ТЕКСТ № 7

ТЕКСТ № 8. Зографское Евангелие (А.А. Дементьев. Сборник… – С. 241, упр. 517).

архиереi же стар’ци наоустиш# народы. да iспрос#тъ Вараа˘в@. i иса погоуб#тъ. wтъвhштавъ же iћtемонъ рече iмъ. кого хоштете отъ обою отъпоушт@ вамъ. Они же рhш# вараа˘в@. гла iмъ пилатъ. чьто же сътвор\. iса нарицаемого ха. гл̃ааш# емоу вси да расп#тъ б@детъ. iћtемонъ же рече iмъ. чьто зъло сътвори. они же iзлиха въпиhх@ г̃л\ште. да расп#тъ б@lдетъ. видhвъ же пилатъ hко ничьсоже оуспhетъ. нъ паче мльва. бываетъ. приiмъ вод@ оумы р@цh прhдъ народомь. гл̃# неповиненъ есмь, отъ кръве сего правьдьника. вы оузьрите. i отъвhштавьше вси ’людие рhш# кръвь его на насъ i на ч#дhхъ нашихъ. тъгда отъпоусти iмъ вараа˘в@. iса же бивъ прhдастъ i да i распьн@тъ. тъгда воiни ћемонови. прhiмъше iс̃а на с@дишти, събъраш# на ’нь вьс@ спир@. съвлькъше и. хламvдо/\ чръвлено\ одhш# i. i съплетъше вhньць отъ тръниh. възложиш# на глав@ его. i трьсть въ десниц@ его. i покло’ньше с# прhдъ нимъ на колhноу. р@гах@ с# емоу гл̃\ште. радоуi с# цр̃ю iюдhiскъ//. i плин@въше на ’нь. при>ш# трьсть. i биhх@ i по главh. i егда пор@гаш# с# емоу. съвлhш# съ него хламvд@ облhш# въ ризы сво>. i ведош# и на расп#тие. i сход#ште же обрhт@ чк̃а кvринhiска. iменеиь симона семоу задhш# понести кр̃стъ его. i пришьдъше на мhсто нарицаемое ћельћота. еже естъ нарицаемо краниево мhсто. даш# емоу питии оцьть съ зльчи\ размhшьнъ. i въкоушь не хотhаше питии, пропьнъше же и, раздhльше ризы его меташ# жрhби>. i сhдъше стрhдах@ i тоу. i положиш# връхоу главы его. вин@ напсан@ сь естъ iс̃. цр̃ь iюдеhiскъ. тъгда расп#ш# съ ’нимъ два разбоiника. единого о десн@\. i единого о шю\\. (Евангелие от Матфея, глава XXVII, стих 20‑38).

ТЕКСТ № 9. Мариинское евангелие (А.А. Дементьев. Сборник… ‑ С. 247, упр. 518).

Въ в^рм# оно оуслъiшавъ иродъ тетрархъ слоухъ исвъ. ї рече отрокомъ своимъ. сь естъ иоанъ кръститель. тъ въскьсе отъ мрътвrхъ. ї сего ради силr дh\тъ с# о немь. ї’родъ бо емъ bbиоанна съв#за и. ї въсади и вь темьниц@. їродиhдr ради женr филипа брата своего. глаше бо емоу иоанъ. не достоитъ ти имhти е>. ї хот# и оубити оубоh с# народа. зане hко прка имhх@ и. дьни же бrвъшоу розьсьва иродова. пл#са дъшти иродиhдина по срhдh и оугоди иродови тhмь же съ кл#тво\ издрече еи дати егоже аште въспросить. она же наваждена матери\ свое\. даждь ми рече сьде. на мисh глав@ иоана крстителh. ї печаленъ бr цсрь. кл#твr же ради и възлеж#mихъ съ нимъ. повелh дати и. ї посълавъ оусhкн@ иоана вь тмьници. ї принhс# глав@ tего на мисh. и даш# дhвици. ї несе матери своеи. и прист@пьше оученици его вьз#с# тhло его. и прогрhс# е. ї пришедьше възвhстиш# исви. ї слrшавъ ис. отиде отътоудh въ корабли. въ поусто мhсто единъ. ї слъшавъше народи. по немь ид@ пhши отъ градъ: (Евангелие от Матфея, глава XIV, стих 1‑13).

ТЕКСТ № 11. (А.А. Дементьев. Сборник… - С. 277, упр. 524).

Супрасльская рукопись (супрасльский кодекс) – кириллический памятник; рукопись содержит жития, легенды и слова. Найдена в Супрасле. Первая часть рукописи хранится в Люблине, вторая (16 листов) – в Сант-Петербурге, третья (151 лист) – в Варшаве.

Приведенъ оубо быстъ св<тыи иринеи къ кън<зоу провоу. и въпрошенъ бrвъ аште хоштетъ пожръти богомъ. отъвhшта блаженr и иринеи глагол<. нъ и житии же съ вами не хошт@. тъгда повелh затворити и вь тьмници. многомъ же дь’немь мин@въшемъ. с@штu ~моу вь тьмници. въ полоуношти пришъдъшоу кн<зоу. изведенъ бrстъ пакr блаженrи иринеи. и различънr м@кr сътрьпhвъ. и въпраша~мъ почто не пожьреши. отъвhшта глагол<. "ко бога имамъ ~гоже из младr връстr чисти навrкохъ. и глаголемrмь вами богомъ не поклон@ с#. провъ рече. приобр#шти жизнь себh. довьлh~тъ ти "же при# досаждени". Св<тrи иринеи рече. не приобр#шт@ сьмрьти. жизни прhдълеж#шти. нъ да отъ бога жизнь приим@/. провъ рече имаши ли жен@ - отъвhшта не имамъ. се же глаголааше блаженrи иринеи. господьн@ заповhдь’ съконьчава# глагол@шт@\. люб# и отьца и матерее. или братии\. или жен@. или ч#да паче мене. нhстъ мене достоинъ. на н@ же заповhдь вьзира# блаженrи. на небо имhаше оумъ. видhти жела# слав@ господьн@/.b и вьсе чловhчьско жити~ оставивъ. нич’со же паче господа. вhдhти же и имhти исповhдааше. пакr оубо рече къ немоу кьн<зь. вhдh т# сrнъ им@шта. понh тhхъ дhльма пожь’ри. онъ же отъвhштавааше. сrнове мои бога им@тъ "ко же и азъ, иже можетъ # сънабьдhти. тr же повелhно~ ти сътвори. провъ рече совhштава\ ти юноше пожръти. да не различьнrимъ м@камъ прhдамъ т#. Св#тrи м@ченикъ иринеи рече. не жьр@. твори ~же хоштеши. оувhси бо "ко сило\ христосово\ добь~ вьсе сътръпь\. провъ рече ~льма же не хоштеши повин@ти c< цhсароу. вь рhк@ въвръженъ б@деши. иринеи рече тr разлчьнrими м@уками прhштааше оуморити м<. и азъ надhахъ с< "ко мечемъ отъсhчеши ми глав@. зане мол@ т# повели и то сътворити. да оувhси как крьсти"ни сьмрьть прhобидhти навrкохомъ. христосовr ради любьве разгнhвавъ же с< кън<зь. о дръзости стаго м@ченика иринеа. повелh мечемъ оусhкн@ти и. Св<тrи же м@ченикъ. "ко въторrи вhньць полоучивъ рече. благодhть исповhда\ богоу мо~моу. даръствовавъшоуоумоу ми различьныимъ м@камъ тръпhнию вhньць. и ~гда прhлhзош< мостъ рекомrи артемись. съвлhкъ ризr сво#. и вьзьрhвъ на небо. помоли с< глагол< сице. господи да отвръз@тъ с# небеса. и да приим@тъ доуш@ раба тво~го.