Значение ударения в греческом языке

Упражнение. Навыки чтения

Нижеперечисленные буквы читаются и произносятся подобно своим аналогам в русском языке:

согласные γ κ μ ν π ρ τ χ

[г] укр., [к], [м], [н], [п], [р], [т], [х]

гласный [а]

α

αγάπα, πατάτα, άρμα, παράτα, καπνά, αργά, αρακά, χαρά, κράτα, κρατά, τάχα, γραπτά, άρα, γαρ, μα, μάνα, νάμα, πάρα, παρά.

παν, γάμμα[12], γράμματα, πράγματα, τάρταρα, μάρμαρα, πάρκα, μαμά, τραμ, αμάν, Άννα

+ гласный [у] - ου

μου, του ουρανού, γούνα, ουρά, ρούχα, του γάμου, μούτρα, τούτα, του νου, παππού, κούπα

+ гласный [ο] - ο, ω

μόνο, μονό, μονάχα, νόμο, νομό, τροχονόμο, άνω, κάτω, αγώνα, χρόνο, τρώω, ακούω,

άρωμα, πανόραμα, αγορά, γοργόνα, κορώνα, Αργώ

+ гласный [э] - ε, αι

εμένα, έμενα, ένα, μένω, νέμω, εκατό, ενώνω, ναι, καιρό, αιώνα, μακραίνω, επαινώ, παίρνω, περνώ, επαιτώ, εταίρα.

αίμα, αιμάτωμα, ωμέγα, Αίγινα, Μετέωρα Αγαμέμνων, Κορέα,

+ гласный [и] - ι, η, οι, ει, υ

μία, αρνί, κερί, μανία, πανί, μνήμη, ρήμα, μήνα, ώμοι, ωμοί, οικονομία, κοινοί, κινεί, κενοί, κήποι, είμαι, εκείνοι οι πύργοι, κρύο, κρύοι, κύων, υγεία, υπουργείο,

εικόνα, ποίημα, πυγμαίοι, ειρωνεία, χίμαιρα, οικονομία, κλινική, χρηστομάθεια, Ειρήνη, Ουκρανία

Προσοχή! - Внимание! – При произнесении звука [т] с последующим [и] особенно важно следить за тем, чтобы язык находился на альвеолах, не касаясь верхних зубов, и чтобы [т] не выходило ни твёрдым, ни мягким:

τιτάνα, κριτική, κατηγορία, τυρί, τηρώ, την, προτείνω, μύτη, εργάτη, έτοιμοι, κτήμα.

+ согласные ζ [зðж], σ (ς) [сðш] – Губы слегка вытянуты вперед, нижняя губа сжата “в гармошку”

ζήτα, ζω, ζωή, ζώνη, καζάνι, ζώων, ζωών, παίζει, πεζοί, ανεβάζω, ζωμός, ζωηρός, τόσος, σας, σώμα, ζέστη, ζεστή, ζυγός, ζωτικός,

σίγμα, έκσταση, στρατηγός, ορχήστρα, πανικός, μοναχός, στάδιο, Ασία, Πάσχα, Σωκράτης, Αισχύλος, Σοφοκλής, Σπάρτη, ζώο, ζωολογικός, αμαζόνα, ούζο, Ζήνωνας,

+ согласные [в], [φ] - Нижняя губа слегка подвёрнута под верхние зубы

β φ

βήτα, βεβαίως, βάρος, βάση, βάφω, βάζω, βρέφη, φόβο, βαφή, βάφει, σφάζω, φει, φυτό, φαγητό, φωνή, φως,

βάρβαρος, βόμβα, βενζίνη, βαρέλι, Βαρβάρα, Βαβυλώνα, Βαβαρία, Βενετία, Βερολίνο, Καβάφης, Σεφέρης, φιλοσοφία, φαινόμενο, φωτογραφία, φιλία, σφαίρα, ατμόσφαιρα, φυσική, φαρισαίος, φράση, φανατικός, μεταφορά, Φίλιππος

+ согласный [л] – усредненный в отношении твердостости и мягкости

λ

Перед согласными звук [л] практически не подвержен ассимиляции по твердости-мягкости, т. е. произносится слегка смягченно по сравнению с русским твердым [л] вне зависимости от того, следует ли за ним твердый или мягкий согласный:

παλμό, πολτό, παλτό, βάλτος, βαλτός, άλμα, αλμυρός, αγάλματα, έλκω, άλσος, ελκυστικός, αλς,

άλφα, αλφάβητο, χαλβάς, αλμανάκ, αλκοόλ, βάλς, Αλγερία.

Перед гласными [а] [о] [э] [и] и [у] звук [л] не должен выходить ни твёрдым, ни мягким, для чего необходимо произносить его на альвеолах:

καλά, γάλα, όλα, λαλά, αλλά, άλλα, λάμα, μάλαμα, πολλά, πλάτη, πλατύ, καλάμι, βλάβη, λαβή, γαλακτική, κούκλα, λατινικό, Λαμία, Καλαμάτα, Καβάλα, Καλάβρυτα

καλό, μιλώ, μήλο, μαλώνω, λαλώ, λόγος, κιλό, λογική, αναλογία, απολογία, κολώνα, φιλολογία,

λέω, λέμε, λέτε, λένε, κλαίω, λαιμός, βάλε, λερώνω, Ελένη, Λέσβος,

υπάλληλοι, μαλλί, λείπω, φιλί, φίλοι, κλίνω, υλικά, βιβλίο, λίπος, λοιπός, λειτουργία, ολιγαρχία, κλίμα, Ιταλία, Πολύκαρπος.

λουτρό, λούζω, λούφα, αλουμίνιο, λούπα, Λούβρο, Λουτράκι

+ согласные [đ], [θ] - язык между зубами

δ θ

δάδα, δαδί, δίκη, δική, δηλαδή, δύο, δόλο, δούλοι, δέμα, θέμα, λάδι, λάθη, θέα, θεά, μάθημα, θύματα, θυμάται, ήρθα, εχθροί, χθόνια, ήλθα, λουλούδι

δέλτα, δεκάδα, ιδέα, δόγμα, δέρμα, ανέκδοτο, δράμα, αιγίδα, παράδειγμα, δίπλωμα, δαίμων, παράδεισος, δημαγωγός, μέθοδος, αιθέρας, θεωρία, αθλητής, θέατρο, πάθος, ανάθεμα, θεολογία, ηθική, Αθήνα, Αθηνά, Ελλάδα, Δαίδαλος, Αδάμ,

+ двойные согласные [кс], [пс]

ξ ψ

ξύλο, ξανά, έξι, ξέρεις, ξεκινώ, ξύλινος, έξω, ψηλά, ψυχή, ψυχαγωγία, αψίδα, ψωμί, ψήνω,

ορθοδοξία, αξίωμα, λουξ, ψυχολογία,

+ сочетания гласных αυ [ав (аф)], ευ [эв (эф)] - произносятся глухо только перед глухими согласными, т.е. перед θ, κ, ξ, π, σ, т, φ, ψ

αύριο, αυγό, αυλή, αυτοκίνητο, αυξαίνω, αυστηρός, αυτός, ναύλο, ναυαγώ, εύρημα, ευλογία, εύγε, ευαίσθητος, ευορκία, ευκαιρία, ευχαριστώ, ευχάριστο, ευθεία, ευημερία

τραύμα, αυτονομία, υδραυλικός, αργοναύτης, ταυτολογία, δεινόσαυρος, Μινώταυρος, Αύγουστος, νεύρο, εύρηκα, ευκάλυπτος, ψευδώνυμο, Εύα, Ευριπίδης, Ευκλείδης,

+ согласный звук [й]. Этот звук передаётся сочетанием γι с последующим гласным в начале слова или после гласного или сочетанием согласный звук + ι + любой гласный звук. Вместо “йоты” может быть использовано любая буква или звукосочетание, передающее звук [и].

γιατί, Γιώργος, για, γιατρός, γιαγιά, αγιάζω, γιος, γεια σου, γυαλιά, κυριών, κύριων, κυρίων, πιάνω, μάτια, ματιά, ραφιών, διάφορα, διαφορά, θειάφι, ποιοι, βαθιά, άδειας, αδείας, χιόνια, χρόνια

διάγνωση, διάβολος, διάλογος, λύκειο, στάδιο,

Упражнение. Навыки чтения. Сложные случаи произнесения согласных

1) Затруднение у носителей русского языка обычно вызывает произнесение межзубного звука [θ] и его отличие на слух от звука [ф]. Во избежание этого рекомендуется выполнить следующее упражение:

φύγω – θίγω, Πάφος – πάθος, φράση – θράση, βάφει – βάθη, φάρος – θάρρος, σοφοί – σωθεί, φιλικός – θηλυκός, φίνος – θύννος, θυλάκων – φυλάκων, βαφή – βαθύ, φράση – θράση, έφυγαν – έθιγαν, φιλιά – θηλιά, αφήνω – Αθήνα

Постарайтесь также произнести эти звуки вместе в следующих словах:

φθόνος, φθορά, άφθονος, φθείρω, γράφθηκε, ελήφθη

2) Аналогичным образом затруднения возникают при произнесении звука [đ], который не следует смешивать ни со звуком [в] ни со звуком [з].

Прочтите вслух следующие слова:

βάση – δάση, βασικός – δασικός, λάβει – λάδι, βρω – δρω, βία – Δία, Βόλος – δόλος, βωμό – δομώ, βούλα – δούλα, βρείς – δρυς, βιάζομαι – διάζομαι.

δω – ζω, επειδή – επιζεί, δήλος – ζήλος, Δύση – ζήσει, δες τη – ζέστη, βίδα – βίζα, δωρίζω – ζορίζω, πόδα – πόζα, οδηγός – ο ζυγός, δοτική – ζωτική, μερίδες – με ρίζες

Прочтите вслух слова, четко произнося звуки, обозначаемые буквами δ, β и ζ:

βίδα, βαδίζω, κερδίζω, διασκεδάζω, σπουδάζω, βάζω, ανεβάζω, επισκευάζω

Грамматическая часть

Ударение в греческом языке

Значение ударения в греческом языке.

Ударение, вернее его место в слове имеет исключительное значение для греческого языка. Неслучайно даже современные греки продолжают обозначать ударение во всех, даже самых простых словах, кроме, разумеется, односложных. В греческом языке существует гораздо большее чем, например, в русском (где ударение тоже чрезвычайно важно) количество слов, которые различаются на слух только ударением, не будучи зачастую даже однокоренными, что должно было стать очевидным при чтении фонетических упражнений.

Но даже не это самое главное. Греческий язык является языком синтетическим. У каждого слова помимо смыслового значения существует ешё и грамматическое, т. е. слова спрягаются и склоняются за счёт изменения окончения. Для овладевающего греческим языком ударение является одним из важнейших средств, позволяющих идентифицировать слово (т.е. отнести его к глаголам, существительным или иной части речи, понять как оно склоняется или спрягается, определить его начальную форму и т.д.), другими словами “овладеть” им, вписать его в систему слов языка. Без понимания же греческого языка именно как системы его глубокое освоение будет весьма затруднено.