План
1. Уступ.
2. Традыцыі, звычаі і абрады як форма перадачы сацыяльна-культурнага
вопыту.
3. Гадавое кола каляндарна-абрадавых свят.
Агульная характарыстыка.
Зімовы каляндарны цыкл.
Веснавы каляндарны цыкл.
Летні каляндарны цыкл.
Восеньскі каляндарны цыкл.
4. Абрадавыя культы беларусаў.
5. Агульная характарыстыка сямейна-бытавой абраднасці.
Вяселле.
Хрэсьбіны.
Пахаванне.
6. Выкарыстанне народных традыцый у сучаснай абраднасці.
Дадатак:
1. Святы народнага каляндара (схемы).
2. Сцэнарый “Беларускі вясковы каляндар у гліняным гаршочку.
3. Праграма свята “Сонейка грала, на Вялікдзень запрашала”.
4. Абрадавыя стравы.
5. Сцэнарны план тэатралізаванага прадстаўлення
“Пакроўскае свята – шчыра, весела, багата”.
Уступ
Беларускі народ знаходзіцца ў наш час на крытычным пераломе у сваім гістарычным існаванні – сцвярджае і адраджае старажытнасць, непаўторнасць і самабытнасць сваёй нацыянальнай культуры. Зрабіць свой уклад у скарбонку сусветнай культуры і тым самым сапраўды заняць свой пачэсны пасад між народамі ці не – залежыць у большай ступені ад адукацыі і культуры.
|
|
У гэтых умовах стокраць узрастае роля традыцыйнай культуры, якая таіць у сваіх глыбінна-старажытных формах найбольш самабытныя нацыянальна-мастацкія з’явы, абрады, святы.
Важна усвядоміць, што ж робіць па сапраўднаму цікавым наша сучаснае культурна-нацыянальнае жыццё. Паўсядзённы попыт упрыгожыць не сам магічны у сваёй выснове рытуал, дзеянне, абрад, а выдатнае этэнтычнае векавое напаўненне яго песняй, музыкай, танцам, карагодам, гульнёй. Без апошніх не адбудзецца пераходу абрада у свята, пад якім разумеецца стан душы удзельніка святочнай дзеі.
Намнога ўзрастае значэнне такога погляду на свята ў дзіцячым асяроддзі, дзе яно ўспрымаецца толькі на ўзроўні эмацыянальнай існасці і на месца фальклору як сродку выхавання дзяцей свайго народу.