Раздзел III. Класiфiкацыя i сiстэматызацыя крынiц

Раздзел II. Гiсторыя крынiцазнауства.

Раздзел I. Прадмет i змест крынiцазнауства. Вызначэнне гiстарычнай крынiцы.

Литература

Белова Е.Б., Бородкин Л.И., Гарскова И.М., Изместьева Т.Ф., Лазарев В.В. Историческая информатика. М., 1996.

Бородкин Л.И. Многомерный статистический анализ в исторических исследованиях. М., 1986.

Буховец О.Г. Социальные конфликты и крестьянская ментальность в Российской империи начала ХХ века: новые материалы, методы, результаты. М., 1996.

История и компьютер: новые информационные технологии в исторических исследованиях и образовании / Отв. ред. Л. Бородкин и В. Леверманн. Goettingen, 1993.

Ковальченко И.Д. Исторический источник в свете учения об информации (к постановке проблемы) // История СССР, 1982, № 3.

Ковальченко И.Д. Методы исторического исследования. М., 1987.

Ковальченко И.Д., Бородкин Л.И. Современные методы изучения исторических источников с использованием ЭВМ. М., 1987.

Математические методы в историко-экономических и историко-культурных исследованиях. М., 1977.

Методы количественного анализа текстов нарративных источников. М., 1983.

От Нестора до Фонвизина. Новые методы определения авторства / Под ред. Л.В. Милова, М., 1994

Сидорцов В.Н., Балыкина Е.Н. и др. Историческая информатика. Мн., 1998.

Гiстарычная навука i крынiцазнауства. Аб'ект i прадмет крынiцазнауства. Вызначэнне гiстарычнай крынiцы. Гістарычная крыніца і гістарычны дапаможнік. Гiстарычны факт i крынiца. Месца крынiцазнауства у сiстэме навук: архiвазнауства, музеязнауства, бiблiяграфii, iнфарматыкi. Методыка i метадалогiя крынiцазнауства. Тэарэтычнае i прыкладное крынiцазнауства. Крыніцазнаўства гісторыі і іншых навук, іх суадносіны.

Прырода гiстарычнай крынiцы. Крынiца -- адзiнства аб'ектыунага i суб'ектыунага. Геаграфiчнае асяроддзе як спецыфiчная крынiца аб мiнулым. Пазнавальная функцыя гiстарычнай крынiцы. Крынiца i гiстарычная свядомасць грамадства. Вызначэнне «гістарыяграфічнай крыніцы». Гістарычная крыніца як аснова вызначэння міждысцыплінарнага сінтэзу.

Умовы зараджэння крыніцазнаўства як навукі. Асноўныя этапы развіцця крыніцазнаўства. Развіцце крыніцазнаўства ў Расійскай імперыі. Зараджэнне расійскай школы крыніцазнаўства.

Назапашванне практычнага вопыту работы з крынiцамi па гiсторыi феадалiзму. Неабходнасць у асэнсаваннi гiстарычных крынiц у кан.XIX - пач.XX ст.ст. Распрацоука тэорыi i методыкi гiстарычнага крынiцазнауства. Стварэнне першых навучальных дапаможнiкау i манаграфiй па пытаннях крынiцазнауства. Ш-В.Ланглуа, Ш.Сеньасабос. В.В.Ключэўскі. Распрацоука тэорыi i методыкi крынiцазнауства. А.С.Лаппо-Данілеўскі. Развіцце крыніцазнаўства ў навейшы час. Дыскусіі аб сутнасці гісторыі і ролі гістарычных крыніц. М.Блок. Распрацоўка тэорыі крыніцазнаўства савецкімі гісторыкамі. С.О.Шмідт, В.М.Медушэўская і інш. Колькасныя метады вывучэння крыніц І.Д.Кавальчанка. Распрацоўка крыніцазнаўства гісторыі Беларусі. З.І.Даўгяла, М.М.Улашчык.

Класiфiкацыя, яе сутнасць і мэты. Крытэрыі класіфікацыі. Класіфікацыя і сістэматызацыя. Вiды сiстэматызацыi. Спробы класiфiкацыi гiстарычных крынiц на "рэшткi" i "паданнi". Фiксаваная i нефiксаваная сацыяльная iнфармацыя. Падзел крынiц па спосабу фiксавання iнфармацыi на рэчавыя, пiсьмовыя, вусныя, этнаграфiчныя, лiнгвiстычныя, фотакiнадакументы, фонадакументы. Класiфiкацыя крынiц па iх паходжанню i вiдах. Падзел крынiц па формах адлюстравання рэчаiснасцi. Рэчавыя, пiсьмовыя, фанiчныя, выяуленчыя (выяуленча-графiчныя, выяуленча-мастацкiя, выяуленча-натуральныя) крынiцы. Адлюстраванне у крынiцы фiксаванай iнфармацыi. «Вусная гісторыя» і яе крыніцы. Тыпалагічныя класіфікацыі ў залежнасці ад знешніх прыкмет крыніц. Класіфікацыя С.О.Шмідта. Падзел крыніц на рэчавыя, выяўленчыя, славесныя, канвенцыянальныя, крыніцы паводзін і гукавыя (аўдыяльныя). Пісьмовыя крыніцы, іх роля ў вывучэнні гісторыі. Класіфікацыя пісьмовых крыніц. Дакументальныя і апавядальныя крыніцы, іх асноўныя віды і асаблівасці вывучэння.