолином и рибомунилом, Семипалатинск, 2005. – 30 с.
Дюсекенова Г.К., Чайжунусова Н.Ж., Частота и структура ВПР у новорожденных (по материалам родильного дома №3 г.Семипалатинск) // Труды Международной научной конференции «Экология Радиация Здоровье», «Медико-социальные последствия облучения населения Казахстана в результате испытаний ядерного оружия», Семипалатинск, 2002. – 133 с.
Турдунова Г.К., Кембаева К.У., Актуальные проблемы эколого-гигиенической ситуации в г.Семей // VI – Международная конференция «Экология Радиация Здоровье» г.Семей, 2010. – 46 с.
ЖҮРЕК ҚАРЫНШАЛАРЫНЫҢ МОРФО-ФУНКЦИОНАЛДЫҚ ҚАБІЛЕТІНІҢ УЛЬТРАДЫБЫСТЫҚ ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ
Багтыбаева У. Р. 4 курс, " Жалпы Медицина" факультеті
Марат Оспанов атындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік медицина университеті
Ақтөбе қаласы, Қазақстан Республикасы
Ғылыми жетекші – Жанабаева А. Б.
Қалыпты және топографиялық анатомия мен опреативтік хирургия кафедрасы.
Өзектілігі. Қазіргі таңда жүрек қантамыр жүйесі аурулары алғашқы орында тұр, осыған орай көптеген ғалымдар жүректің морфологиялық құрылымын зерттеуге аса мән беріп отыр. Балалар және жасөспірімдер арасында аурушаңдық пен өлім көрсеткіші жөнінен жүрек-қантамыр жүйесінің морфофункционалдық өзгерісі алдыңғы орында тұр, себебі осы кезеңде жүрек-қантамыр жүйесі жағымсыз факторлардың әсеріне сезімтал болып келеді. Осыған орай көптеген ғалымдар жүректің морфологиялық құрылымын зерттеуге аса мән беріп отыр. Ғалымдардың пікірінше қазіргі таңда жүрек-қантамыр жүйесі жайында жан-жақты ақпарат беретін заманауи әдістердің бірі тіршілік кезіндегі зерттеу әдістерінің ішіндегі ең тиімдісі және инвазивтілігі аз әдіс эхокардиография (ультрадыбысты зерттеу) болып отыр.
Зерттеудің мақсаты: Ақтөбе облысында тұратын дені сау балалар мен жасөспірімдердің жүрегінің морфофункционалдық көрсеткіштерін жынысы мен жасын ескере отырып эхокардиография әдісі арқылы анықтау.
Материалдар мен әдістер. Эхокардиография әдісін қолдану барысында (Vivid Е9 фирмасының ультрадыбысты аппараты) CW- және PW – режимдерінде - градиенттері стандартты позицияда, Эхо-КГ мамандарының Америкалық қоғамының ұсынысына сәйкес екіөлшемді эхокардиографияның номенклатурасы мен стандартизациясы бойынша, мультижиілікті (2,25-3,5 МГц) секторлы датчикті қолданып жалпы қабылданған хаттама бойынша қарыншалардың функционалды және морфометриялық сипаттамасы бағаланды [Шиллер Н.Б. 2007]. Сол жақ қарыншаның соңғы-систолалық көлемі (ССК СҚ, мл) және сол жақ қарыншаның соңғы-диастолалық көлемі L.Teichholz формуласы бойынша есептелінді. Анамнезінде жүрек аурулары көрсетілмеген, диагностикадан өткен 11-16 жас аралығындағы 30 бала зерттелді, зерттеу барысында балалар жынысы мен жасына қарай 2 топқа бөлінді.
Нәтижелері мен талқылау. Жүректің морфофункционалдық көрсеткіштерін ультрадыбыстық зерттеу нәтижесінде бірнеше ерекшеліктер анықталды. 11-16 жас аралығындағы балалардың бірінші тобында сол жақ қарыншаның қабырғасының қалыңдығы 0,33±0,02 см құрады, бақылау тобында 0,37±0,001см болды. 11 мен 16 жас аралығындағы балалардың сол жақ қарыншаның қабырғасының қалыңдығы 0,2 см (Р<0,05) азайған. Бірінші топта екінші топпен салыстырғанда оң жақ қарыншаның қалыңдығы 1,2 см жұқарған, ал екінші топта 0,03 см (Р<0,05) жіңішкерген. 11-16 жас аралығында жүрек массасы екі еселенеді, көлемі 2,4 есе ұлғаяды. Сол жақ қарыншаның соққы көлемі, ұл балаларда 37-70 мл, қыз балаларда 35-60 мл дейін өседі.
Қорытынды. 1) Жүрек қарыншаларының қалыпты жағдайдағы жастық және жыныстық ерекшеліктерінің көрсеткіштерін бағалау.
2) 11-16 жас аралығындағы ер балаларда осы жастағы қыз балаларға қарағанда, сол жақ қарыншаларының ақырғы диастолалық және систолалық көрсеткіші жоғары болатындығы анықталды. Бұл 11-16 жас аралығында жыныстық жетілу кезеңіне байланысты жүрек көлемі мен салмағы ғана өсіп қана қоймай, жүрек қарыншаларында да айтарлықтай өзгерістер болатындығын көрсетті.
Әдебиеттер тізімі:
1. Рыбакова М.К., Алехин М.Н., Митьков В.В. 2008 г. "Видар". Москва. ІІ том, 50-81 бет
2. А. Ю. Васильев, Е. В. Ольхова. 2009 г. «ГЭОТАР-Медиа». Москва. І том, 233-262 бет
3. Марцинкевич Г. И., Соколов А. А. 2010 г. Сибирский медицинский журнал. Томск 10-15 бет
СОВРЕМЕННЫЙ ВЗГЛЯД НА ВАКЦИНИРОВАНИЕ:
