is, ea, id – тот, та, то (можно переводить как: он, она, оно)
sing pl
m f n m f n
Nom is ea id ei eae ea
Gen ejus ejus ejus eorum earum eorum
Dat ei ei ei eis eis eis
Acc eum eam id eos eas ea
Abl eo ea eo eis eis eis
ille, illa, illud (указывает на отдаленный предмет) – этот, эта, это (тот, та, то).
(Можно перевести и как: он, она, оно)
sing pl
m f n m f n
Nom ille illa illud illi illae illa
Gen illius illius illius illorum illarum illorum
Dat illi illi illi illis illis illis
Acc illum illam illud illos illas illa
Abl illo illa illo illis illis illis
hic, haec, hoc – этот, эта, это (указывает на наиболее близкий предмет).
sing pl
m f n m f n
Nom hic haec hoc hi hae haec
Gen huius huius huius horum harum horum
Dat huic huic huic his his his
Acc hunc hanc hoc hos has haec
Abl hoc hac hoc his his his
Развлечения древних римлян
У многих римских граждан было много свободного времени, так как вместо них работали рабы. Общественные сады и парки были излюбленными местами отдыха и развлечений. Римляне с удовольствием занимались бегом, метанием копья и борьбой. Для этого в Риме были отведены особые места, например, Марсово поле.
Популярными были развлечения, не требующие больших физических усилий. Игроки вычерчивали на земле шашечные клетки и играли в игру, подобную нашим шашкам.
Из произведений Горация известно, что дети в Древнем Риме любили строить игрушечные дома, запускали волчок и воздушных змеев, играли с обручем, качались на качелях. Рельефы, росписи и мозаики воспроизводят картины детских игр. Широко распространенными у детей были тряпичные куклы, а также куклы на шарнирах, вырезанные из дерева. Иногда дети катались на маленьких колясках, в которые запрягали гусей.
Текст 7. Tullia et Julia
1. Tullia puella Romana est. Terentia matrona Romana est. Terentia mater Tulliae est. Julia, Aemilĭae filia, Tullĭiae amica est.
Terentia Syram vocat: ” Syra! Tullĭae tunĭcam novam da!”
“ Quo propĕras, Tullia?” - Syra rogat.
“ In silvam cum amica propĕro”, - respondet Tullia.
2. Tullia et Julia puellae Romanae sunt. Tunĭcae puellarum albae sunt. Puellae in silvam propěrant, in silva cantant et saltant.
Syra puellas vocat: ” Tullia! Julia! Propěrate! Cena parata iam est!”
Puellae Syrae obtempěrant, in villam propěrant. Sed Tullia maesta est et flet.
“ Cur, Tullia, fles?”, - Syra rogat. Et Tullia dicĭt: ” Poenam timeo, nam tunĭca nova iam sordĭda est”. Syra ridet et puellam nova tunĭca ornat.
“ O, quam bona es, Syra!”- puellae ancillam laudant.