Uprawa marihuany i innych nielegalnych substancji

Aktualizacja: 12.07.2011

Obecnie obowiązująca ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii w art. 63 tak samo jak poprzednio obowiązująca ustawa z 1997 r., jako przestępstwo kwalifikuje nielegalna uprawę maku (z wyjątkiem maku niskomorfinowego) konopi (z wyjątkiem konopi włóknistych) krzewów koki. Pod groźba kary zabronione jest także nielegalny zbiór mleczka makowego, opium, słomy makowej, liści koki, ziela konopi. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym nieznany był typ kwalifikowany omawianego przestępstwa.»

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe,

· wina

Jaka kara grozi za posiadanie narkotyków?

Aktualizacja: 12.07.2011

Niezależnie od oceny zasadności tego uregulowania na dzień dzisiejszy karalnym jest posiadanie wszystkich narkotyków nawet w najmniejszej ilości na swój użytek. Każde więc co do zasady ujecie osoby, która posiadać będzie zakazaną substancją skutkować będzie wszczęciem postępowania karnego, które w takich przypadkach z reguły kończy się wyrokiem skazującym. Omawiane przestępstwo jest przestępstwem powszechnym, które występuje zarówno w typie uprzywilejowanym jak i kwalifikowanym.»

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe,

· więziennictwo

Co grozi za udział w obrocie narkotykami?

Aktualizacja: 12.07.2011

Przestępstwo udziału w obrocie narkotykami to przestępstwo określone w art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wskazany przepis jest odpowiednikiem art. 43 poprzednio obowiązującej ustawy z 1997 r. Omawiane przestępstwo występuje w trzech typach: typie podstawowym, typie uprzywilejowanym oraz typie kwalifikowanym.»

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe,

· wina

Przestępstwo posiadania narkotyków

Aktualizacja: 12.07.2011

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe

Co grozi za kradzież narkotyków?

Aktualizacja: 12.07.2011

Obowiązująca ustawa o przeciwdziałaniu narkomani samodzielnie w art. 64 rozstrzyga kwestie kradzieży środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy makowej. Wskazany przepis stanowi lex specialis w stosunku do art. 278 § 1 i 3 kodeksu karnego, art. 279, art. 294 § 1 kodeksu karnego. oraz art. 119 kodeksu wykroczeń. Dla odpowiedzialności karnej za kradzież narkotyków obojętna jest ich wartość.»

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe,

· wina

Obowiązek zawiadomienia o przestępstwach narkotykowych

Aktualizacja: 12.07.2011

Zgodnie z zasadą ogólną, którą wyraża art. 304 kodeksu postępowania karnego, prawny obowiązek zawiadomienia organów ścigania o fakcie popełnienia przestępstwa mają jedynie osoby kierujące instytucjami państwowymi i samorządowymi, które w związku ze swoją działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu. Dla pozostałych osób obowiązek zawiadomienia o przestępstwie ma wymiar jedynie obowiązku społecznego. Od przedstawionej powyżej zasady ogólnej wyjątek wprowadza art. 60 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani.»

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe,

· wina

Udzielenie narkotyków w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej

Aktualizacja: 12.07.2011

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomani z dnia 29 lipca 2005 r., w art. 59 zabrania pod groźba kary udzielania innej osobie narkotyków w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. W poprzednio obowiązującej ustawie wskazane powyżej działanie penalizowane było w art. 46 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.»

· Tematy:

· kara,

· przestępstwa narkotykowe,

· wina

Co grozi za udzielanie, ułatwianie, nakłanianie do użycia narkotyków?

Aktualizacja: 12.07.2011

Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r., penalizuje zachowanie polegające na udzielaniu innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwianiu albo umożliwianiu ich użycia albo nakłanianiu do użycia wskazanych powyżej substancji. Artykuł 58 jest odpowiednikiem art. 45 poprzednio obowiązującej ustawy z 1997 r.»

· Tematy:

· kara,

· prawo karne,

· przestępstwa narkotykowe,

· wina

Kara za wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających lub substancji psychotropowych

Aktualizacja: 12.07.2011

Ustawa o przeciwdziałaniu narkomani z dnia 29 lipca 2005 r., zabrania pod groźbą kary zachowania określanego jako wytwarzanie, przetwarzanie oraz przerabianie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Penalizowane jest także przetwarzanie słomy makowej.»

· Tematy:

· kara,

· przestępstwa narkotykowe,

PRZECIWDZIAŁANIE NARKOMANII

Osoby, które sięgają po narkotyki wkraczają na bardzo niebezpieczną ścieżkę, która rozpoczynając się okazjonalnym używaniem narkotyku może zakończyć się uzależnieniem, niosącym ze sobą poważne konsekwencje zdrowotne, społeczne, zawodowe, w życiu osobistym, a także problemy z prawem nie tylko z powodu faktu, że w świetle prawa polskiego nieuprawnione posiadanie każdej ilości narkotyku lub substancji psychotropowej jest przestępstwem, ale też i dlatego, że potrzeba zdobycia środków na narkotyki popycha wielu ludzi do popełniania czynów zabronionych takich jak kradzieże czy rozboje.

Oferta leczenia, terapii czy oddziaływań korekcyjno – edukacyjnych dla osób potrzebujących pomocy by wyjść z uzależnienia jest w naszym kraju bardzo zróżnicowana. O tym jednak jaka forma oddziaływania jest dla pacjenta najbardziej korzystna – powinien decydować lekarz, specjalista lub instruktor terapii uzależnień we współpracy z pacjentem i o ile to możliwe czy koniczne – z jego rodziną. Może bowiem zdarzyć się tak, że skierowanie pacjenta bez właściwej diagnozy do określonej formy leczenia lub terapii, zamiast poprawić stan zdrowia – skutkuje jego pogorszeniem.

Dlatego pierwszym krokiem pomocy, zanim bilans strat spowodowany narkotykami wydaje się barierą nie do przekroczenia, powinien być kontakt lekarzem lub ze specjalistą terapii uzależnień.

Aktualne dane teleadresowe placówek zajmujących się pomocą dla osób używających lub już uzależnionych od środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych znajdują się pod adresem:
www.kbpn.gov.pl.

O dokumencie

Akty prawne

· Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

· Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie zbierania informacji na temat używania przez oskarżonego środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych

O dokumencie

Specjaliści terapii uzależnień

Oświadczenie Specjalisty Terapii Uzależnień ubiegającego się o wpis do ewidencji osób uprawnionych do zebrania informacji na temat używania przez oskarżonego środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych (liczba pobrań: 3111)

Kwestionariusz zebrania informacji przez Specjalistę Terapii Uzależnień (liczba pobrań: 10364)

Ewidencja specjalistów uprawnionych do zbierania informacji na temat używania przez oskarżonego środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych (liczba pobrań: 371)

Stan na dzień: 26 kwietnia 2017 r.

PRZESTĘPCZOŚĆ ZORGANIZOWANA SYSTEM ZWALCZANIA

Autor: WIESŁAW MĄDRZEJOWSKI

Wydawnictwo:

EDITIONS SPOTKANIA

Wstęp

ROZDZIAŁ 1
Pojęcie przestępczości zorganizowanej. Kształtowanie się zorganizowanych struktur przestępczych w Polsce i na świecie
1.1. Geneza przestępczości zorganizowanej na świecie
1.1.1. Kształtowanie się zorganizowanych struktur przestępczych w Europie
1.1.2. Azjatyckie grupy przestępcze
1.1.3. Przestępczość zorganizowana w Stanach Zjednoczonych
Ameryki Północnej i w Ameryce Południowej
1.1.4. Przestępczość zorganizowana w Rosji i krajach byłego ZSRR
1.1.5. Przestępczość zorganizowana na Bałkanach
1.1.6. Zwalczanie przestępczości zorganizowanej w Wielkiej Brytanii
1.2. Pojęcie przestępczości zorganizowanej
1.2.1. Przegląd definicji
1.2.2. Próby zdefiniowania przestępczości zorganizowanej w Polsce
1.3. Zorganizowane struktury przestępcze w Polsce
1.3.1. Początki przestępczości zorganizowanej w Polsce
1.3.2. Struktury zorganizowanych grup przestępczych

ROZDZIAŁ 2
Współczesne zagrożenia przestępczością zorganizowaną
2.1. Wybrane dane statystyczne dotyczące ujawnionych zagrożeń
ze strony zorganizowanych struktur przestępczych w latach 2001 -2014 oraz efektów ich zwalczania
2.1.1. Ustalone kierunki działania grup w latach 2001-2014
2.1.2. Udział cudzoziemców w zorganizowanej działalności przestępczej w Polsce
2.2. Zorganizowana przestępczość kryminalna
2.2.1. Zorganizowana przestępczość pseudokibiców
2.2.2. Wymuszanie okupów ("haraczowanie") i uprowadzenia dla okupu
2.2.3. Zorganizowana przestępczość samochodowa
2.2.4. Włamania taranowe
2.2.5. Fałszownie pieniędzy i dokumentów
2.2.6. Handel ludźmi
2.2.7. Przestępczość przeciwko dobrom kultury
2.3. Zorganizowana przestępczość ekonomiczna
2.3.1. Przestępstwa związane z przekształceniami własnościowymi
2.3.2. Zorganizowane formy przestępczości podatkowej
2.3.3. Przestępstwa związane z funkcjonowaniem banków
2.3.4. Przestępstwa paliwowe
2.3.5. Nielegalny wyrób i przemyt i wyrobów akcyzowych (alkohol, papierosy)
oraz handel nimi
2.3.6. Zorganizowana przestępczość ubezpieczeniowa
2.3.7. Przestępczość związana z wykorzystaniem elektronicznych
instrumentów płatniczych
2.3.8. Korupcja jako metoda oddziaływania zorganizowanych grup przestępczych
2.3.9. Pranie brudnych pieniędzy
2.3.10. Ustalanie składników majątkowych pozostających
w dyspozycji grup przestępczych
2.3.11. Cyberprzestępczość
2.3.12. Przestępczość na szkodę interesów finansowych
Rzeczpospolitej Polskiej i Unii Europejskiej
2.4. Zorganizowana przestępczość narkotykowa
2.5. Terror kryminalny jako forma działalności zorganizowanych grup przestępczych
2.5.1. Terroryzm polityczny a terror kryminalny
2.5.2. Terror kryminalny w Polsce

ROZDZIAŁ 3
System zwalczania przestępczości zorganizowanej w Polsce. Środki stosowane w jej zwalczaniu i zapobieganiu
3.1. Prawne podstawy zwalczania przestępczości zorganizowanej w Polsce
3.1.1. Przepisy kodeksu karnego wykorzystywane do zwalczania
przestępczości zorganizowanej
3.1.2. Świadek anonimowy (świadek incognito)-art. 184 kpk
3.1.3. Środki przewidziane w ustawie o Policji
3.2. Organy ochrony prawa przeciwdziałające
przestępczości zorganizowanej i ją zwalczające
3.2.1. Policja
3.2.2. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
3.2.3. Agencja Wywiadu
3.2.4. Straż Graniczna
3.2.5. Instytucje podległe Ministrowi Obrony Narodowej
3.2.6. Organy i instytucje podległe Ministrowi Finansów
3.2.7. Centralne Biuro Anty korupcyjne
3.2.8. Prokuratura
3.3. Współpraca międzynarodowa w zakresie przeciwdziałania i zwalczania przestępczości zorganizowanej
3.3.1. Prawne podstawy zwalczania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Konwencje i traktaty międzynarodowe
3.3.2. Międzynarodowe instytucje zwalczające przestępczość zorganizowaną
3.3.3. Umowy bilateralne zawarte przez Polskę w celu zwalczania
przestępczości zorganizowanej
3.4. Badania nad przestępczością zorganizowaną. Szkolenie pracowników
instytucji zwalczających przestępczość zorganizowaną
3.5. Świadek koronny
3.5.1. Prawne podstawy instytucji świadka koronnego
3.5.2. Zakres stosowania przepisów ustawy o świadku koronnym
3.5.3. Definicja i zasady przyznawania statusu świadka koronnego
3.5.4. Uchylenie statusu świadka koronnego
3.5.5. Praktyka stosowania instytucji świadka koronnego
3.6. Analiza kryminalna jako metoda zwalczania przestępczości zorganizowanej
3.7. Otwarte źródła informacji (biały wywiad) w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej