2015-03-27
293
У 13-16 ст працягвауся працэс фармиравання феадальных адносин. Галоуная каштоунасць—зямля. Галоуны занятак—земляробства, жывелагадоуля. Вярхоуным землеуладальникам личыуся князь. У валасцях зямля знаходзилася ва уладанни грамады и у асабистым карыстанни сялян, акрамя лугоу, сенажаци. Вадаемау, якими карысталися калектыуна. У 15-16 ст феадалам и царкве были пажалаваны значныя угоддзи. Адбывауся рост феадальнага землеуладання таким чынам: зямлю даравау князь, буйныя феадалы даравали зямлю царкве, надзяляли ей сваих феадалау, купля-продаж зямли, залог з наступным адчужэннем. Дробных землеуладальникау, атрымаушых зямлю за службу у войску называли баярами, пазней—шляхтай. Сярод буйных землеуладальникау были князи, магнаты, паны. У 16 ст усе землеуладальники ураунаваны у правах. Усе называюцца шляхтай. Статус сялян таксама змяняуся. Яны страцили права распараджацца зямлей, стали землекарыстальниками у феадалау. Иснуюць наступныя этапы запрыгоньвання сялян:
1. Прывилей 1447 канчаткова замацавау права феадалау на вотчынны суд
|
|
|
2. 1 Статут ВКЛ 1529 адмаулялу сялянам у парве уласначци на зямлю.
3. “Устава на валоки” 1557 замацоувала сялян за их зямельными надзелами—валоками.
4. 2 Статут ВКЛ 1566 увеу 10-гадовы пошук беглых сялян.
5. 3 Статут ВКЛ 1588 павяличыу пошук да 20 гадоу. Перавод сялян, якия пражыли боьш за 10 гадоу назямли феадала у разрад непахожых—сялян. Якия не магли пераходзиць ад аднаго феадала да другога.
У 15 ст з’яуляюцца фальварки, феадалы памяншаюць надзелы сялян. Ствараюць сабе добрыя земли. Сяляни становяцца землекарыстальниками, за права карыстацца зямлей павинны працаваць на зямли феадала.
Развиваюцца гарады, звязана гэта з развиццем рамяства и гандлю. Гарадское насельництва атрымала назву мяшчане. Для абароны сваих интарэсау рамесники аб’ядноувалися у цэхи, купцы у гильдыи. З 14 ст гарады пачынаюць атрымоуваць Магдэбургскае права. Яно давала гарадм самакираванне, судовы имунитэт, падаткавыя льготы, права валодання гарадской зямлей, права мець уласны герб, вызваляла ад службы у войску. У канцы 16 ст гэта права атрымали амаль усе больш-менш крупныя гарады.
