Справаздачы студэнта па фальклорнай практыцы
Народна-тэатральнае мастацтва
5.1. ДРАМАТУРГІЯ фальклорна-этнаграфічных комплексаў, апісанне касцюмаў і масак, дыялогі.
5.2. БАТЛЕЙКА: рэквізіт, ролі і дыялогі рэлігійнай («Цар Ірад») і свецкай (зніжанай) часткі прадстаўлення.
5.3. ІНТЭРМЕДЫІ.
5.4. НАРОДНАЯ ДРАМА «Цар Максімілян».
6. Дзіцячы фальклор: калыханкі і забаўлянкі, лічылкі і слоўныя прыгаворы пры гульнях, песні (аб жывёльным свеце, небыліцы, дакучныя, заклічкі), дражнілкі, скорагаворкі, міфалагічная проза і «страшылкі».
Крытэрыі ацэнкі
«6» балаў ― выкананне мінімума (запіс 50 фальклорных адзінак + 24 старонкі фальклорна―этнаграфічных назіранняў, звестак аб месцы праходжання практыкі, інфармантах і г.д.).
«+ 1» бал ― матэрыялы па адной з тэм праграмы―апытальніка.
«+ 1» бал ― наяўнасць магнітафонных запісаў або відэаматэрыялаў.
«+ 1» бал ― практычны ўдзел ў навуковай канферэнцыі―канцэрце.
«+ 1» бал ― удзел у працы «круглага стала».
«+ 1» бал ― высокая якасць запісаў, правільнае вызначэнне жанраў.
«+ 1» бал ― якаснае афармленне справаздачы.
«+ 1» бал ― перавышэнне мінімума на 50 %.
«― 1» бал ― несвоечасовая здача матэрыялаў практыкі
«― 1» бал ― памылкі пры вызначэнні фальклорных відаў і жанраў.
«― 1» бал ― адсутнасць чарнавых (палявых) запісаў.
«― 1» бал ― адсутнасць картак.
«― 1» бал ― нізкая якасць запісаў.
«― 1» бал ― нізкая якасць афармлення справаздачы і картак.
“ – 1” бал – адсутнасць адказаў на абавязковае тэматычнае заданне па фальклорнай прозе.
Практыка не залічваецца, калі кіраўнік выявіць хоць адзін факт фальсіфікацыі матэрыялаў.
– гарадскі абарадавы фальклор: – рукапісныя і друкаваныя песеннікі.
1. Грамадскі быт: – альбомныя вершы, паэмы і апавяданні:
паэзія адноўленых каляндарных традыцый, турэмныя, дэмбельскія, школьныя,
сучасных святаў, выпускных вечароў, дзявоцкія.
вечароў сустрэч, «пасвяшчальных» абрадаў – вершаваныя подпісы да фотаздымкаў,
(у салдат тэрміновай службы, студэнтаў, паштовак, лістоў і інш.
крымінальнікаў, альпіністаў, турыстаў) і інш. – графіці
2. Хатні быт: – «святыя лісты» і «лісты шчасця».
рэпертуар сучаснага застолля, вяселля, – аўдыё- і відэазапісы.
хрысцінаў, пахавання, провадаў на тэрміновую
службу.
– гарадская фальклорная проза:
а) гарадскія былічкі (у аснове – міфалагічныя
апавяданні);
б) гарадскія бывальшчыны (у аснове – апавяданні аб
даўніх падзеях);
в) гарадскія мемараты (у аснове – апавяданні сведкаў
аб нядаўніх падзеях);
г) гарадскія легенды;
д) гарадскія міфы;
е) чуткі, плёткі, байкі;
ж) анекдоты.
– малыя формы фальклору ўключаюць:
а) прыказкі і прымаўкі;
б) сучасныя маладзёжныя выслоўі.
– гарадская фальклорная паэзія ўключае:
а) гарадскія прыпеўкі;
б) гарадскія рамансы, новыя балады
г) песні (бытавыя, ваенныя, палітычныя,
песні-пародыі);
д) крычалкі, выразы, прыгаворкі (застольныя,
картачныя, стадыённыя, дзіцячыя);
ж) фалькларызаваныя формы эстраднай і
аўтарскай (бардаўскай) песні.
– гарадскі дзіцячы фальклор уключае:
а) аўтарскія калыханкі, пацешкі і пястушкі;
б) сучасныя нескладухі, недарэчнасці;
в) лічылкі і гульнёвыя прыгаворкі. Апісанні новых
гульняў (напрыклад, “Краіна-мара”);
г) дражнілкі (мянушкі, абзыванні);
д) сучасныя загадкі-жарты;
е) «садысцкія» вершыкі;
ж) страшылкі;
з) школьныя пародыі;
і) школьны тлумачальны слоўнік.
– фальклор гарадскіх субкультур
а) маладзёжнай ( «стэб», кіч).
б) Студэнцкай (афарызмы, «малітвы» ).
в) армейскай (павер’і, тосты, «маразмы», песні, скабрэзная паэзія);
г) блатной (афарызмы, прыказкі, клятвы, праклёны, парнаграфічнае апавяданне);
д) прафесійнай (пажарнікі, рабочыя, медыкі, альпіністы, турысты і г. д.) (запаведзі, байкі, анекдоты і інш.);
е) кампьютэрнай;
ж) рэгіянальнай (песні адэскага цыклу і г. д.).
–
Фальклор савецкага часу.
Фальклор Вялікай Айчыннай вайны:
1) партызанскі;
2) тылавы;
3) франтавы.