Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло п7f

Брaтіе, ѓще врази2 бhвше, примири1хомсz бGу смeртію сн7а є3гw2, мн0жае пaче примири1вшесz, спасeмсz въ животЁ є3гw2. не т0чію же, но и3 хвaлимсz њ бз7э гDемъ нaшимъ ї}съ хrт0мъ, и4мже нhнэ примирeніе пріsхомъ. сегw2 рaди, ћкоже є3ди1нэмъ человёкомъ грёхъ въ мjръ вни1де, и3 грэх0мъ смeрть: и3 тaкw смeрть во всS человёки вни1де, въ нeмже вси2 согрэши1ша. до зак0на бо грёхъ бЁ въ мjрэ: грёхъ же не вмэнsшесz, не сyщу зак0ну. но цaрствова смeрть t ґдaма дaже до мwmсeа, и3 над8 несогрёшшими, по под0бію преступлeніz ґдaмова, и4же є4сть џбразъ бyдущагw. но не ћкоже прегрэшeніе, тaкw и3 дaръ. ѓще бо прегрэшeніемъ є3ди1нагw мн0зи ўмр0ша: мн0жае пaче бlгодaть б9іz и3 дaръ, благодaтію є3ди1нагw человёка ї}са хrтA, во мн0гихъ преизли1шествова. и3 не ћкоже є3ди1нэмъ согрёшшимъ, даровaніе: грёхъ бо и3з8 є3ди1нагw во њсуждeніе, дaръ же t мн0гихъ прегрэшeній, во њправдaніе.

Рим 5:10–16
Въ четверт0къ в7 недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §.

Брaтіе, ѓще є3ди1нагw прегрэшeніемъ, смeрть цaрствова є3ди1нэмъ: мн0жае пaче и3збhтокъ благодaти, и3 дaръ прaвды пріeмлюще, въ жи1зни воцарsтсz є3ди1нэмъ ї}съ хrт0мъ. тёмже ќбw ћкоже є3ди1нагw прегрэшeніемъ во всS человёки вни1де њсуждeніе: тaкоже и3 є3ди1нагw њправдaніемъ во всS человёки вни1де њправдaніе жи1зни. ћкоже бо њслушaніемъ є3ди1нагw человёка грёшни бhша мн0зи: си1це и3 послушaніемъ є3ди1нагw прaведни бyдутъ мн0зи. зак0нъ же привни1де, да ўмн0житсz прегрэшeніе: и3дёже бо ўмн0жисz грёхъ, преизбhточьствова бlгодaть. да ћкоже цaрствова грёхъ во смeрть, тaкоже и3 бlгодaть воцRи1тсz прaвдою, въ жи1знь вёчную, ї}съ хrт0мъ гDемъ нaшимъ. что2 u5бо речeмъ; пребyдемъ ли во грэсЁ, да благодaть преумн0житсz; да не бyдетъ. и4же бо ўмр0хомъ грэхY, кaкw пaки њживeмъ њ нeмъ;

Рим 5:17–6:2
Въ пzт0къ в7 недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §а.

Брaтіе, є3ли1цы во хrтA ї}са кrти1хомсz, въ смeрть є3гw2 кrти1хомсz; спогреб0хомсz u5бо є3мY кRщeніемъ въ смeрть: да ћкоже востA хrт0съ t мeртвыхъ слaвою џ§ею, тaкw и3 мы2 во њбновлeніи жи1зни ходи1ти нaчнемъ. ѓще бо соoбрaзни бhхомъ под0бію смeрти є3гw2, то и3 воскресeнію бyдемъ. сіE вёдzще, ћкw вeтхій нaшъ человёкъ съ ни1мъ распsтсz, да ўпраздни1тсz тёло грэх0вное, ћкw ктомY не раб0тати нaмъ грэхY. ўмeрый бо њправди1сz t грэхA. ѓще ли ўмр0хомъ со хrт0мъ, вёруемъ, ћкw и3 жи1ви бyдемъ съ ни1мъ: вёдzще, ћкw хrт0съ востA t мeртвыхъ, ктомY ўжE не ўмирaетъ, смeрть є3мY ктомY не њбладaетъ. є4же бо ќмре, грэхY ќмре є3ди1ною: ґ є4же живeтъ, бGови живeтъ. тaкоже и3 вы2 помышлsйте себE, мє1ртвымъ ќбw бhти грэхY, живы6мъ же бGови, њ хrтЁ ї}сэ гDэ нaшемъ.

Рим 6:3–11
Во с™yю и3 вели1кую суббHту, вeчеръ.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §в.

Брaтіе, помышлsйте себE, мє1ртвымъ ќбw бhти грэхY, живы6мъ же бGови, њ хrтЁ ї}сэ гDэ нaшемъ. да не цaрствуетъ u5бо грёхъ въ мeртвеннэмъ вaшемъ тёлэ, во є4же послyшати є3гw2 въ п0хотехъ є3гw2: нижe представлsйте ќды вaшz nр{жіz непрaвды грэхY: но представлsйте себE бGови, ћкw t мeртвыхъ жи1вы, и3 ќды вaшz nр{жіz прaвды бGови. грёхъ бо вaми да не њбладaетъ: нёсте бо под8 зак0номъ, но под8 блгdтію. что2 u5бо; согрэши1мъ ли, занE нёсмы под8 зак0номъ, но под8 бlгодaтію; да не бyдетъ. не вёсте ли, ћкw є3мyже представлsете себE рабы6 въ послушaніе, раби2 є3стE, є3гHже послyшаете, и3ли2 грэхA въ смeрть, и3ли2 послушaніz въ прaвду; бlгодари1мъ u5бо бGа, ћкw бёсте раби2 грэхY, послyшасте же t сeрдца, в0ньже и3 предaстесz џбразъ ўчeніz.

Рим 6:11–17
Въ суббHту д7-ю.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §г.

Брaтіе, своб0ждшесz же t грэхA, пораб0тистесz прaвдэ. человёческо глаг0лю, за нeмощь пл0ти вaшеz: ћкоже ќбw предстaвисте ќды вaшz рабы2 нечистотЁ, и3 беззак0нію въ беззак0ніе: тaкw нhнэ предстaвите ќды вaшz рабы2 прaвдэ во с™hню. є3гдa бо раби2 бёсте грэхA, своб0дни бёсте t прaвды. кjй u5бо тогдA и3мёсте пл0дъ, њ ни1хже нhнэ стыдитeсz; кончи1на бо џнэхъ, смeрть. нhнэ же своб0ждшесz t грэхA, пораб0щшесz же бGови, и4мате пл0дъ вaшъ во с™hню, кончи1ну же жи1знь вёчную. nбр0цы бо грэхA смeрть: даровaніе же б9іе, жив0тъ вёчный, њ хrтЁ ї}сэ гDэ нaшемъ.

Рим 6:18–23
Недёлz д7-z.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §д.

Брaтіе, вёдущымъ зак0нъ глаг0лю, ћкw зак0нъ њбладaетъ над8 чlвёкомъ, во є3ли1ко врeмz живeтъ; и4бо мужaтаz женA жи1ву мyжу привsзана є4сть зак0номъ: ѓще ли же ќмретъ мyжъ є3S, разрэши1тсz t зак0на мyжескагw. тёмже u5бо жи1ву сyщу мyжу, прелюбодёйца бывaетъ, ѓще бyдетъ мyжеви и3н0му. ѓще ли ќмретъ мyжъ є3S, своб0дна є4сть t зак0на, не бhти є4й прелюбодёйцэ, бhвшей мyжу и3н0му. тёмже брaтіе моS, и3 вы2 ўмр0сте зак0ну тёломъ хrт0вымъ, во є4же бhти вaмъ и3н0му, востaвшему и3з8 мeртвыхъ, да пл0дъ принесeмъ бGови. є3гдa бо бёхомъ во пл0ти, стр†сти грэхHвныz, ±же зак0номъ, дёйствоваху во ќдэхъ нaшихъ, во є4же пл0дъ твори1ти смeрти. нhнэ же ўпраздни1хомсz t зак0на, ўмeрше и4мже держи1ми бёхомъ: ћкw раб0тати нaмъ бGови во њбновлeніи д¦а, ґ не въ вeтхости пи1смене. что2 u5бо речeмъ; зак0нъ ли грёхъ; да не бyдетъ. но грэхA не знaхъ, т0чію зак0номъ: п0хоти же не вёдахъ, ѓще не зак0нъ глаг0лаше: не пох0щеши. винy же пріeмъ грёхъ зaповэдію, содёла во мнЁ всsку п0хоть: без8 зак0на бо грёхъ мeртвъ є4сть. ѓзъ же живsхъ кромЁ зак0на и3ногдA: пришeдши же зaповэди, грёхъ ќбw њживE, ѓзъ же ўмр0хъ: и3 њбрётесz ми2 зaповэдь, ћже въ жив0тъ, сіS въ смeрть. грёхъ бо винY пріeмъ зaповэдію, прельсти1 мz, и3 т0ю ўмертви1 мz. тёмже u5бо зак0нъ свsтъ, и3 зaповэдь свzтA, и3 прaведна и3 благA. благ0е ли u5бо бhсть мнЁ смeрть; да не бyдетъ: но грёхъ, да kви1тсz грёхъ, бlги1мъ ми2 содэвaz смeрть: да бyдетъ по премн0гу грёшенъ грёхъ зaповэдію.

Рим 7:1–13
Въ понедёльникъ G-z недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §є.

Брaтіе, вёмы, ћкw зак0нъ дух0венъ є4сть: ѓзъ же пл0тzнъ є4смь, пр0данъ под8 грёхъ. є4же бо содэвaю, не разумёю: не є4же бо хощY, сіE творю2: но є4же ненави1жду, то2 содёловаю. ѓще ли є4же не хощY, сіE творю2, хвалю2 зак0нъ ћкw д0бръ. нhнэ же не ктомY ѓзъ сіE содэвaю, но живhй во мнЁ грёхъ. вёмъ бо, ћкw не живeтъ во мнЁ, си1рэчь въ пл0ти моeй, д0брое: є4же бо хотёти, прилэжи1тъ ми2: ґ є4же содёzти д0брое, не њбрэтaю. не є4же бо хощY д0брое, творю2: но є4же не хощY ѕл0е, сіE содэвaю. ѓще ли є4же не хощY ѓзъ, сіE творю2: ўжE не ѓзъ сіE творю2, но живhй во мнЁ грёхъ. њбрэтaю u5бо зак0нъ, хотsщу ми2 твори1ти д0брое, ћкw мнЁ ѕл0е прилэжи1тъ. соуслаждaюсz бо зак0ну б9ію по внyтреннему человёку. ви1жду же и4нъ зак0нъ во ќдэхъ мои1хъ, проти1ву вою1ющъ зак0ну ўмA моегw2, и3 плэнsющъ мS зак0номъ грэх0внымъ, сyщимъ во ќдэхъ мои1хъ. nкаsненъ ѓзъ человёкъ: кт0 мz и3збaвитъ t тёла смeрти сеS; благодарю2 бGа моего2 ї}съ хrт0мъ гDемъ нaшимъ. тёмже u5бо сaмъ ѓзъ ўм0мъ мои1мъ раб0таю зак0ну б9ію, пл0тію же зак0ну грэх0вному. ни є3ди1но u5бо нhнэ њсуждeніе сyщымъ њ хrтЁ ї}сэ, не по пл0ти ходsщымъ, но по дyху. зак0нъ бо д¦а жи1зни њ хrтЁ ї}сэ, свободи1лъ мS є4сть t зак0на грэх0внагw и3 смeрти.

Рим 7:14–8:2
Во вт0рникъ G недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §ѕ.

Брaтіе, зак0нъ д¦а жи1зни њ хrтЁ ї}сэ, свободи1лъ мS є4сть t зак0на грэх0внагw и3 смeрти. немощн0е бо зак0на, въ нeмже немоществовaше пл0тію, бGъ сн7а своего2 послA въ под0біи пл0ти грэхA, и3 њ грэсЁ њсуди2 грёхъ во пл0ти: да њправдaніе зак0на и3сп0лнитсz въ нaсъ, не по пл0ти ходsщихъ, но по дyху. сyщіи бо по пл0ти, плотск†z мyдрствуютъ: ґ и5же по дyху, духHвнаz. мудровaніе бо плотск0е, смeрть є4сть: ґ мудровaніе дух0вное, жив0тъ и3 ми1ръ. занE мудровaніе плотск0е, враждA на бGа: зак0ну бо б9ію не покорsетсz, нижe бо м0жетъ. сyщіи же во пл0ти бGу ўгоди1ти не м0гутъ. вh же нёсте во пл0ти, но въ дyсэ: понeже д¦ъ б9ій живeтъ въ вaсъ. ѓще ли кто2 д¦а хrт0ва не и4мать, сeй нёсть є3гHвъ. ѓще ли хrт0съ въ вaсъ, пл0ть ќбw мертвA грэхA рaди: дyхъ же живeтъ прaвды рaди. ѓще ли же д¦ъ воскреси1вшагw ї}са t мeртвыхъ живeтъ въ вaсъ, воздви1гій хrтA и3з8 мeртвыхъ, њживотвори1тъ и3 мeртвєннаz тэлесA вaша, живyщимъ д¦омъ є3гw2 въ вaсъ. тёмже u5бо брaтіе, д0лжни є3смы2 не пл0ти, є4же по пл0ти жи1ти. ѓще бо по пл0ти живетE, и4мате ўмрeти: ѓще ли д¦омъ дэ‰ніz плотскaz ўмерщвлsете, жи1ви бyдете.

Рим 8:2–13
СредA G недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §ѕ t полY.

Брaтіе, немощн0е зак0на, въ нeмже немоществовaше пл0тію, бGъ сн7а своего2 послA въ под0біи пл0ти грэхA, и3 њ грэсЁ њсуди2 грёхъ во пл0ти: да њправдaніе зак0на и3сп0лнитсz въ нaсъ, не по пл0ти ходsщихъ, но по дyху. сyщіи бо по пл0ти, плотск†z мyдрствуютъ: ґ и5же по дyху, духHвнаz. мудровaніе бо плотск0е, смeрть є4сть: ґ мудровaніе дух0вное, жив0тъ и3 ми1ръ. занE мудровaніе плотск0е, враждA на бGа: зак0ну бо б9ію не покорsетсz, нижe бо м0жетъ. сyщіи же во пл0ти бGу ўгоди1ти не м0гутъ. вh же нёсте во пл0ти, но въ дyсэ: понeже д¦ъ б9ій живeтъ въ вaсъ.

Рим 8:3–9а
Декeмвріа к7и.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §ѕ t полY.

Брaтіе, сyщіи во пл0ти бGу ўгоди1ти не м0гутъ. вh же нёсте во пл0ти, но въ дyсэ: понeже д¦ъ б9ій живeтъ въ вaсъ. ѓще ли кто2 д¦а хrт0ва не и4мать, сeй нёсть є3гHвъ. ѓще ли хrт0съ въ вaсъ, пл0ть ќбw мертвA грэхA рaди: дyхъ же живeтъ прaвды рaди. ѓще ли же д¦ъ воскреси1вшагw ї}са t мeртвыхъ живeтъ въ вaсъ, воздви1гій хrтA и3з8 мeртвыхъ, њживотвори1тъ и3 мeртвєннаz тэлесA вaша, живyщимъ д¦омъ є3гw2 въ вaсъ. тёмже u5бо брaтіе, д0лжни є3смы2 не пл0ти, є4же по пл0ти жи1ти. ѓще бо по пл0ти живетE, и4мате ўмрeти: ѓще ли д¦омъ дэ‰ніz плотскaz ўмерщвлsете, жи1ви бyдете: є3ли1цы бо д¦омъ б9іимъ в0дzтсz, сjи сyть сн7ове б9іи.

Рим 8:8–14
Їаннуaріа д7.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §з.

Брaтіе, є3ли1цы д¦омъ б9іимъ в0дzтсz, сjи сyть сн7ове б9іи. не пріsсте бо д¦а раб0ты пaки въ боsзнь: но пріsсте д¦ъ сыноположeніz, њ нeмже вопіeмъ: ѓвва џ§е. сaмый д¦ъ послушествyетъ д¦ови нaшему, ћкw є3смы2 чaда б9іz. ѓще же чaда, и3 наслёдницы: наслёдницы ќбw бGу, снаслёдницы же хrтY: понeже съ ни1мъ стрaждемъ, да и3 съ ни1мъ прослaвимсz. непщyю бо, ћкw недост0йны стрaсти нhнэшнzгw врeмене къ хотsщей слaвэ kви1тисz въ нaсъ. чazніе бо твaри, tкровeніе сн7Hвъ б9іихъ чaетъ. суетё бо твaрь повинyсz не в0лею, но за повинyвшаго ю5 на ўповaніи, ћкw и3 самA твaрь свободи1тсz t раб0ты и3стлёніz, въ своб0ду слaвы ч†дъ б9іихъ.

Рим 8:14–21
СуббHта є7 недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §и.

Брaтіе, вёмы, ћкw всS твaрь съ нaми совоздыхaетъ, и3 сболёзнуетъ дaже до нhнэ: не т0чію же, но и3 сaми начaтокъ д¦а и3мyще, и3 мы2 сaми въ себЁ воздыхaемъ, всыновлeніz чaюще, и3збавлeніz тёлу нaшему. ўповaніемъ бо спас0хомсz. ўповaніе же ви1димое, нёсть ўповaніе: є4же бо ви1дитъ кто2, что2 и3 ўповaетъ; ѓще ли є3гHже не ви1димъ, надёемсz, терпёніемъ ждeмъ. си1це же и3 д¦ъ спос0бствуетъ нaмъ въ нeмощехъ нaшихъ: њ чес0мъ бо пом0лимсz, ћкоже подобaетъ, не вёмы: но сaмъ д¦ъ ходaтайствуетъ њ нaсъ воздыхaніи неизглаг0ланными. и3спытazй же сердцA вёсть, чт0 є3сть мудровaніе д¦а, ћкw по бGу приповёдуетъ њ с™hхъ.

Рим 8:22–27
Въ четверт0къ G недёли.

Къ ри1млzнwмъ послaніе, зачaло §f.

Брaтіе, вёмы, ћкw лю1бzщымъ бGа вс‰ поспэшествyютъ во благ0е, сyщымъ по пред8увёдэнію зв†ннымъ. и5хже бо пред8увёдэ, тёхъ и3 пред8устaви соoбр†знымъ бhти џбразу сн7а своегw2, ћкw бhти є3мY первор0дну во мн0гихъ брaтіzхъ. ґ и5хже пред8устaви, тёхъ и3 призвA: ґ и5хже призвA, си1хъ и3 њправдA: ґ и5хже њправдA, си1хъ и3 прослaви. что2 u5бо речeмъ къ си6мъ; ѓще бGъ по нaсъ, кто2 на ны2; и4же ќбw своегw2 сн7а не пощадЁ, но за ны2 вс‰ прeдалъ є4сть є3го2: кaкw ќбw не и3 съ ни1мъ вс‰ нaмъ дaрствуетъ; кто2 поeмлетъ на и3збр†нныz б9іz; бGъ њправдazй: кто2 њсуждazй; хrт0съ ї}съ ўмeрый, пaче же и3 воскресhй, и4же и3 є4сть њдеснyю бGа, и4же и3 ходaтайствуетъ њ нaсъ: кт0 ны разлучи1тъ t любвE б9іz; ск0рбь ли, и3ли2 тэснотA, и3ли2 гонeніе, и3ли2 глaдъ, и3ли2 наготA, и3ли2 бэдA, и3ли2 мeчь; ћкоже є4сть пи1сано: ћкw тебE рaди ўмерщвлsеми є3смы2 вeсь дeнь, вмэни1хомсz ћкоже џвцы заколeніz. но њ си1хъ всёхъ препобэждaемъ за возлю1бльшаго ны2. и3звэсти1хсz бо, ћкw ни смeрть, ни жив0тъ, ни ѓгGли, ни нач†ла, нижE си6лы, ни насто‰щаz, ни грzд{щаz, ни высотA, ни глубинA, ни и4на твaрь кaz возм0жетъ нaсъ разлучи1ти t любвE б9іz, ћже њ хrтЁ ї}сэ гDэ нaшемъ.

Рим 8:28–39
С™hмъ великомyченикwмъ.















Понравилась статья? Добавь ее в закладку (CTRL+D) и не забудь поделиться с друзьями:  



double arrow
Сейчас читают про: