2020-06-10
209
ЖРВИ.
Ответ:
1. Диагноз: J11.1. Грипп, средней степени тяжести.
2. Острое начало с развитием симптомов интоксикации в 1-е сутки, высокая лихорадка(до 39 градусов) с ознобом; боли и ломота в мышцах, вялость, «разбитость»; головная боль, слабость, насморк, заложенность носа. Вышеперечисленные жалобы пациента характерны для гриппа, особенно: высокая лихорадка и боль/ломота в мышцах и суставах. Согласно клиническому протоколу ставим диагноз: грипп.
Для определения степени тяжести заболевания обращаем внимание на выраженность симптомов интоксикации. Температура тела 39-39,5 градусов, выраженная головная боль, гиперестезия, пульс 110 ударов в мин., АД - 125/80 мм рт.ст. Основываясь на эти данные из содержания задания, средняя степень тяжести. (Средняя степень – температура тела в пределах 38,1–40°С; выраженная головная боль; гиперестезия; пульс 90–120 уд/мин; систолическое артериальное давление менее 110 мм рт.ст.; частота дыхания более 24 в 1 мин.)
3. Лечение пациентки будет проводится дома, согласно клиническому протоколу, а также алгоритму ведения неосложненной гриппоподобной инфекции (ВОЗ, 2009). В инфекционный или профильный стационары проводится госпитализация следующих больных:
|
|
|
*больные с тяжелыми и осложненными формами гриппа и ОРВИ;
*пациенты с тяжелой сопутствующей патологией, независимо от формы тяжести гриппа и ОРВИ;
*люди пожилого и старческого возраста со среднетяжелым и тяжелым течением гриппа и ОРВИ;
* беременные, больные гриппом и ОРВИ, независимо от степени тяжести, в любом сроке беременности:
* беременные женщины сроком до 30 недель госпитализируются в инфекционный стационар; *беременные женщины сроком более 30 недель – в роддом/перинатальный центр, а при наличии пневмонии – в пульмонологическое отделение. Так как данная пациентка не относится ни к одному из перечисленных, стационарного лечения не требуется.
4. Принципы лечения: немедикаментозное лечение(режим- постельный на период лихорадки(это 4-5 дней начала гриппа) с последующим расширением по мере купирования симптомов интоксикации; диета – легкоусвояемая пища и обильное питье), медикаментозное лечение.
Противовирусные препараты:
*ремантадин – в 1 день – 100 мгх 3 раза, 2-3 день 100 мг х 2 раза, 4-5 день 100 мг х 1 раз; *оксолиновая мазь 0,25% – смазывание носовых ходов с первых дней заболевания. Патогенетическая терапия:
*дезинтоксикационная терапия: при среднем степени тяжести процесса- обильное питье в виде чая, фруктовых и овощных соков, морсов, питьевой воды;
*жаропонижающие препараты (НПВП)-парацетамол при повышении температуры тела;
*сосудосуживающие назальные капли и спреи- Аква марис, по 3-4 раз в день;
|
|
|
* противокашлевые и отхаркивающие средства- Гербион сироп, по 1 ч.л. х 3 раза в день.
Антибактериальную терапию назначать не следует, так как этиология гриппа не бактерии, а вирус.
5. Ориентировочные сроки временной нетрудоспособности: 3 дня от первого приема, на 3-день повторный прием пациента, в зависимости от состояния пациента после проведенного лечения, продлеваем на 1-3 дня. На 6-й день, закрываем б/л, либо продлеваем через ВКК (в зависимости от состояния пациента). При средне тяжелой степени гриппа (J11.1) ориентировочные сроки временной нетрудоспособности 6-10 дней (в соответствии с МКБ-10).
Ауруханадан тыс пневмония.
Ответ:
1. Болжам диагноз: Оң жақ өкпенің ауруханадан тыс крупозды пневмониясы, жедел ағымды, орташа ауырлық дәрежелі.
2. Емдеу тактикасы: Амбулаторлы режим (стационарлық емді қажет етпейді, себебі клиникалық хаттамаға, CURB-65 шкаласына сай шұғыл госпитализациялауға көрсеткіштер жоқ: есі анық(шұғыл госпитализация үшін ес бұзылыстары болуы керек); жасы-30(шұғыл госпитализация үшін 65-тен жоғары болуы керек), ТЖ-22(шұғыл госпитализация үшін 30-дан жоғары болуы керек); АҚҚ 120/10(шұғыл госпитализация үшін 90/60тан төмен болуы керек). CURB-65 шкаласы бойынша 0 бал, яғни амбулаторлық ем құпталады).
Сулы балансты сақтау(обильное питье) интоксикациялық синдромды азайту және қақырық бөлінуін жеңілдету үшін көбірек жылы сұйықтық қабылдау.
Зиянды әдеттерден сақтану.
Қоршаған ортаның жөтел шақыратын факторларынан сақтану(шаң, түтін, өткір иістер, салқын ауа).
Медикаментозды ем:
Антибиотикотерапия Амоксициллин, таблетка түрінде, 0,5 г күніне х 3р немесе 1,0 г күніне х 2р №5.
Қақырық түсіруші препараттар(мукоактивті) Амбро, сироп, 1 шай қасықтан күніне х 3р №5 немесе небулайзер көмегімен ингаляция түрінде.
Бронходилататорлар бронхиальды обструкциясы және тыныс жолдарының гиперреактивтілігі бар науқастарға беріледі. Ең жақсы әсерге ие- қысқауақытты әсер ететін бета-2-агонистер(сальбутамол, фенотерол).
Уақытша еңбекке жарамсыздық мерзімі емнің нәтижелігіне байланысты орта есеппен 15 күн. Ем басталғаннан кейін қайталап қабылдау барысында антибиотикотерапияның нәтижелігі бағаланады: интоксикациялық синдромның көріністері бәсеңдеуі, дене температурасының қалыпқа келуі, лабораторлы көрсеткіштердің жақсаруы(лейкоцитоздың азаюы, оңға ығысудың азаюы, ЭТЖ төмендеуі) - антибиотикотерапияның жақсы нәтижесін көрсетеді. Ал өзгерістер болмауы не керісінше симптоматиканың нашарлауы кезінде 2-таңдау қатарындағы антибиотиктер таңдалынады: Макролидтер *Спирамицин 3млн күніне 2р, Азитромицин 250-500 мг күніне 1 р, Кларитромицин 500 мг күніне 2 р.
3.Бронхиальды астманы ауруды басқару бағдарламасы бойынша жүргізу. Диагнозын анықтау,емдеу;
Ответ:
Болжам диагноз: Атопиялық бронхиальды астма, персистирлеуші орташа ауыр ағымды, өршу сатысы. Өкпе эмфиземасы.
1. Зерттеу жоспары:
* ЖҚА;
* бронхолитикпен сынама өткізу арқылы тыныс шығарудың пиктік жылдамдығын есептеу немесе бронхолитикпен спирография;
* жалпы иммуноглобулин Е деңгейін анықтау;
* қақырықтың жалпы анализі;
* пульсоксиметрия;
* кеуде торы мүшелерінің рентгенографиясы;
* арнайы аллергодиагностика in vivo немесе in vitro;
* аллерголог консультациясы.
Емдеу жоспары
Медикаментозды емес:
- пациентті және оның отбасы мүшелерін оқыту. Ауруды басқару бағдарламасына сай оқыту мақсаты: пациентті толық ақпараттандыру, жағдайды басқаруды, ингаляциялық құрылғыларды дұрыс пайдалануды, базистік және шұғыл көмек препараттарының айырмашылығы мен дұрыс қолданылуын, өз жағдайын бақылауды, басқаруды үйрету.
|
|
|
- гипоаллергенді диета. Себеп аллергенмен контакт болдырмау, арнайы емес тітіркендіргіштердің әсерінен сақтану (кәсіби зияндылық, поллютанттар, өткір иіс, т.б.).
- шылымнан бас тарту(активті және пассивті).
- дренажды функцияны жақсарту үшін, бронхиальды ағаштың санациясы үшін массаж, тыныс гимнастикасын орындау.
Медикаментозды ем:
Базисті терапия үшін препарат таңдау. Персистирлеуші орташа ауыр ағымды БА үшін шұғыл көмек препараты + бір/екі басқару препараты:
1) ИГКС-дың аз дозасын ұзақ әсер ететін ингаляциялық ß2-агонистермен комбинациялау (флутиказон/салметерол ксинафоаты, Флутиказон пропионаты немесе будесонид/формотерол); немесе
2) ИГКС орташа дозада (беклометазон 250-500 мкг/тәул, будесонид 400-800 мкг/тәул, флутиказон 250-500 мкг/тәул, циклезонид 160-320 мкг/тәул); немесе
3) ИГКС аз дозада + антилейкотриендік препарат;
Берілген терапиямен 3-4 ай ішінде БА басқарылмаса, ИГКС дозасын көбейту керек.
4.ӨСОА ауруды басқару бағдарламасы бойынша жүргізу. Диагнозын анықтау, емдеу.; ХОБЛ.
Анықтамасы
Өкпенің созылмалы обструктивті ауруы (ӨСОА) – тыныс жолдарының дистальді бөлігінің, өкпе паренхимасының зақымдалуымен жəне эмфизема қалыптасуымен жүретін біріншілік созылмалы қабынбалық ауру; ол қайтымды немесе жартылай қайтымды бронхылық обструкцияның дамуымен байланысты ауа ағымының шектелуімен мінезделеді. Тыныс жолдары өтімділігінің төмендеуі үдемелі мінезде жəне өкпенің шаң немесе түтінге, темекіге, атмосфералық ауаның ластануына қабынбалық жауабымен байланысты.
|
|
|
J44 Басқа созылмалы обструктивті өкпелік ауру
J42 Анықталмаған созылмалы бронхит
Жіктемесі:
Cтадия 0. ӨСОА қауп стадиясы – созылмалы жөтел жəне қақырықтың түсуі; өкпе функциялары қалыпта.
Стадия I. Жеңіл < 70%, но ОФВ1 80 % қалыпты мəннен)
Сстадия II. ӨСОА ауыр дəрежесі (50% ОФВ1<80 % қалыпты мəннен)
Стадия III. Ауыр ӨСОА – (30% ОФВ1<50 % қалыпты мəннен), Стадия IV. Аса ауыр ӨСОА – (ОФВ1<30 % қалыпты мəннен)
Шағымдар мен анамнез:
- созылмалы жөтел (күн сайын, жиірек күні бойы жалғасады; сирек жағдайда түнде);
- созылмалы қақырық түсу (кез келген созылмалы қақырық түсу ОСОА көрсету мүмкін);
- жіті бронхиттер (көп рет қайталамалы);
- ентікпе (Үдемелі. Тұрақты түрде физикалық жүктеме, тыныс алу жолдарының инфекциясы кезінде);
- қауіп қатерлі факторларға көрсететін анамнез.
Физикалық тексеру:
- форсирленген патологиялық ұзарған тыныс алу соңында аускультация кезінде тыныс жолдарының обструкциясымен шартталған құрғақ сырылдарды тыңдауға болады;
Лабораторлық зерттеулер: эритроциттер санының жəне гемоглобин деңгейінің артуына бейімділік, əсіресе тыныс алу жеткіліксіздігі кезінде.
ӨСОА диагнозы спирометриямен расталуы қажет:
- ОФВ1 үдемелі төмендеуі;
- өкпенің форсирленген өмірлік көлемі (ФЖЕЛ) - (FVC);
- 1 секундта дем алудың форсирленген көлемі (ОФВ1) - (FEV1);
Қатынастар есептеледі ОФВ1/ФЖЕЛ (FEV1/FVC).
Дəрі-дəрмексіз ем:
Бірінші жəне аса əрекетті əдіс болып темекі тартуды тастау табылады. Темекі зияны туралы кез келген консультациялар, тиімді жəне əр қабылдауда айтылуы қажет. СБ емдеуде бронхтық теректің дренаждық функциясын жақсартуға жəне тыныс алу мускулатурасына бағытталған емдік тыныстық гимнастика маңызды орын алады. Мұнымен қоса физиотерапиялық əдістер мен тыныс алу мускулатурасының массажы белгілі мəнге ие.
Дəрі-дəрмектік ем:
Басым жағдайда ингаляция түріндегі бронхилиттік заттар, ӨСОА негізгі симптоматикалық емі болып табылады:
- теофиллин ӨСОА кезінде тиімді; бірақ оның потенциалды уытты əсерімен байланысты, қолда бар болса ингаляциялық бронходилататорлар қолданылады.
Интермиттирлеуші симптомдармен науқастарға ингаляциялық бета 2 - агонисттер немесе қысқа əсердегі М-холинолитиктер бірі көрсетілген (сальбутамол - 200-400 мкг, фенотерол - 200-400 мкг), ипротропий бромиді 40 мкг, беродуал (фенотеролдың фиксирленген комбинациясы жəне ипротропий бромиді).
2-4 кезеңде бір немесе ұзақ əсердегі бронходилятаторлармен тұрақты ем қосылады (сальметерол-50 мкг немесе формотерол-12 мкг тəулігіне екі рет).
3-4 кезеңде ингаляциялық глюкокортикостероидтармен тұрақты ем көрсетілген (беклометазон дипропионат – тəулігіне 600-800 мкг, будесонид – тəулігіне 800-1600 мкг, немесе флутиказон пропионат– тəулігіне 250-1000 мкг). Жүйелік глюкокортикостероидтар тұрақты ем кезінде ұсынылмайды.
Муколитиктер (амброксол) тек қана тұтқыр қақырықпен науқастарға тағайындалады.
Антибактериалды терапияны антибиотикограмманы ескеріп іріңді қақырық болған кезде тағайындайды. Жаңа генерациядағы макролид препараттарына көңіл бөлінеді (спирамицин), амоксициллин+клавулан қышқылы (амоксиклав), муколитиктермен қоса клиндамицин (спирамицин 3 000 000 БІР х 2 рет, 5-7 күн, амоксиклав 625 мг х 2 рет, 7 күн, кларитромицин 250 мг х 2 рет, 5-7 күн, цефтриаксон 1,0 х 1-2 рет, 5 күн, метронидазол 100 мл в/і тамшылап).
Негізгі дəрі дəрмектер тізімі:
1. *Бекламетазон аэрозоль 200 доза.
2. *Ипратропия бромид аэрозоль 100 доза.
3. *Сальбутамол аэрозоль 100 мкг/доза; таблетка 2 мг, 4 мг; небулайзер үшін ерітінді 20 мл.
4. *Теофиллин таблетка 200 мг, 300 мг таблетка ретард 350 мг.
5. *Фенотерол аэрозоль 200 доза.
6. *Ипратропий бромиді 21 мкг+фенотерол гидробромиді 50 мкг.
7. *Амброксол таблетка 30 мг; сироп 30 мг/5 мл.
8. *Амоксициллин+клавулан қышқылы 625 мг.
9. *Азитромицин 500 мг.
10. *Метронидазол 100 мл, флакон.
5.Артериальды гипертензия. Ауруды басқару бағдарламасы бойынша жүргізу. Диагнозын анықтау, емдеу жүргізу тактикасы;
Ответ:
1. Біріншілік гиперальдостеронизм немесе Конн синдромы. (басының ауыруы, бұлшықет әлсіздігі, парестезия, Никтурия және полиурия, шеткі ісінулер жоқ, АҚҚ с.б. 180/100 мм, пульс 98/мин, альдостеронның несеппен көп бөлінуі, гипокалиемия, протеинурия, изостенурия, УДЗ – бүйрек бездері қыртысының шумақты қабатының гиперплазиясы - біріншілік гиперальдостеронизмге тән)
2. Екшеу диагностика:
Альдостероманың және бірінші идиопатикалық гиперальдостеронизмнің дифференциальдық диагностикасы келесі емдеу жолдарын анықтау үшін жүргізіледі. Альдостероманың негізгі емдеу жолы - хирургиялық жолмен. Ал керісінше, бірінші идиопатикалық гиперальдостеронизммен көпшілік емделушілерге медикаменттік емдеу (консервативтік терапия) жүргізіледі, себебі мұндай жағдайда емделушілер операцияны күрделі өткізеді.
Дифференциальдық диагностика үшін келесілер қолданылады:
Ортостатикалық проба
Қан сұйықтығындағы 18-гидроксикортикостеронның деңгейін анықтау
Бүйрекүстілердің КТ немесе МРТ
Бүйрекүстілердің синтиграфиясы
Бүйрекүсті веналарындағы альдостерон концентрациясының айырмашылығын анықтау (бүйрекүстілердің флебографиясы)
3. Емдеу тактикасы:
Медикаментозды емес емі
Аяулық режимі, рациондағы тұз мөлшерін 2г/тәул дейін азайту.
Медикаментозды емі
Операцияға дейінгі 1-3 айда:
1. Альдостеронның антагонисті - спиронолактонды(верошпирон, альдарон, альдактон) бастапқы дозасы 50 мг нан күніне 2 рет тағайындау. 7-күні тәуліктік дозасы 3-4 рет қабылдауда 200-400мг/тәул дейін дозасын көбейту. Тиімділігі болмаса дозаны 600мг/тәул дейін жоғарылатады.
2. К деңгейі қалыпқа келгенге дейін АҚҚ түсіру үшін кальций каналдарының дигидропиридиндік блокаторлары 30-90 мг/тәул. Дозасында тағайындалады.
3.АҚҚ қалыпқа келтіру үшін тек К деңгейі қалыпқа келгеннен кейін ғана салуретиктер- гидрохлортиазид (тәул.Дозасы 25-50мг) немесе фуросемид(тәул.Дозасы 80-160мг) тағайындалады.
Негізгі емдеу жолы - хирургиялық.
6. ЖИА.Тұрақты стенокардия. Ауруды басқару бағдарламасы бойынша жүргізу. Диагнозын анықтау, емдеу жүргізу тактикасы;
Анықтамасы
Стенокардия – кеуде клеткасындағы қысылу, басылу мінезде көрініс табатын, ығысу сезімімен клиникалық синдром, ол жиі жағдайда төс артында орналасып, сол қолға, мойынға, төменгі жақ сүйегіне, эпигастриге беріледі. Ауыру, физикалық жүктемемен, суыққы шығумен, тамақты көп мөлшерде қабылдаумен, тыныштықта басталып, нитроглицерин қабылдағаннан кейін бірнеше секунд немесе минуттан кейін жоғалатын эммоционалды қажумен туындалады.
I20.8 Жүктеменің басқа формалары
ЖИА жіктемесі (КСРО 1989 ж.):
1. Кенет коронарлық өлім.
2. Стенокардия:
- жүктеме стенокардиясы;
- алғаш рет туындаған жүктемелік стенокардия (1 айға дейін);
- тұрақты жүктемелік стенокардия (I ден IV дейін функционалды класты көрсетіп);
- үдемелі стенокардия;
- тез үдемелі стенокардия;
- кенеттен пайда болған (вазоспастикалық) стенокардия.
Жүктемелік стенокардия
I ФК (жасырын стенокардия): стенокардия ұстамалары тек қана үлкен интенсивтілікпен физикалық жүктеме кезінде туындайды; игерілген жүктеме қуаты велоэргометриялық сынама бойынша (ВЭМ) 125 вт, екі рет жүргізу 278 шарт. бірл аз; метаболиялық бірлік саны 7 астам.
II ФК (жеңіл дəрежедегі стенокардия): стенокардия ұстамалары 500 метр қашықтыққа тегіс жермен жүру кезінде, əсіресе суық ауа райында, желге қарсы; бір қабаттан жоғары баспалдақпен көтерілгенде; эмоционалды қозу кезінде туындайды. Игерілген жүктеме қуаты велоэргометриялық сынама бойынша 75-100 вт, екі рет жүргізу 218-277 шарт.бірл. метаболиялық бірлік саны 4,9-6,9. Қарапайым физикалық белсенділік аздаған шектеулерді қажет етеді.
III ФК (орташа ауырлықтағы стенокардия): стенокардия ұстамалары қалыпты қарқынмен тегіс жерде 100-500 м қашықтықта жүру кезінде, бірінші қабатқа баспалдақпен көтерілу кезінде туындайды. Стенокардияның сирек ұстамалары тыныштықта пайда болуы мүмкін. Игерілген жүктеме қуаты велоэргометриялық сынама бойынша 25-50 Вт, екі рет жүргізу 151-217 шарт. бірл; метаболиялық бірлік саны 2,0-3,9. Қалыпты физикалық белсенділіктің айқын шектелуі болады.
IV ФК (ауыр форма): стенокардия ұстамалары аздаған физикалық жүктемелер кезінде туындайды, 100 м аз қашықтықта тегіс жерде жүруде, тыныштықта, науқастың горизонталды жағдайға ауысуында. Игерілген жүктеме қуаты велоэргометриялық сынама бойынша 25 Вт аз, екі рет жүргізу 150 шарт.бірл. аз; метаболиялық бірлік саны 2 ден аз. Жүктемелік функционалды сынақты жүргізбейді, науқастарда қарапайым физикалық белсенділікті айқын шектеу байқалады.
Қауіп-қатерлі факторлар:
- ер жыныстылар;
- егде жас;
- дислипопротеинемия;
- артериалды гипертония;
- темекі тарту;
- артық дене салмағы;
- төмен физикалық белсенділік;
- қантты диабет;
- алкогольді пайдалану.
Шағымдар мен анамнез: ангинозды ауыру, тыныштықтағы ентікпе, 100-150 м ж.ру кезінде, 1-ші қабатқа көтерілгенде.
Физикалық тексеру: физикалық жүктемелер туындатқан ангинозды ауыру (жүктеме көлемі жіктемеге сəйкес), ЭКГ деректері, ВЭМ сынағы.
Инструменталдық зерттеулер: ЭКГ-де тыртық белгілерінің болуы.
Негізгі диагностикалық шаралар тізімі:
1. Қанның жалпы анализі.
2. Глюкозаны анықтау.
3. Зəрдің жалпы анализі.
4. Қан коагулограммасы.
5. Электрокардиограмма.
6. Артериалды қысымның өзгеруі.
Дəрі-дəрмексіз ем: төсек режимі, диета.
Негізгі дəрі дəрмектер тізімі:
1. *Изосорбид динитрат 0,1% 10 мл, амп.
2. Изосорбид мононитрат 40мг, капс., 50 мг. таб.
3. Изосорбид мононитрат 20мг, табл.
4. **Изосорбид динитрат, табл 5 мг, 10 мг, 20мг, 40 мг, 60 мг; инъекция үшін ерітінді 0,1% 10 мл; аэрозоль.
5. *Нитроглицерин, табл 0.5мг.
6. **Атенолол, табл 50мг, 100 мг.
7. *Метапролол, табл 25 мг.
8. Бисопролол, табл, 5 мг.
9. Карведилол, табл 25 мг.
10. Дилтиазем, капс 180мг.
11. **Верапамила гидрохлорид, табл 40мг, 80 мг.
12. **Амлодипин табл 5 мг, 10 мг.
13. Фозиноприл, табл 10мг.
14. *Периндоприл, табл 4мг.
15. Каптоприл, табл 25 мг.
16. *Эналаприл табл 10 мг.
17. *Амиодарон, табл 200 мг.
18. *Фуросемид, табл 40 мг.
19. *Фуросемид, 40 мг амп.
20. *Спиронолактон, табл 100 мг.
21. *Гипотиазид, табл 25 мг.
22. **Ацетилсалицил қышқылы, табл 100 мг, 250 мг, 325мг, 500 мг.
23. Клопидогрель табл 75 мг.
24. *Ловастатин табл 10 мг, 20 мг, 40 мг.
25. Аторвастатин, табл 10 мг.
26. Симвастатин, табл 20 мг.
27. *Декстроза, р-р д/и 5% фл 400 мл.
28. Калия хлорид, 4% 10 мл.
29. *Адам инсулині, ерігіш, биосинтетикалық, инъекция үшін ерітінді инъекция үшін ерітінді 100 БІРЛІК/мл.
30. *Натрий хлориді, инъекция үшін ерітінді 0,9% фл.
7. ЖИА. Миокард инфаркті. Ауруды басқару бағдарламмасы бойынша жүргізу. Диагнозын анықтау, емдеу жүргізу тактикасы; Анықтамасы:
Миокард инфаркті − ұзаққа созылған ишемияға байланысты кардиомиоциттердің тіршілік қасиеті жойылып өліеттенуі (некрозы).
І21 Миокардтың жіті инфаркті
Аурудың формалары бойынша:
1. Миокардтың жіті инфаркті:
- анықталған инфаркт;
- мүмкін инфаркт.
2. Миокардтың болған инфаркті:
Зақымдалған аумағы бойынша:
- майдаошақты инфаркт;
- іріошақты инфаркт.
Орналасуы бойынша:
- алдыңғы инфаркт;
- бүйірлік инфаркт;
- артқы (төменгі) инфаркт;
- далдалық инфаркт жəне т.с.с.
Зақымдану тереңдігі бойынша:
- трансмуральдық инфаркт;
- инграмуральдық инфаркт;
- субэпикардтық инфаркт, субэндокардтық инфаркт.
Ағым кезеңдері бойынша:
- продромдық кезең (инфаркталдылық жағдай);
- инфарктің өте жіті кезеңі;
- инфарктің жіті кезеңі;
- инфарктің жітілеу кезеңі;
- постинфарктік кезеңі.
Физикалық тексеру
Науқасты қарау кезінде: бозғылттық, терінің жоғары ылғалдылығы, ерін, мұрын, құлақ, тырнақ астының цианозы. Аздаған тыныс жиілігінің артуы байқалады. Жүрек тұсын пальпациялау кезінде – сол жүрекше жиырылуы туындатқан, 4-ші тонмен бірге естілетін пресистолалық пульсация. Сол қарынша миокардының систолалық дисфункциясы болған кезде уақыт бойынша 3 тонға сəйкес, диастоланың ерте фазасында жүрек ұшында пульсация пальпацияланады.
Асқынбаған МИ кезінде жүрек шекаралары жиі жағдайда қалыпты, кейде перкуссия жүректің сол шекарасының аздап ұлғайғанын анықтайды. Асқынбаған, бірақ көлемді МИ науқастарда жүрек аускультациясы кезінде I тонның тұйықталуы жəне жүрек ұшында аздаған систолалық шу анықталады.
Лабораторлық зерттеулер: лейкоцитоз, ЭТЖ жоғарылайды, қан құрамында фибриноген, серомукоид, гаптоглобин, сиал қышқылының артуы, С-реактивті протеиннің пайда болуы.
Дəрі-дəрмексіз ем: жоқ.
Дəрі-дəрмектік ем:
- ауырсыну ұстамасын тыю;
- коронарлық қанағымды қалпына келтіру;
- инфаркт зонасын (аумағын) шектеу жəне асқынулардың алдын алу.
Профилактикалық шаралар: МИ кейінгі екіншілік профилактиканың мақсаты өлімнің алдын алу, МИ қайта дамуын жəне созылмалы жүрек функциясының жеткіліксіздігін алдын алу.
Негізгі дəрі-дəрмектердің тізімі:
1. *Морфин гидрохлориді ампулада 1% 1 мл
2. *Промедол 2% 1 мл, амп.
3. *Фентанил 0,005%, ампулада
4. *Дроперидол 0,25% 10 мл, флаконда
5. *Стрептокиназа 1500000 Бір, флаконда
8.Созылмалы жүрек шамасыздығы.Емхана жағдайында науқастарды замануи жүргізу негіздері;
Жүрек жетіспеушілігі деп ағзалар мен тіндердің дұрыс жұмыс атқаруына қажет затармен қамтамасыз ету және метоболизм өнімдерін шығаруға негізделген қанайналым аппаратының (соның ішінде жүрек) өзінің жұмысын атқара алмауын айтады[1], тіндердің метаболиттік қажеттелігін қанағаттандыру үшін керекті қан көлемінің азаюы жүректің қамтамасыз ете алмауынан туатын патологиялық процесс.
Пайда болу жылдамдығына қарай: жедел және созылмалы.
· Жедел түрі – миокард инфарктісі, нитральды және аорта клапандарының жетіспеушілігі, сол қарынша жарылуы.
· Созылмалы – біртіндеп басталады.
Жүрек бөлімдерінің зақымдалуына байланысты:
· сол қарыншалық және
· оң қарыншалық
Үш негізгі хирургиялық емдеу тәсілдері: Дәстүрлік кардиохирургия (қақпақшалар жеткіліксіздігін түзету, жүрек қарыншасын хирургиялық түзету, кардиоынталандырғыштар қою); Кардиоимпланттарды орнату – адамның денесіне қосымша қан айналым аппараттарын (жүрек қарыншалары) енгізу операциясы, олар жүректің қызметін ішінара қалпына келтіруге көмектеседі. Жүректің трансплантациясы (алмастыру).
9. ГЭРА.Гастриттер. Емхана жағдайында диагнозын анықтау, емдеу стратегиясы;
Ответ:
1. Болжам диагноз: Созылмалы атрофиялық аутоиммунды гастрит, өршу сатысы.
2. Емдеу тактикасы:
Медикаментозды емес.
Режим амбулаторлы.
Диета:
- толыққанды және құнары тамақтану;
- тамақтану режимі бөліктік, күніне 6 ретке дейін, аз прциямен тамақтану;
- АІЖ механикалық және химиялық тітіркендіргіштерден, асқазан секрециясының стимуляторларынан, асқазанда ұзақ сақталатын тағамдардан сақтау;
- өте ыстық және өте салқын тағамдардан бас тарту; ащы тұздықтардан бас тарту.
Медикаментозды ем
Аутоиммунды созылмалы гастритті емдеуде орын басатын ем дәрілері қолданылады:
1. Табиғи асқазан сөлінің 1-2 ас қасығын тамақтану кезінде қабылдау.
2. Ацидин - пепсин немесе бетацид 1 таб. күніне 3 рет.
3. Құрамында протеолиз ферменттері бар дәрілер: пепсидил((1-2 ас қасығын күніне 3 р), абомин (1таб. х3р.)
Сіңіру жеткіліксіздігі болғанда Полиферментті препараттар қолданылады: панкреатин, фестал, дигестал, панзинорм, мезим-форте 1-2 таб. х 3 рет тағам қабылдаумен бірге.
Метеоризмде ромазулан (өсімдік текті препарат) жақсы әсер етеді.
Ас тұзы қышқылының секрециясын күшейту үшін жолжелкен шырыны (15 мл күнге 2-3 рет тағам қабылдаудан 30 минут бұрын).
Уақытша еңбекке жарамсыздық уақытының ұзақтығы А типті гастриттің қайталануында 10-16 күнді құрайды.
10. Асқазан мен 12елі ішектің жара ауруы. Емхана жағдайында науқастарды заманауи жүргізу негіздері;
Ответ:
1. Болжам диагноз: Н.рylori-ассоциирленген созылмалы беткей антральды гастрит, өршу фазасы.
Емдеу тактикасы
Медикаментозды емес.
Режим амбулаторлы.
Диета:
- толыққанды және құнары тамақтану;
- тамақтану режимі бөліктік, күніне 6 ретке дейін, аз прциямен тамақтану;
- АІЖ механикалық және химиялық тітіркендіргіштерден, асқазан секрециясының стимуляторларынан, асқазанда ұзақ сақталатын тағамдардан сақтау;
- өте ыстық және өте салқын тағамдардан бас тарту; ащы тұздықтардан бас тарту.
Зиянды әдеттерді тоқтату.
Медикаментозды ем
Атрофиялық емес гастриттердің фармакотерапиясының принциптері:
* эрадикациялық антихеликобактерлік терапия;
* 4-6 аптадан кейін антихеликобактерлік терапияның тиімділігін міндетті түрде бағалау;
* қауіп факторларына әсер ету.
Эрадикацияның тиімді схемалары;
Бірінші қатарлы терапия (10-14 күн):
- 3-компонентті схема: ИПП (омепразол ішке 20 мг х 2 рет/тәул.) + амоксициллин (ішке 1000мг х 2 рет/тәул.) + кларитромицин (ішке 500мг х 2 рет/тәул.);
- висмутсыз квадротерапия: ИПП+амоксициллин+кларитромицин+нитроимидазол.
Екінші қатарлы терапия (10-14 күн):
- 3-компонентті схема: ИПП (омепразол ішке 20 мг х 2 рет/тәул.) + амоксициллин (ішке 1000мг х 2 рет/тәул.) + фторхинолон (ішке 500мг х 2 рет/тәул.);
- висмутсыз квадротерапия: ИПП+амоксициллин+кларитромицин+нитроимидазол.
- висмутпен квадротерапия: ИПП+амоксициллин+кларитромицин+висмут трикалий цитраты.
Эрадикациялық терапияда алдымен 3компонентті схема бойынша 14 күн емделгеннен соң, 1 айдан кейін тыныстық тест тапсырылады. Тыныстық тест нәтижилеріне сай хеликобактер пилори анықталуы не анықталмауы мүмкін. Егер бактерия анықталса, өзге схема бойынша ем тағайындалады. Егер 3 - компонентті терапия нәтижесіз болса, 4 компонентті терапия тағайындалады.
Уақытша еңбекке жарамсыздық ұзақтығы орташа есеппен 10-16 күнді құрайды.
11. Ас қорытудың функциональды бұзылыстары.
Ответ:
1. Болжам диагноз: Стреспен байланысты диарея басым тітіркенген ішек синдромы.</p><p>2. Емдеу тактикасы: Режим амбулаторлы.Медикаментозды емес емі
Науқасты оқыту (аурудың табиғаты жайында, болжамы жайында түсінікті түрде ақпараттармен қамтамасыз ету)</span>Өткізілген тексерістердің нәтижелерінің қалыпты екендігіне көңіл аударту, яғни науқаста ауыр органикалық зақымданулардың жоқтығын, өміріне қауіп жоқтығын түсіндіру.
Диеталық нұсқаулар беру, ауру симптомдарын жоғарылататын тағамдарды анықтау және оларды рационна шектеу, тамақтану күнделігін жүргізуге ұсыныс жасау.
Стресстік ситуациялардан сақтану
Медикаментозды ем: Диарея басым тітіркенген ішек синдромы кезінде лоперамид, диосмектит,
пробиотиктер қолданылады.
Лоперамид ересектерге ішке қабылдау үшін таблетка түрінде алғашқы дозасы 4мг,
және әрбір сұйық нәжістен кейін 2 мг тағайындалады(бірақ тәулігіне 16мг-нан көп
емес). Ішке қабылдауға арналған сұйықтық түрінде алғашқы дозасы 60 тамшы, кейін әр сұйық нәжістен
кейін 30 тамшыдан (тәуліктік дозасы 30 тамшыдан х 6 рет).
Диосмектит 1 сашеден 100 мл суға езіп, ішке қабылдауға арналған суспензия түрінде х 3 рет, 3-7 күнге тағайындалады
Лоперамид және диосмектиттің тиімділігі ғылыми зерттеулерде дәлелденген, алайда пробиотиктердің тиімділігі зерттелу үстінде.
Орташа еңбекке жарамсыздық ұзақтығы 7-14 күнді құрайды.
12. Өт шығару жолдарының дискенезиясы. Созылмалы холецистит. Емхана жағдайында диагнозын анықтау, емдеу, диспансерлеу стратегиясы;
Созылмалы тассыз холецистит, өршу фазасы.
Төсектік режим. Диета №5 үстел.
Медикаментозды емі
Антибиотикотерапия (8-10күн):
- ампициллин 4-6 г/тәл.
- цефазолин 2-4 г/тәул.
- гентамицин 3-5 мг/кг/тәул.
- клиндамицин 1,8-2,7 г/тәул.
- эритромицин 0,25 г тәул.4-6 р.
- ципрофлоксацин 500-750 мг тәул.2 р.
Миотропты спазмолитиктер:
1. Антихолинергиялық препараттар:
- атропин 0,1% - 1 мл;
- платифиллин 0,2% - 2 мл;
- метацин 0,1% - 1 мл.
2. Спазмолитиликалық препараттар:
- дротаверин 2% 2-4 мл бұлшықетке не көк тамырға;
- папаверин 2% - 2 мл т/а;
- мебеверин гидрохлориді 200 мг-нан тәул. 2 р. 2-4 апта бойы;
Жүрек айну мен құсуды басу үшін:
- Метоклопрамид 2 мл × 2 р. бұлшықетке не көк тамырға;
- Домперидон 10 мг 1 таблеткадан күніне 2-3 р., 7-14 күн бойы.
13. Созылмалы панкреатит. Емхана жағдайында науқастарды заманауи жүргізу негіздері.
Созылмалы панкреатит – диффузды немесе сегментарлы фиброзбен қосарланған, функционалды жеткіліксіздік пен этиологиялық факторлардың əсері тоқтағаннан кейін үдеумен дамитын, фокальдық некрозбен мінезделетін ұйқы безіндегі қабынулық-деструктивті процесс
K86.1 Созылмалы өзге панкреатиттер
1. Созылмалы кальцилейтін.
2. Созылмалы обструктивті.
3. Созылмалы паренхиматозды-фиброзды.
Созылмалы панкреатиттің ауырлық дəрежесі
Жеңіл дəреже
Орташа ауырлық дəреже
Ауыр дəреже,
Емдеу ұзақтығы: 14 күн.
Дəрі-дəрмексіз ем: Диета №5.
Дəрі-дəрмектік ем:
СП асқынуының ауыр дəрежесінде шұғыл жəрдемге кіреді:
1. Ұйқыбездің функционалды белсенділігінің минимумға дейін төмендеуі: аштық, мұрынасқазандық зонд арқылы асқазан ішіндегіні аспирациялау, Н2-блокаторлар (Ранитидин 150-300 мг немесе Фамотидин 40-80 мг/тəу венаіщіне) немесе протондыө помпа ингибиторлары (Омепразол 40-80 мг/тəулігіне, Пантопразол 80 мг/тəулігіне, Рабепразол 40 мг/тəулігіне).
2. Ферменттердің панкреаттық секрециясын басу (Н2-блокаторлар, протондық помпа ингибиторлары, холиноблокаторлар, глюкагон, кальцитонин, 5-фторурацил, соматостатин жəне оның аналогтары октреотид 100 мкг тəулігіне 3 рет).
3. Қан айналымнан қабыну медиаторларын алып тастау (тұзды ерітінділермен инфузиялық терапия).
4. Ауыру синдромын басу – анальгетиктер мен спазмолиттік препараттарды тағайындау.
5. Инфекциялық асқынулармен күресі үшін жəне олардың даму қауіпінде цефалоспорин қатарының антибиотиктерін немесе стандартты дозада синтетикалық пенициллиндерді тағайындау көрсетілген.
Негізгі дəрі-дəрмектер тізімі:
1. *Панкреатин, таблетка, құрамында 4 500 БІР липаза бар капсула.
2. *Фамотидин 20 мг; 40 мг. табл.; амп.
3. *Омепразол 20 мг, табл.
4. *Рабепразол 10 мг, табл.
5. *Пантопразол 40 мг, табл.
6. *Алюминий, магний гидрототығы бар комбинирленген препараттар, 15 мл, ішке қабылдауға суспензия.
7. *Амоксициллин 500 мг, 1000 мг, табл.
8. Цефазолин 1 г, фл.
Қосымша дəрі-дəрмектер тізімі:
1. * Натрий хлориді, инфузия жəне инъекция үшін ерітінді.
2. *Ранитидин, 150 мг, 300 мг, табл. амп.
3. Октреотид инъекция үшін ерітінді 50 мкг/1 мл, 100 мкг/1 мл, 500 мкг/1 мл, амп.
Ем тиімділігінің индикаторлары: ремиссияға қол жеткізу.
* – Негізгі (өмірге маңызды) дəрілік заттар тізіміне кіретін препараттар
14.Созылмалы энтерит. Созылмалы колит. Емхана жағдайында диагнозын анықтау, емдеу, диспансерлеу стратегиясы.
1. Болжам диагноз: Диарея басым тітіркенген ішек синдромы.
2. Емдеу тактикасы:
Режим амбулаторлы.
Медикаментозды емес емі:
- Науқасты оқыту (аурудың табиғаты жайында, болжамы жайында түсінікті түрде ақпараттармен қамтамасыз ету)
- Өткізілген тексерістердің нәтижелерінің қалыпты екендігіне көңіл аударту, яғни науқаста ауыр органикалық зақымданулардың жоқтығын, өміріне қауіп жоқтығын түсіндіру.
- Диеталық нұсқаулар беру, ауру симптомдарын жоғарылататын тағамдарды анықтау және оларды рационна шектеу, тамақтану күнделігін жүргізуге ұсыныс жасау.
- Стресстік ситуациялардан сақтану
Медикаментозды емі
Диарея басым тітіркенген ішек синдромы кезінде лоперамид, диосмектит, пробиотиктер қолданылады.
Лоперамид ересектерге ішке қабылдау үшін таблетка түрінде алғашқы дозасы 4мг, және әрбір сұйық нәжістен кейін 2 мг тағайындалады(бірақ тәулігіне 16мг-нан көп емес). Ішке қабылдауға арналған сұйықтық түрінде алғашқы дозасы 60 тамшы, кейін әр сұйық нәжістен кейін 30 тамшыдан (тәуліктік дозасы 30 тамшыдан х 6 рет).
Диосмектит 1 сашеден 100 мл суға езіп, ішке қабылдауға арналған суспензия түрінде х 3 рет, 3-7 күнге тағайындалады.
Лоперамид және диосмектиттің тиімділігі ғылыми зерттеулерде дәлелденген, алайда пробиотиктердің тиімділігі зерттелу үстінде.
Орташа еңбекке жарамсыздық ұзақтығы 7-14 күнді құрайды.
15.Созылмалы гепатиттер. Емхана жағдайында науқастарды замануи жүргізу негіздері.
Ситуациялық есеп №1.
Болжам диагноз: Созылмалы вирусты гепатит С, әлсіз активті.
Емдеу тактикасы
Ем мақсаты:
- аурудың ұдеуін алдын алу;
- вирус эрадикациясы;
- бауыр гистологиялық суретін жақсарту;
- бауыр циррозы мен бүйрек жеткіліксіздігінің қалыптасу қаупін төмендету;
- гепатоцеллюлярлы карцинома қауіпін төмендету;
- науқастың өмір сапасын жақсарту.
Созылмалы гепатитті емдеу базистік емнен және вирусқа қарсы емнен тұрады. Базистік емді режим, диета, асқазан-ішне жолдарының қызметін қалпына келтіру, диссбактериоздың алдын алу, гепатопротекторлармен, витаминдермен емдеу және дезинтоксикациялық ем құрайды.
Медикаментозды емес ем:
- аяушылық режим (физикалық жүктемелер, қызу, мұздауды болдырмау);
- диета №5;
- құрамында алколголь бар кез келген сусынды қабылдамау.
Медикаментозды ем:
Созылмалы вирустық гепатит емінде вирусқа қарсы терапия жетекші рольге ие, интерферондар мен олардың аналогімен нуклеозид/нуклеотид емдеу. Процесстің белсенділігі, бауырдың клиникалық-биохимиялық жəне гистологиялық өзгерістері ескеріледі.
Вирусқа қарсы терапия үшін көрсетімдер болып табылады:
- прогредиентті жəне созылмалы ағым;
- репликация маркерлерінің болуы;
- АлАТ деңгейінің 2 еседен көп көтерілуі (СВГВ үшін);
- белсенділіктің гистологиялық белсенділігі.
- анамнезде ИФН-терапияның болмауы.
Вирусқа қарсы терапия тиімсіздігінің предикторлары:
1. Вирус факторлары:
- генотип 1,4 HCV үшін, мутантты штамм HBV;
- жоғары вирустық жүктеме (2 млн копиядан көп, мл).
2. Ауру ерекшеліктері:
- айқын фиброз жəне цирроз;
- аралас криоглобулинемия;
- микст-гепатиттер, коинфекция HIV;
- аурудың бұрынғылығы (10 жылдан астам);
- рецидив;
3. Науқас факторлары:
- егде жас - 65 жастан жоғары;
- алкгольді көп пайдалану;
- ер;
- африкалық нəсіл;
- семіздік.
Ем тиімділігінің индикаторлары
Ем тиімділігін бағалау үшін келесі түсініктерді пайдаланады:
1. Биохимиялық жауап – ем əсерінен АЛТ қалыпқа келуі.
2. Вирусологиялық жауап - HCV RNA жəне HBV DNA жоғалуы, сероконверсия HbeAg.
3. Толық жауап – биохимиялық жəне вирусологиялық жауаптардың бірлесуі.
16. Созылмалы пиелонефрит. Емхана жағдайында науқастарды замануи жүргізу негіздері.
Пиелонефрит – инфекциядан туындаған бүйректің (бір бүйректің) қабынбалы ауруы, патологиялық процесс басым жағдайда интерстициалды тінде орналасады жəне тостақша-түбек жүйесінің міндетті зақымдануы.А
1. АХЖ бойынша жоғарыдан қара.
2. Орналасуы бойынша: біржақтылық жəне екіжақтылық.
3. Бүйректік интактілігі бойынша: біріншілік жəне екіншілік.
4. Бүйрек функциясының жағдайы бойынша – бүйректік созылмалы ауруының халықаралық жіктемесі (БСА), K/DOQI:
- І стадия, ШФЖ (шумақтық фильтация жылдамдығы) – ≥ 90 мл/мин;
- ІІ стадия, ШФЖ – 89-60 мл/мин;
- ІІІ стадия, ШФЖ – 59-30 мл/мин;
- IV стадия, ШФЖ – 29-15 мл/мин;
- V стадия, ШФЖ –15 мл/мин аз (ТХПН).
Шағымдар мен анамнез:
- температураның жоғарылауы;
- белдің ауыруы;
- дизурия;
- макрогематурия эпизодтары;
- полиурия;
- əлсіздік;
- шаршау.в
Физикалық тексеру:
- бүйрек орналсқан ауданды сипалағанда ауыру;
- артериалдық гипертония.
Негізгі диагностикалық шаралар:
1. Қанның жалпы анализі (6 параметр), гематокрит.
2. Сандық əдіспен СРБ.
3. Колония жəне антибиотикограмманы таңдап зəрді себу.
4. Креатинин, мочевина, зəр қышқылын анықтау.
5. Шумақ фильтациясының жылдамдығын Кокрофт-Голт формуласы бойынша есептеу:
(140 – жасы) х салмақ (кг) х коэффициент
ШФЖ, мл/мин = -------------------------------------------------------------------
0.82 х қан креатинині (мкмоль/л)
Коэффициент: əйелдер үшін = 0.85; ерлер үшін =1
Дəрі-дəрмексіз ем: №5 диета, тағам рационынан ащы тамақты, көп қайнаған сорпаларды, түрлі дəмдеуіштерді, қою кофені алып тастау, қорғанышты режим.
Дезинтоксикациялы терапия:
- көп мөлшерде сұйықтық;
- глюкозаның 5-10% NaCl 0.45% ерітіндісі түріндегі парентералды инфузиялық терапия тек қана диспепсия кезінде көрсетілген (жүрек айну, құсу, диарея).
Негізгі дəрі-дəрмектер тізімі
1. Амоксициллин + клавулан қышқылыв, қапталған таблеткалар, 250 мг/125 мг, 500 мг/125 мг, 875 мг/125 мг, вена ішіне енгізу үшін флакондардағы ерітінді дайындау үшін ұнтақ 500 мг/ 100 мг
2. АмпициллинА – 500 мг, фл.
3. ЦефтриаксонВ 500мг, 1 г фл.
4. Имипенемыв
5. Флюорохиндер (Ципрофлоксацин, Офлоксацин, Норфлоксацин)в
6. Ко-тримоксазолС – 120 мг, 480 мг таб.
7. Цефуроксим аксетилв – 125 мг, 250 мг таб, суспензиялар
8. ГентамицинС 40мг, 80 мг фл.
9. Фурагинв 50 мг таб.
10. Эналаприлс 5 мг, 10 мг таб.
17.Созылмалы гломерулонефрит. Емхана жағдайында диагнозын анықтау, емдеу, диспансерлеу стратегиясы.
Созылмалы гломерулонефрит - қайталамалы және тұрақты гематурия мен жекеленген протеинурия, нефротикалық және созылмалы нефритикалық синдромдармен өтетін аурулар тобы.
Нефротикалық синдром ауыр протеинуриямен (>3,5г/тәул.), гипоальбуминемиямен (сарысу альбумині <25г/л), гиперлипидемиямен және жіктермен көрінеді.
Созылмалы нефритикалық синдром өзіне протеинурия (<2,5г/тәул.), гематурия (акантоциттер >5%), аздаған ісіктер немесе ұзақ уақыт жалғасқан артериальды гипертензияны қосады.
Созылмалы бүйрек ауруының (СБА) Халықаралық жіктелуі бойынша /к/DОQI, 2002 бойынша):
І-кезең- ШФЖ (шумақша сүзу жылдамдығы ≥90л/мин);
ІІ-кезең- ШФЖ -89-60л/мин.
ІІІ-кезең-ШФЗ- 59-30л/мин.
IV-кезең-ШФЗ-29-15 мл/мин.
V-кезең- ШФЗ-15 мл/мин. Аз\
Физикальды зерттеулер:
Ісінулердің бар/жоғын және айқындылық дәрежесін анықтау (аздаған жиектелген, қуыстыққа және анасаркаға дейін), бөртпелерді анықтау, буындық синдром, күнделікті салмағын өлшеу, қабылдаған сұйықтық көлемі (ішке және паррентеральді) және нсеппен шыққаны. Инфекция ошақтарын анықтау.
Физикалық тексерулер: қышу, есептер, ауыздан зəрдің иісі шығуы, тері құрғақтығы, бозғылттық, никтурия жəне полиурия, АГ.
Лабораторлық зерттеулер: анемия, гиперфосфатемия, гиперпаратиреоз, мочевина мен креатинин деңгейінің артуы, зəрдің жалпы анализінде – изостенурия, СКФ 80 мл/мин аз.
Дəрі-дəрмексіз ем:
Диета, №7 стол (№7а немесе №7б – айқын СБЖ кезінде, №7г – гемодиализде жатқан науқастарда). Белокты тұтынуды азайту 0,6 г/кг/тəу дейін, 5 стадияда белок тұтынуды 1,2г/кг/тəу дейін арттырады.
Гиперкалиемия кезінде (олигоурия, анурия) – құрамында калий тұзы бар өнімдерді шектеу. Фосфор мен магнийді тұтынуды төмендету. Қыбылданған сұйықтықтар көлемі тəуліктік диурезден 500 мл артық. Ас тұзын шектеу.
Негізгі дəрі дəрмектер тізімі:
1. иАПФ (фозиноприл).
2. Ангиотензина II рецепторларын бөгегіштер.
3.*Атенолол 50 мг, табл.
4.*Верапамил гидрохлориді 40 мг, табл.
5.*Фуросемид 20 мг/2 мл, амп.
6.*Эпоэтин бета, 1000БІРЛІК жəне 10 000 БІРЛІК, шприц-тюбиктер.
7.*Кальций глюконаты 10 мл, амп. кальций карбонаты, лантан карбонат, селеламер гидрохлорид, альфакальцидол, рокальтрол, кальцитриол.
8.*Темір препараттары - III вена ішіне енгізу үшін, төменмолекулярлы темір декстраны, 2мл/100мг, амп.
9. Гемодиализ СКФ кезінде 15 мл/мин аз.
10.*Железа сульфата моногидрат 325 мг, табл.
11. Амлодипин.
Қосымша дəрі-дəрмектер тізімі:
1.*Нифедипин.
2. Симвастатин 10 мг, табл.
3. Кальцимиметики.
19.Семіздік. Метаболикалық Емхана жағдайында науқастарды замануи жүргізу негіздері.
Рассчитайте ИМТ. Составьте меню на диету 1200 ккал
Тапсырма
Науқас К. 52 жаста, аспаз, бойы 158см, салмағы 85 кг. ДСИ есептеңіз және 1200 ккал ас мәзірін құрастырыңыз.
Жауап:
ДСИ=85/1,58х1,58=34кг/м2
ДСИ 30-35 семіздікке сәйкес келеді.
1200 ккал ас мәзірі
1200 ккал ас мәзірі толыққанды және балансталған тамақтануды қамтамасыз ете алады. Әр күнде 1200 ккал-ны 5 ас қабылдауға бөлеміз:
- Таңғы ас (300 ккал): буға пісірілген 2 жұмыртқа, 1 тілім нан, банан
- Екінші таңғы ас (200 ккал): 80гр кептірілген жеміс-жидек
- Түскі ас (400 ккал): буға пісірілген немесе қайнатылған макарон, майсыз ірімшік
- Екінші түскі ас (120 ккал): майсыз йогурт
- Кешкі ас (200 ккал): қайнатылған күріш және көкөніс салаты.
20. Қант диабеті. Ауруды басқару бағдарламмасы бойынша жүргізу. Диагнозын анықтау, емдеу жүргізу тактикасы.
Пациент с гликемией 7,8 ммоль/л
Пациент С. 55 лет с жалобами на сухость во рту, зябкостью ног, длительное время частое мочеиспускание. Мать страдает сахарным диабетом. При осмотре рост 162, вес 89 кг. Гликемия -7,8 ммоль/л, утром натощак. Ваш диагноз, доплнительные методы обследования. тактика лечения.
Диагноз: 2 типті қант диабеті Е11.9
Қосымша тексеру әдістері:
Ø Қанның биохимиялық анализі: гипергликемия
Ø Несептің жалпы анализі: глюкозурия, кетонурия (кейде).
Ø С-пептид –инсулиннің қалдық секрециясының маркері (0,28-1.32 пг/мл нормасында). С-пептид резервтеріне сынама: ҚД2кезінде С-пептид деңгейі жоғары немесе қалыпты, дефицит синдромынан өрлеу кезінде инсулин төмендейді.
Ø Гликирленгенгемоглабин (НвА1с) – ≥ 6,5%.
Аспаптық зерттеулер (көрсетілімдер бойынша):
· ЭКГ – миокард ритмі мен ишемиясының бұзылуын айқындау, сол қарынша миокардының гипертрофиясының белгілерін, систоликалық жүктемені айқындау үшін;
· ЭхоКГ – миокардтың жекелеген бөліктерінің дистрофиясы, қуыс дилатациясы, ишемия зонасы, шығару фракциясын бағалау үшін;
· Құрсақ қуысы УДЗ – қосалқы сырқаттарды айқындау;
· Аяқ бастары тамырларының УДДГ – магистралды артериялар мен табан артерияларындағы қан айналымының жылдамдық көрсеткіштерінің өзгерісін айқындау үшін;
· холтер мониторлеуі – АҚ-ның жасырын көтерілулерін, аритмияны айқындау үшін;
· ГТҮМ жүйесі–қанттөмендетуші терапияны таңдау және жөндеу, пациенттерді оқыту және оларды емдеу үрдісіне жұмылдыру мақсаттарында үздіксіз гликемия мониторлеу әдісі;
· Табандардың рентгенографиясы – диабеттік аяқ басы синдромы кезінде терінің зақымдалу күрделілігі мен тереңдігінің деңгейін бағалау үшін;
· Табандардың трофиялық зақымдалуы кезінде микробиологиялық зерттеулер – рационалды антиботик терапия үшін;
· Аяқ басының электронейромиографиясы – диабеттік полинейропатияның ерте диагностикасы.
Емдеу тактикасы
Емдеу мақсаты:
· Гликемия мен НвА1с-ның жеке мақсатты деңгейлеріне жету;
· АҚ қалыпқа келтіру;
· Липидті айналымды ұалпына келтіру;
· ҚД асқынуларының профилактикасы.
Дәрі-дәрмексіз емдеу:
· диета №8 – редуцирленген субкалориялық диета. Инсулинотерапия қабылдайтын пациенттер үшін – азықтық талшықтармен байытылған диета.
· Жалпы режим;
· Физикалық белсенділік – жүрек-қан тамыр жүйесінің күйін ескере отырып;;
· Диабет мектебінде оқыту;
· Өзін өзі бақылау.
Дәрі-дәрмектікемдеу:
Гипертиреоз.
1. Е 05.8. Тиреотоксикоздың басқа формалары.
2. Зертханалық тексерулер:
ТТГ - Төмендеген 0,1 мМЕд/л кем
Бос(еркін) Т4 - Жоғарылаған
Бос(еркін) Т3 - Жоғарылаған
ТПО-ға АД, ТГ-ге АД - Жоғарылаған
ТТГ рецепторына АТ - Жоғарылаған
ЭТЖ - де Кервен ауыр тиреоидитінде жоғарылаған
Созылмалы гонадотропин - Хориокарцинома кезінде жоғарылаған
3. Аспаптық тексерулер:
УДЗ - ҚБ көлемі және эхоқұрылымы анықталады.
ГА кезінде: ҚБ көлемінің диффузиялы үлкеюі, ҚБ эхогенділігі біркелкі төмендеген, эхоқұрылым біркелкі, қанмен қамтамасыз ету күшейтілген.
АИТ кезінде: эхогенділіктің әркелкілігі.
КТТЗ кезінде: ҚБ-гі туындылар.
ҚБ қатерлі ісігі кезінде: түйіннің қисық контурларымен гипоэхогенді туындылар, капсулада түйіннің өсуі және кальцификация.
Сцинтиграфия ҚБ. (Изото технеция 99mTc қолданылады, I123, кейде I 131) - ГА кезінде изотоптың көтерілуі және біркелкі бөлінуі байқалады.
Функционалды автономия кезінде изотоп белсенді жұмыс асайтын түйінді жинайды, осы кезде қоршаған тиреоидті тін супрессия күйінде болады.
Деструктивті тиреоидитте (асқыну алды, босанудан кейінг) препараттың радиофармаларын қамту төмендеген. ТА және КТТЗ үшін «ыстық түйіндер» тән, ісік кезінде – «салқын түйіндер».
ҚБ сцинтиграфиясы КТТЗ кезінде көрсетілген, егер ТТГ нормадан төмен болса немесе ҚБ немесе төс арты зобының эктопиринді тіндерін топиялық диагностикалау мақсатында.
Йод жетіспейтін аудандарда КТТЗ кезінде ҚБ сцинтиграфиясы көрсетілген, тіпті егер ТТГ норманың төменгі шегінде болса да.
Компьютерлік томография, Магнитно-резонансная томография, Өңеш барийін қарама-қарсы етумен рентгенологиялық зерттеу - Аталмыш тәсілдер төс арты зобын диагностикалауға, зобтың қоршаған тінге қатысты орналасуын нақтылауға, трахеяның және өңештің жиырылуы немесе жаншылуын анықтауға көмектеседі.
ТАБи цитологиялық зерттеу - ҚБ-дегі түйіндер болған жағдайда жүргізіледі. Теспелі биопсия қолмен байқалатын барлық түйінді туындыларда көрсетілген; ісіктің болу тәуекелі солитарлы түйінді туынды және көп түйінді зоб кезінде бірдей.
ҚБ жаңа туындылары кезінде ісік жасушалары анықталады.
АИТ кезінде – лимфоцитті инфильтрация.
Тиреотоксикоз кезінде қосымша диагностика әдістері:
ЭКГ - Ритмнің бұзылуын диагностикалау.
Холтер бойынша ЭКГ тәуліктік бақылау - Жүректің бұзылуын диагностикалау.
Кеуде қуысы ағзаларының рентгенографиясы / флюроорография - ХСН дамуы кезінде спецификалық процессті болдырмау.
Құрсақ қуысы ағзаларының УДЗ - ХСН, бауырдың уытты зақымдануы кезінде.
ЭХО-кардиография - Тахикардия болған жағдайда.
ЭГДС - Үйлеспе патология болған жағдайда.
Денситометрия - Остеопорозды диагностикалау.
22.Гипотиреоз. Емхана жағдайында диагнозын анықтау,емдеу,диспанселеудің стратегиясы. Дәрігерлік-еңбектік сараптама.
1. Диагноз: Е 03.8. Гипотиреоздың басқа да нақтылануы.
2. Диф. диагностика:
Бет жүзінің іріленуі симптомының ортақ болуына байланысты гипотиреозға күмәнданған пациенттерде акромегалиядан екшеу диагностикасын жүргізу керек. Ол үшін ТТГ, босТ3, босТ4, Қанда ИРФ-1, СТГ мөлшерін анықтау, контрасты күшейтілуі бар гипофиздің МРТ зерттеулері жүргізіледі. Қанда СТГ, ИРФ-1 қалыпты мөлшерлері, МРТ гипофиздің өзгеру белгілерінің жоқтығы; Гипотериозға сипатты тиреодты профильдің өзгеруінің орын алуы – акромегалиядан гипотиреозды екшеуге мүмкіндік береді.
Жалпы ісіктердің таралуына байланысты нерфотикалық синдром күдігін терістеу үшін келесі зерттеулер жүргізіледі: ТТГ, бос Т3, бос Т4; Қанда жалпы ақуызды, креатинин және несепнәр мөлшерін анықтау, СКФ, НЖТ, бүйрек УДЗ. Бүйрек зақымдалуының клиникалық және зертханалық белгілердің жоқтығы; Гипотериозға сипатты тиреодты профильдің өзгеруінің орын алуы – гипотиреозды дәлелдеп, нефротикалық синдромды жоққа шығаруға мүмкіндік береді.
3. Тексерулер ж
