1. Прилагательные с основой на - υ и на -ν.
Конечные
звуки основы
| υ
| ν
|
Граммат.
род
| m
| f
| n
| m
| f
| n
|
Окончание
Nom. s. сконечным звуком основы
| -υς
| -εια
| -υ
| -ς
| -να
| -ν
|
Словарная
форма
| γλυκύς, εῖα, ύ сладкий
| μέλας, αινα, αν чёрный (основа μελᾰν)
|
S. Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Pl.
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Dual.
N.Acc.
Gen.Dat.
|
γλυκύς
γλυκέος
γλυκεῖ
γλυκύν
γλυκύ
γλυκεῖς
γλυκέων
γλυκέσι(ν)
γλυκεῖς
γλυκεῖ
γλυκέοιν
|
γλυκεῖα
γλυκείας
γλυκείᾳ
γλυκεῖαν
γλυκεῖα
γλυκεῖαι
γλυκειῶν
γλυκείαις
γλυκείας
γλυκεία
γλυκείαιν
|
γλυκύ
γλυκέος
γλυκεῖ
γλυκύ
γλυκύ
γλυκέα
γλυέων
γλυκέσι(ν)
γλυκέα
γλυκεῖ
γλυκέοιν
|
μέλας
μέλανος
μέλανι
μέλανα
μέλαν
μέλανες
μελάνων
μέλασι(ν)
μέλανας
μέλανε
μελάνοιν
|
μέλαινα
μελαίνης
μελαίνῃ
μέλαιναν
μέλαινα
μέλαιναι
μελαινῶν
μελαίναις
μελαίνας
μελαίνα
μελαίναιν
|
μέλαν
μέλανος
μέλανι
μέλαν
μέλαν
μέλανα
μελάνων
μέλασι(ν)
μέλανα
μέλανε
μελάνοιν
|
2. Прилагательные с основой на - ντ.
Конечные
звуки
основы
| αντ
| οντ
| εντ
|
Граммати-
ческий род
| m
| f
| n
| m
| f
| n
| m
| f
| n
|
Окончание
Nom. s.
| -ας
| -σα
| -αν
| -ων
| -ουσα
| -ον
| -εις
| -εσσα
| -εν
|
Словарная
форма
| πᾶς, πᾶσα, πᾶν весь, всякий
(основа παντ)
| ἑκών, οῦσα, όν добровольный
(основа ἑκοντ)
| χαρίεις, ίεσσα, ίεν приятный
(основа χαριεντ)
|
S. Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Pl.
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Dual.
N./Acc.
G./D.
|
πᾶς
παντός
παντί
πάντα
πάντες
πάντων
πᾶσι(ν)
πάντας
πολλώ
πολλοῖν
|
πᾶσα
πάσης
πάσῃ
πᾶσαν
πᾶσαι
πασῶν
πάσαις
πάσας
πολλά
πολλαῖν
|
πᾶν
παντός
παντί
πᾶν
πάντα
πάντων
πᾶσι(ν)
πάντα
πολλώ
πολλοῖν
|
ἑκών
ἑκόντος
ἑκόντι
ἑκόντα
ἑκόντες
ἑκόντων
ἑκοῦσι(ν)
ἑκόντας
ἑκόντε
ἑκόντοιν
|
ἑκοῦσα
ἑκούσης
ἑκούσῃ
ἑκοῦσαν
ἑκοῦσαι
ἑκουσῶν
ἑκοῦσαις
ἑκοῦσας
ἑκούσα
ἑκούσαιν
|
ἑκόν
ἑκόντος
ἑκόντι
ἑκόν
ἑκόντα
ἑκόντων
ἑκοῦσι(ν)
ἑκόντα
ἑκόντε
ἑκόντοιν
|
χαρίεις
χαρίεντος
χαρίεντι
χαρίεντα
χαρίεν
χαρίεντες
χαριέντων
χαρίεσι(ν)
χαρίεντας
χαρίεντε
χαριέντοιν
|
χαρίεσσα
χαριέσσης
χαριέσσῃ
χαρίεσσαν
χαρίεσσα
χαρίεσσαι
χαριεσσῶν
χαριέσσαις
χαριέσσας
χαριέσσα
χαριέσσαιν
|
χαρίεν
χαρίεντος
χαρίεντι
χαρίεν
χαρίεν
χαρίεντα
χαριέντων
χαρίεσι(ν)
χαρίεντα
χαρίεντε
χαριέντοιν
|
Так же склоняются
|
1. Participium aoristi I activi глаголов всех типов:
λύσας, αντος; λύσασα, άσης; λύσαν, αντος.
2. Participium praesentis /aoristi activi глагола ἵστημι:
(ἱ)στάς, στάντος; (ἱ)στᾶσα, άσης; (ἱ) στάν, στάντος.
3. Participium aoristi activi глаголов, образующих атематический (корневой) аорист:
βάς, βάντος.
|
1. Participium praesentis activi глаголов всех типов:
λύων, οντος; λύουσα, ούσης;
λῦον, οντος (λύω).
2. Participium aoristi II activi глаголов всех типов:
λιπών, όντος; λιποῦσα, ούσης; λιπόν, όντος.
3. Participium futuri I activi глаголов всех типов:
λύσων, οντος; λύσουσα, ούσης;
λῦσον, οντος.
4. Nom. s. может образовываться и сигматически:
4.1. Participium praesenti /aoristi activi глагола δίδωμι:
(δι)δούς, όντος; (δι)δοῦσα, ούσης; (δι)δόν, όντος.
4.2. Participium aoristi activi глаголов, образующих атематический (корневой) аорист: γνόυς, γνόντος.
|
1. Participium aoristi I-II passivi глаголов всех типов:
λυθείς/τραπείς, έντος; λυθεῖσα/
τραπεῖσα, είσης; λυθέν/τραπέν, έντος.
2. Participium praesentis /aoristi activi глаголов ἵημι, τίθημι:
(ἱ)είς/(τι)θείς, έντος; (ἱ)εῖσα/(τι)θεῖσα, είσης; (ἱ)έν/(τι)θέν, έντος.
3. Participium aoristi activi глаголов, образующих атематический (корневой) аорист:
ῥυείς, ῥυέντος.
4. Отличия в склонении причастий проявляются в формах Dat. pl. m/n
(λυθεῖσι) и в форме Nom. s. f (λυθεῖσα).
|
| | | | | | | | | | | | | | |
II. Прилагательные двух родовых окончаний
с основой на - ον, -εσ.
Конечные
звуки основы
| ον
| εσ
|
Граммати-ческий
род
| m/f
| n
| m/f
| n
|
Окончание
Nom. s. с конечным
звуком основы
| -ων
| -ον
| -ης
| -ες
|
Словарная
форма
| εὐδαίμων 2 блаженный; σώφρων 2 благоразумный
| εὐγενής 2 благородный
|
S.
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Voc.
Pl.
Nom. Voc.
Gen.
Dat.
Acc.
Dual.
Nom.Acc
Gen.Dat.
|
εὐδαίμων
εὐδαίμονος
εὐδαίμονι
εὐδαίμονα
εὐδαίμον
εὐδαίμονες
εὐδαιμόνων
εὐδαίμοσι(ν)
εὐδαίμονας
εὐδαίμονε
εὐδαιμόνοιν
|
σώφρων
σώφρονος
σώφρονι
σώφρονα
σῶφρων
σώφρονες
σωφρόνων
σώφροσι(ν)
σώφρονας
σώφρονε
σωφρόνοιν
|
εὔδαιμον
εὐδαίμονος
εὐδαίμονι
εὔδαιμον
εὔδαιμον
εὐδαίμονα
εὐδαιμόνων
εὐδαίμοσι(ν)
εὐδαίμονα
εὐδαίμονε
εὐδαιμόνοιν
|
σῶφρον
σώφρονος
σώφρονι
σῶφρον
σῶφρον
σώφρονα
σωφρόνων
σώφροσι(ν)
σώφρονα
σώφρονε
σωφρόνοιν
|
εὐγενής
εὐγενοῦς
εὐγενεῖ
εὐγενῆ
εὐγενές
εὐγενεῖς
εὐγενῶν
εὐγενέσι(ν)
εὐγενεῖς
εὐγενεῖ
εὐγενοῖν
|
εὐγενές
εὐγενοῦς
εὐγενεῖ
εὐγενές
εὐγενές
εὐγενῆ
εὐγενῶν
εὐγενέσι(ν)
εὐγενῆ
εὐγενεῖ
εὐγενοῖν
|
| | | | | | |
III. Прилагательные одного родового окончания
Прилагательные III склонения одного родового окончания с разными основами склоняются точно так же, как существительные с соответствующими основами: πένης, ητος бедный; ἅρπαξ, αγος хищный; μάκαρ, αρος счастливый и т.д.