Сацыяльна-эканамiчнае i палiтычнае становiшча Беларусi у пачатку XX ст

К. XIX – п. XX – час стварэння і станаўлення палітычных партый. Сярод сацыял-дэмакратаў шматнац. зах. губерняў - тэндэнцыя да стварэння раб. арганiзацый па нац. прыкмеце. У Расii ствараюцца буйныя сац.-дэмакр. арганiзацыi. Неабходнасць аб’яднання сац.-дэмакратаў у адзiную партыю.Летам 1903 за мяжой адбыўся ІІ з’езд РСДРП. Ён прыняў праграму у якой абвяшчалася пралетарская рэвалюцыя, заваяванне дыктатуры пралетарыяту і пабудова сацыялізму. Раскол РСДРП. Рэв. частка сац.-дэмакратаў - бальшавікі, рэфармісцкi накірунак – меншавікі.У 1902 прыхiльнiкi iдэй народнiцтва -Партыя сацыялiстаў-рэвалюцыянераў (эсэраў) – за звяржэнне самадзяржаўя, знiшчэнне памешчыцкага землеўладання i ўстанаўленне ў Расii федэратыўнай дэмак. рэспублiкi.Бел. нац. плынь. 1902 - п. 1903 аформiлася Бел. рэв. грамада (БРГ). На I з’ездзе 1903 БРГ прыняла праграму, дзе называла сябе сац.-палiтыч. арганiзацыяй бел. працоўнага народа. Тэарэтычныя погляды БРГ = iдэi рэв. дэмакратызму i народнiцтва: за звяржэнне самадзяржаўя, знiшчэнне капiталiзму i ўсталяванне дэмакратычнага ладу, прызнавала правы народаў Расii на аўтаномiю.