Несеп тас аурулары, эитология, классификациясы, диагносикасы, емі

Бүйрек тастары - ұсақ кристалдардан тұратын қатты масса. Бүйректе немесе несепағарда бір немесе бірнеше тас болуы мүмкін.

Себептері

Бүйрек тас ауруы жиі кездесетін ауру. Отбасы мүшелерінде қайталану бейімдігі байқалады. Бүйрек тастары шала туған сәбилерде жиі кездеседі.

Тастар әр түрлі болады. Аурудың барысы тастың түріне байланысты.

Несепте кристалдануға қабілетті заттектер көп болғанда тастар түзіледі. Осы кристалдар бірнеше апта немесе ай ішінде тасқа айналады.

Кальцийлі тастар жиі кездеседі. Олар көбінесе, 20-30 жас арасындағы ерлерде пайда болады. Кальций басқа заттектермен бірігіп, тас түзеді.
Оксалаттар - кальцийлі тастардың жиі кездесетін түрлері. Оксалаттар саумалдық секілді кейбір өнімдерде болады. Сондай-ақ, олар С дәруменді тағамдық қоспаларда кездеседі. Жіңішке (аш) ішектің ауруларында осы тастардың түзілу қаупі артады.

Бүйрек тасының пайда болуының басты қауіп факторы – сұйықтықты жеткіліксіз тұтыну. Бүйректе тас түзілуі несептің тәулігіне 1 литрден аз бөлінуінде ықтимал.

Симптомдары

Негізгі симптомы – күшті ауырсыну, ол кенет басталып, кенет аяқталады.

Ауырсыну іштің аумағында немесе бел аумағында сезілуі мүмкін.
Ауырсыну шап аумағына немесе аталық безге ауысуы мүмкін.

Аурудың басқа симптомдары:

Несептің ауытқулы түсі
Несепте қан болуы
Қалтырау
Қызба
Жүрек айнуы
Құсу

Диагностика

Дәрігер науқасты қарап, тексеріс өткізеді. Іш немесе арқа аумағында ауырсыну сезілуі мүмкін.

Ауруды анықтау әдістері:

Қан талдауы: кальций, фосфор, несеп қышқылы және электролиттер деңгейін.
Бауыр қызметінің сынамаларын өткізу
Несеп талдауы: несептегі кристалдар мен эритроциттерді анықтау
Тасты зерттеу: оның түрін анықтау үшін.

Тастар немесе несеп ағуының жолындағы кедергі келесі тәсілдермен анықталуы мүмкін:

Іш қуысы ағзаларының компьютерлік томографиясы (КТ)
Іш қуысы ағзаларының/бүйректің магниттік - резонанстық томографиясы (МРТ)
Іш қуысы ағзаларының шолу рентгенографиясы
Көктамыр пиелографиясы (көктамырға контрастылық заттекті енгізу арқылы рентгенологиялық зерттеу)
Бүйректің УДТ (УЗИ)
Ретроградтық пиелография.

Емдеу

Емдеудің бағыты тастың түріне және симптомдарының ауырлығына байланысты.

Бүйректің кішкентай тастары әдетте, несеппен өздігінше шығуға қабілетті.

Шыққан тасты анықтау және зерттеу үшін несепті сүзу қажет.
Шығатын несептің мөлшерін арттыру үшін күніне 6-8 стақан су ішу қажет. Бұл тасты шығаруға көмектеседі.
Ауырсыну аса қарқынды болуы мүмкін. Ол кейде өздігінше өтеді, немесе анальгетикалық (ибупрофен, напроксен) және есірткілік дәрілік препараттарды қолданумен басылады.

Күшті ауырсынуы бар кейбір науқастарға ауруханада емделу қажет. Оларға көктамыр арқылы сұйықтық енгізу қажет болады.

Тастардың кейбір түрлерінде дәрігер тас түзілуіне кедергі келтіретін немесе организмнен тас түзілетін заттектерді шығаруға қабілетті дәрілік препараттарды тағайындайды.

Бұл препараттарға жататындар:

Аллопуринол (бүйрек қышқылының тастары үшін)
Антибиотиктер (струвитті тастар үшін)
Несеп айдайтындар
Фосфаттық ерітінділер
Натрий бикарбонаты немесе натрий цитраты
Тиазидті диуретиктер.

Сондай-ақ, келесі жағдайларда ауруды оперативтік емдеу қажет:

Тас тым үлкен және өздігінше шыға алмайды
Тас ұлғаюда
Тас несептің ағуын тежейді және бүйректің жұқпалануына немесе зақымдануына ықпал етеді.
Ауырсыну дәрілік препараттарды қабылдаумен басылмайды..

14. Уретроцеле, тұрлері, диагностикасы, емі.

15. Зәр шығарудағы жедел тежелуде алғашқы көмек

16. Простата безінің заманауи емдеу тәсілдері

Туа біткен глаукома

Іштен туа пайда болған глаукома.

Себептері: Алдыңғы ұңғылдың бұрышында мезодермальды тінінің сақталуы (ол трабекула мен шлеммов каналы арқылы сұйықтың көзден ағуына кедергі); Көздің дренажды жүйесінің дұрыс дамымауы немесе даму аномалиясы. Мезодермальды тін 9 айға қарай тарауы кажет, кейбір жағдайларда сақталып қалады. Жеке жағдайларда кірпікті бұлшық еттің, трабекуланың, шлеммов каналының даму аномалиялары байқалады. Бұл аномалиялардың себебі жүктілік кезінде анасының түрлі патологиялық жағдайлары, әсіресе жүктіліктің 7 айында тұқы тілмесі(краснуха), полимиелит, паротит, мерез, және т.б. аурулармен ауырса, авитаминоз А, радиацианың әсері, тиреотоксикозда, механикалық жарақаттарда, улануда, алкоголизмде және т.б. Нәрестеде глаукома баяу басталады. Ерте белгілері: қасаң қабықтың қарауытуы, алдыңғы камераның тереңдеуі, қарашықтың кеңейуі, қарашықтың жарыққа реакциясы әлсіз. Алғашқы 2-3 айда балада жарықтан қорқу және көзден жас ағу, мазасыздану, ұйқысы, тәбеті төмен. Негізгі және кеш белгілері, бала дүниеге келгеннен кейін білінеді: балада КІҚ өте жоғары, қасаң қабықтар ұлғайады, тіпті екі көз алмасының мөлшері де ұлғаяды. Склераның сырт бөлімі созылады және көкшіл түсті, лимб кеңейген, қасаң қабықтың мөлшері ұлғайады. Қасаң қабықтың диаметрі (қалыпты жағдайда жаңа туған нәрестеде d=9 мм, ересектерде d=11 мм.). Қасаң қабықтың сезімталдылығы жоқ, беті тегіс емес. Ісік салдарынан қасаң қабық сұр түсті. Алдыңғы камера кішірейген, келесіде тереңдейді. Шатыраш қабықтың суреті жойылады, ол семеді. Көздің қоректенуі бұзылғандықтан екіншілік катаракта, шыны тәрізді денеде дистрофиялық өзгерістер, көз түбінде глаукоматозды экскавация және көру нервісінің семуі дамиды. Көзде қайтымсыз өзгерістер дамығандықтан көз көру қаблетінен айырылады. Аталған белгілер анықталса Маклаков тонометрімен КІҚ өлшенеді(табиғи ұйқы кезінде немесе жеңіл ұйықтататын дәрілер көмегімен). Қажет болса гониоскопия, биомикроскопия, офтальмоскопия жүргізу қажет. Іштен туа пайда болған глаукоманы мегалокорнеадан (қасаң қабықтың диаметрі ұлғайған) коньюктивиттен, кератиттен, қасаң қабық синдромыман, КІҚ-ың жоғарлауы бойынша ретинобластомадан ажырату керек. Іштен туа пайда болған глаукоманың сатылары(Е.И.Ковалевский бойынша). Бастапқы сатысы: көздің сагитальды және горизонтальды мөлшері жасына сәйкес қалыпты мөлшерден 2 мм-ге артық, КНД өзгермеген, көруі қалыпты. Айқын сатысы: қасаң қабықтың сагитальды және горизонтальды диаметрі – 3 мм-ге артық, КНД экскавациясы, көруі 50 % төмендеген. Алысқа барған сатысы: көздің мөлшері және қасаң қабықтың диаметрі 4 мм-ге үлкен, КНД экскавациясы, көру өткірлігі жарықсезгіштікке дейін төмендеген. Абсалютке жуық сатысы: көздің мөлшері 4 мм-ден артық, КНД экскавациясы, жарықсезгіштіктік анық емес. Абсолютті сатысы: буфтальм, толық соқырлық.

Іштен пайда болған глаукоманың емі: хирургиялық ем Операция алдында 1 айға дейін дайындық жүргізіледі: холиномиметикті миотикатер; пилокарпин 1%, 0,75 % карбохолин, 2-5 % ацекледин: 3-10% фурамон (жергілікті); Анихолинэстерозды миотиктер: 0,25 % рэзерин; 0,02 % фосфакол, 0,02 % фосарбин, 0,005 % армин (жергілікті); Зәр шығаратын дәрігерлер: фонурит (диакарб), мочевина (ішке) Анальгетиктер: амидопирин, анальгин, аспирин (ішке) Витаминдер: В топтағы, А,С; Диета: сүт, өсімдік тағамдары, суды және тұзды, бұрышты шектеу. Алғашқы бір жылда балалардың бәрі оперативті жолмен емделу керек. Гонипунктурада мезодермальды тінді бұзу және қосымша коньюктива астына сұйықтың ағуына жол салу. Гонипунктура іштен туа пайда болған глаукомада алысқа барған сатысында қолданылады. Глаукоманың кеш сатысында фистулизациялық операциялар көрсетілген (иридоклейзис)

18. Шеткі көруді тексеру әдісі

19. Туа пайда болған маймақтық кезінде Зацепин бойынша ота жасау кезеңдерін атаңыз

При безуспешности консервативного лечения, рецидивах деформации в возрасте 2—14 лет применяют операцию на сухожильно-связочном аппарате по методу Зацепина (1940). Операцию делают под наркозом либо под внутрикостным обезболиванием. Во время операции больной лежит на животе.

1. Производят подкожное пересечение подошвенной фасции, если она натянута. 2. Делают вертикальный разрез через середину медиальной лодыжки (рисунок 2, а) от места перехода кожи в подошвенные покровы и на 2—5 сантиметров выше лодыжки, в зависимости от возраста. Сухожилия задней большеберцовой мышцы и длинного сгибателя пальцев Z-образно рассекают для удлинения. Пересекают дельтовидную связку, фиксирующую стопу в положении супинации (рисунок 2, б). Остроконечным скальпелем рассекают связочный аппарат между медиальной лодыжкой и таранной костью, а затем с медиальной поверхности между таранной костью и пяточной. 3. Делают продольный разрез кожи по задневнутреннему краю пяточного сухожилия (ахиллова сухожилия), которое Z-образно рассекают в сагиттальной плоскости (рисунок 2, в). Вскрывают заднюю фасцию голени под голеностопным суставом, Z-образно рассекают длинный сгибатель большого пальца. Рассекают капсулу сустава и связки по задней и задневнутренней поверхности между большеберцовой и таранной и между таранной и пяточной костями. Делают пробную ручную коррекцию стопы, причём обычно раздаётся треск вследствие разрыва таранно-пяточной связки и неполностью пересечённых других связок. После этого стопу легко устанавливают в положении небольшой гиперкоррекции. Восстанавливают сухожилия. Раны зашивают, не накладывая швов на пересечённые связки и капсулу суставов.

Для устранения приведения переднего отдела стопы обнажают и Z-образно удлиняют сухожилие мышцы, отводящей большой палец, на подошве пересекают короткий сгибатель большого пальца и суставную капсулу по внутренней поверхности I клиноплюсневого сустава. Ногу фиксируют гипсовой повязкой в положении коррекции, а не гиперкоррекции, для профилактики некроза кожи медиальной поверхности стопы между двумя разрезами. После операции гипсовую повязку накладывают на 6 месяцев За это время происходит трансформация костей стопы. При строгом исполнении всех указанных приёмов в 95% случаев стопа приобретает нормальную форму и функцию. 5% составляют те больные, которым из-за значительной деформации показаны операции на костях стопы.

20. Туа пайда болған маймақтық кезіндегі табан деформациясына жататын симптомдарды атаңыз

қисық аяқтық табанның формасымен функциясының бұзылысымен бірге жүреді және табан бүгілген қалпында(эквинус), сыртқы жиегінің түсуімен(варус), алдыңғы бөлігі әкелінген(аддукция). Ең жиі компоненті сирақ сүйектерінің бұралуы(торсия) және сирақ-табан буынында қозғалыс аздап не айқын шектеледі. Туа пайда болған қисық аяқтылық клиникалық формасы жоғарыда аталған өзгерістерге және олардың қосарласуына байланысты. Айқын деформация табанның ішке қарай бұралуымен сипатталады. Сыртқы жиегі төмен және артқа қарай бағытталған, ал ішкі жиегі жоғары бағыталған. Табанның сыртқы беті алға және төмен жазылған, табандық беті артқа және жоғары бағытталған және табан өзінің ішкі бетімен сирақтың ішкі бетімен жанасады. Айқын қисық аяқтылық кезінде табан көлденең бүгіліп бақайлардың варусты деформациясы мен қатпар түзеді. Бір жақты қисық аяқтылық кезінде сау аяқпен салыстырғанда қысқа болады, сирақ атрофияланған және аяқ 1-2 см қысқарады. Айқын қисық аяқтылық кезінде сыртқы толарсақ үлкейеді және ішкісі атрофияланған.

1.Аяқтардың көктамырының варикозды кеңеюі: клиникасы, диагностикасы,емі

Варикоз (varix – латынша, қазақша «түйін», «үрлену») –деген мағына береді. Варикозды ауруы аяқ көктамырлаының кеңеюі болып табылады.. Варикоздың пайда болу аймақтары санда және төменгі аяқ бөлімдерінде кездеседі. Варикозды кеңею әйелдерде еркектерге қарағанда 4 есе жиі кездеседі.

Клиникасы: Көбінесе варикозды веналардың кеңеюі алғашқы кезеңдерде клиникалық симптомсыз өтеді және аурудың субъективті сезімі байқалмайды. Аурудың объективті белгілері, оның ішінде көзге айқын көрінетін веналардың кеңеюі жиі жағдайда аурудың дәрігерге айтар шағымдарынан әлдеқайда бұрын байқалады. Ауру сезімі кешке қарай қозып, таңғы уақытта басылып қалады. Аяқ терісі күңгірттенеді және қара қоңыр түске айналады, сол жер дымқылданады. Сан веналары көк түсті ал пішіні цилиндр тәрізді иректелген болады. Саусақтармен басқан кезде концистенциясы жұмсақ, кейбір жерлерде қатайған тромбтар болады. Вена қақпашаларының қызметін арнайы сынамамен тексереді.

Диагностикасы: Қазіргі таңда варикозды диагностикалаудың ең жақсы әдісі – веналарды дуплексті ультрадыбыстық сканерлеу болып табылады. Ал басқаларына плетизмография және флебография болып саналады. Бірақ ол өте сирек қолданылады. Ең жиі қолданылатын әдістер ол арнайы пробалар арқылы тексеру. Арнайы пробалар 1) Троянов Тренделенбург сынамасы-науқасты кушеткаға жатқызып аяғын жоғары көтеріп көктамырларды босатқан соң санның жоғарғы жағына жгут қояды. 2) Гаккенбрух сынамасы-сан аймағына кең веналарға алақанды салып науқасқа жөтелуін өтінеді. Осы арқылы қақпақшалар қызметінің жетіспеушілігін анықтайды. 3) Дельта пертес сынамасы— сан бөлігіне жгут салып, ары бері қозғалтады сол кезде қантамырларының өткізгіштігі төмендесе науқаста ауырсыну болады. 4) Пратт сынамасы— аяқты оның ұшынан бастап шап аймағына дейін эластикалық бинтпен теріасты көктамыры қысылатындай етіп таңады да науқасқа жүруін сұрайды сол кезде көктамыр қызметінің бұзылысын анықтайды. 5) Тальман сынамасы-арнайы жгутты спираль таризді орайдыда кан толуды аныктайды. 6) Шейн сынамасы-жгутты үш жерден саладыда ол табан мыкын тізеге салынады сол аркылы кан толуды аныктайды. Емі: Медикаментозды және медикаментозды емес ем қолданылады. Медикаментозды емге – флеботониктер қолданылады. Бұл препараттар – вена қабырғаларының тонусын жағарлатады. Оларға — детралекс, эскузан, гинкор-форт, гливенол және т.б. жатады. Ал медикаментозды емсе емге: Комрпессионды терапия, Склеротерапия Хирургиялық әдістер жатады. Хирургиялық емі: Традиционды операция – Троянова-Тренделенбург, Линтона, Коккет операциялары. Бэбкок операциясы; Стриппинг және минифлебэктомия Эндоскопиялық зертеу

3. Аяқтардың көктамырының варикозды кеңеюінің диагностика әдістері (терең веналардың өтімділігін және қақпалық жетімсіздігінің сынамалары).

4. Көктамыр қақпашаларының (клапандарының) қызметтерін анықтауға бағытталған сынамаларға Троянов-Тренделенбург, Гаккенбрух, Шварц сынамалары, терең жатқан веналардың жағыдайын анықтау үшін Дельбе-Пертес, Мейо-Праттт.б сынамалар, ал перфорантгы көктамырлар қызметін зерттеуде Троянов-Тренделенбург, Пратт сынамалары қолданылады.

5. Троянов-Тренделенбург Ауру адамды кушеткаға жатқызып, оған сырқат аяғын жоғары көтеруін ұсынады. Кеңейген көктамырлар босаған соң, санның жоғарғы жағына, тері асты көктамырларын қысатындай, жгут салынады да (немесе хирург саусақтарымен басады) пациентті түрегелдетеді. Осыдан соң жгутты алғанда көктамыр, жоғарыдан төмен қарай, қанмен тез толғанын байқауға болады. (32-сурет).

6.. ШварцХирург ауру адамды кушеткаға тұргазады, Сол қолынан саусактарымен шап маңайындағы кеңейген көктамырларды басып, екінші қолдын саусақтарымен одан төмен аймақты түрткілегенде, жоғары саусақтары толқыма қозғалыс сезеді.

7. Гаккенбрух. Хирург кеңейген көктамырлар үстіне алақанын салып, пациентке жөтелуін өтінеді. Жөтелу кезінде алақанда толқыма қозғалыс сезіледі. Аталған сынамалар көктамыр қақпақшалары қызметінің жетіспеушілігін аңғартады.

8. Келесі екі сынама тереңгі көк тамырлардың өткізгіштігін сипаттайды.

9. Дельбе-Пертес. Пациенттің санына, тері асты көктамырын қысатын жгут салынады да, оны олай-бұлай жүргізеді. Терең жатқан көк тамырлардың өткізгіштік қасиеттері нашарлаған жағдайда 10-15 мин соң сырқаттанған аяқта ауру сезімі пайда болады.

10. Пратт Кеңейген көктамырлары бар аяқты, оның ұшынан шап аймағына дейін, эластикалық бинтпен таңып пациентті жүргізеді. Егер терең көктамырлардың өткізгіштігі бұзылса, ауру адам 10-15 мин соң ауру сезім пайда болу себебінен жүруін тоқтатады.

10. Әрине, аталған сынамалар көздеген мақсатты толық шешпейді, өйткені оларды орындауда және нәтижелерін бағалауда субъективтік факторлер болғандықтан қателіктер де орын алады. Сондықтан қазіргі кезде жоғарыда аталған мәліметтерге объективті нәтиже алу үшін аспаты зерттеулер қолданылады (флебоманометрия, рентгенологиялык зерттеу-контрасты флебография, допплерлі ультрадыбысты зерттеу-ультрадыбысты допплерография т.б.).

3. Аяқтардың көктамырының варикозды кеңеюінің асқынулары (тромбофлебит, қан кету, эмболия, трофикалық бұзылыстары). Профилактика әдістері, емі.

4. Аяқтардың көктамырының варикозды кеңеюі: этиологиясының теориялары, патогенезі,

Аяқ көктамырларының (веналарының) варикозды кеңею ауруы олардың ұзарып, ішкі қуысы кеңейіп, сыртқы пішіндері жұлдыз, қапшық немесе иірілген жылан тәрізді болып өзгеруімен сипатталады. Бұл ауру жиі кездесетін сырқаттар қатарына жатады. А. Шербюк және басқ. (2002) деректеріне көңіл аударсақ, Ресейде 30 млн адам осы ауруға шалдыққан және олардың 15%-ның аяқтарында, осы аурудың салдарынан пайда болатын, трофикалық өзгерістер анықталады. Бұл ауру Англия тұрғындарының 10-17 %, ал АҚШ-та 20-30 % қамтитын көрінеді (М.И.Лыткин және басқ., 1998).

Этиологиясы мен патогенезі. Аурудың бұл тарауы әлі толық зерттеліп, шешілмеген проблема. Бүгінгі күнге дейін көктамырдың варикозды кеңеюінің пайда болу себептері және дамуы туралы әртүрлі пікірлер айтылған және айтылып та келеді (Лидский А.Т., 1958, Мамамтавришвили Д.Г., 1964, Савельев B.C. және басқ., 1972 т.б.). Солардың ішінде механикалық, инфекциялық, гормоналдық теорияларды атап өтуге болады. Бұл көзқарастар аурудың бір емес бірнеше себептері болуы мүмкін екендігін аңғартады.

Бүгінгі таңда көптеген авторлар веналардың варикозды кеңеюінің тұқым қуалайтын қасиетінің болу мүмкіншілігін зерттеп, нәтижесінде ондай жағдай пациенттердің 60-70%-да анықталғанын мәлімдеді. Олардың деректері бойынша егер веналардың варикозды кеңею ауруы пациентгердің ата-аналарының біреуінде анықталса, аталмыш ауру олардың тұқымдарының (балалары, немерелері т.с.с.) арасында 68 %-да, ал әке мен шешесінің екеуінде де анықталған жағдайда, ауру кейінгі ұрпақтарының 78,8%-да пайда болады екен (Насһ N., 1967).

А.Н.Введенскии (ШЗ) бүл көзқарасты тереңдеу зерттеп, ауру өзі тікелей тұқым қуаламайды деген қортындыға келеді. Бірақ сырқаттың пайда болуына кең әсер ететін екі фактордің ата-анадан балаға көшу мүмкіншілігі туралы пікір айтқан. Олардың біріншісі көктамырдың (вена) бұлшық ет — эла-стикалық құрылыстарының беріктілігін қамтамасыз ететін заттардың, яғни коллаген мен эластиннің көк тамыр қабырғаларындағы өзара қатынастарының бұзылуы. Бұл жағдай қан тамыры (вена) қабырғаларының ішкі қысымға қарсы тұру қасиетін төмендетеді. Екіншісі, вена қақпаларының (клапандарының) жетіспеушілігі және олардың даму ақаулықтары ата-анадан сәбиге өтуі ықтимал.

Туа пайда болатын және тұқым қуалайтын аталмыш себептер аурудың пайда болуына әсерін тигізетін басқа да факторлермен, атап айтқанда механикалық, ортостатикалық, гормональдық т.б. қосылып, түбінде көктамырлардың кеңеюін тудырады. Веналардың варикозды кеңеюі тек аяқ көктамырларында және жұмыс кәсібі жағынан аяғынан тік тұруды қажет ететін адамдарда (хирург, стоматолог, шәштараз т.с.с.), сонымен қатар, бала туған әйелдерде жиі кездесуі сырқаттың пайда болуында механикалық, профессионалдық, гормональдық себептердің маңызы бар екенін дәлелдейді.

Патогенезі: Веналардың варикозды кеңеюінің патогенезі өте күрделі. Механикалық теорияның түсіндіруі бойынша адам ұзақ уақыт аяғымен тұрып қалғанда төменгі аяқтардан веналардағы қанның жоғары қарай ағуы қиындайды. Сондықтан мұндай жағдай аяқ веналарында қанның ақпай қалуына, веноздық гипертензияға, бұрын өзгермеген веналардың кеңеюіне, одан кейін, екінші этапта веналардың клапандырының жетіспеуіне апарады. Венаның варикозды кеңеюі бірқатар аяғымен тік тұрып, ұзақ уақыт жұмыс істейтін кәсіптерде кезеседі. Мұндай аурулар веналардың ісікпен басылып және венаның тромбпен бітеліп қалғанда да кездеседі.

5. Аяқтардың беткей көктамырларының жедел тромбофлебиті: клиникасы, диагностикасы

Тромбофлебит (thrombophlebіtіs; грек. thrombos – ұйыған қан, phleps, phlebos – вена және іtіs – қабыну) – вена қан тамырларының ауруы.

Мазмұны

[жасыру]

Пайда болуы[өңдеу]

Тромбофлебит бастапқыда вена қан тамырларының қабынуы (қ. Флебит.), одан кейін тромбоз/тромбоздың пайда болуымен сипатталады. Сонымен қатар тромбофлебит әр түрлі хирургиялық операциялардан кейін, әйелдерде жүктіліктің соңғы кезеңінде немесе кейбір жұқпалы аурулардың (бөртпе, іш сүзегі) асқынуынан пайда болады. Тромбофлебит, көбінесе, аяқтың венасында кездеседі. Тромбофлебит асқынғанда әр түрлі қауіпті ауруларға әкеледі.

Түрлері[өңдеу]

Тромбофлебиттің жедел және созылмалы түрлері, сондай-ақ венада ұйыған қанның орналасуына қарай: тереңде орналасқан тромбофлебит және бет жағында орналасқан тромбофлебит болып бөлінеді. Венаның терең жерінде орналасқан жедел тромбофлебит аяқ астынан дамып, бірнеше сағатқа созылады. Бұл кезде аяқтың вена қан тамыры өтетін бұлшық ет қатты ауырып, аяқ ісінеді, науқастың жалпы жағдайы нашарлайды. Дене қызуы 39 градус С-қа дейін көтеріліп, адам қалшылдай бастайды. Дерттің жедел түрі бәсеңсігенде созылмалы түріне ауысуы мүмкін. Венаның беткі қабатында орналасқан созылмалы тромбофлебит өте баяу дамиды. Аурудың бұл түрінде күш түскен кезде аяқ ісінеді де, адам демалған кезде ісік азаяды немесе қайтады. Пайда болған ұйыған қан түйіндерінің даму барысы әр түрлі болуы мүмкін. Бір жағдайда ол емдеу барысында біртіндеп кішірейіп, жоғалады; екінші бір жағдайда дәнекер тінмен араласып, қан тамыры қуысын бітейді, ал кейде ұйыған қан түйіні іріңдеп, оның айналасында іріңді қабыну процесін тудырады.

Диагностика[править | править вики-текст]

· Ультразвуковые методы диагностики (доплерография и дуплексное, триплексное ангиосканирование вен, Узи соноэластография).

· Компьютерная томография, КТ-ангиография.

· Анализы крови, в том числе коагулологические исследования крови

Всем пациентом с острым или рецидивирующим тромбофлебитом желательно пройти рентгенографию грудной клетки для профилактики тромбоэмболии легочной артерии.

Емі[өңдеу]

Тромбофлебиттің жедел түрімен ауырған адамды ауруханада емдейді, ұйыған қан түйіндерін ерітетін антибиотиктер береді. Іріңдеп кеткен Тромбофлебитке операция жасалынады. Тромбофлебиттің кейбір созылмалы түрінде аяққа эластик шұлық кигізіп не емдік бинтпен байлап тастайды, емдік гимнастика жасап, физиотерапевтік ем тағайындалады.

6. Тік ішек аурулары: классификациясы, проктологиялық науқасты зерттеу

Тік ішек ауруларының жіктелуі:

1. Даму ауытқулы- атрезиялар.

2. Зақымдалулар(ішпердесі ішінде және одан тысқары.

3. Бөгде заттар.

4. Қабыну-аурулары:

· Жедел басталатындар- проктит, парапроктит.

· Созылмалы- спецификалық, спецификалық емес.

5. Тік ішектің түсуі.

6. Геморрой.

· сыртқы,

· ішкі,