Кіріспе 7 страница

Төменгі сатылы аутогендік жаттығу модификациясы:

1. Мюллер-Хегеманн модификациясы (1957). Беттің (әсіресе тіл) және қол ұштарының (әсіресе үлкен саусақ) қабықты құрылысының кең өкілдігі туралы жұмыстарға негізделе отыра, Мюллер-Хегеманн Шульц әдістемесіне келесідей қосамша формулаларды енгізіп өзгертті: «Бет бұлшық еттері түгелдей әлсіреген», «Жақ төменге қарай еркін салбырайды», «Тіл бүтіндей ауыр» — «Маңдай жағымды салқын» және «Екі қол ұшы мүлдем ауыр» формула алдында — «Екі қол ұшы мүлдем ауыр» формуладан кейін. Бет және қол ұштары бұлшық еттерінің босаңсуы неғұрлым терең аутогендік шомуға беріледі, ал бас сақинасымен ауыратын адамдар жиі басталып жатқан талманы таратпауға ықпалын тигізеді. Автор үшінші жаттығуға да өзгерістер енгізеді. Оны орындау кезінде науқас сол жақ қол ұштарынан иығына дейін ағып тұрған жылумен толтырылған сол қолды елестету керек.

Әрі қарай ол «сол жақ қолда жиналғанды» сол жақ көкірек қуысына «ауыстырып төгеді», оны жүрек бойы ағып келе жатқанын сезінеді және осылай коронарлық тамырлардың рефлекторлық кеңеюіне ие болады.

2. Клейнзорге және Клумбиес модификациясы (Kleinsorge Н. және Klumbies G., 1965). Авторлар мүшелерге бағытталған жаттығу техникасын әзірледі. Осындай «бағытталған мүшелік жаттығу» А.Ж. алдағы дамуы болып табылады. А.Ж. қысқартылған жалпы курсының аяқталған соң, авторлар науқастарды нақты синдромдар бойынша жіктейді. Бұл топтарда тиісті түрде бірінші сатылы кеңейтілген және қосымша классикалық жаттығулар болып табылатын арнайы жаттығулар курсы жүргізіледі. Келесі топтар жинақталады.

«Бас» тобы. Көрсеткіштер: вазамоторлық бас аурулары, бас сақинасы, Меньер синдромы, белсенді назардың бұзылуы. А.Ж.-1 6-шы жаттығуына баса назар аударылады: «Маңдай жағымды салқын, басым ашық, бос, айқын, ол кез келген ойға назар аудара алады» және т.б.

«Жүрек» тобы. Көрсеткіштер: жүрек қыспасы, кардиология синдромы, жүрек соғуының бұзылуы. Басты назар — 2 және 3 жаттығуларда. Терапиялық әсер сол жақ қолдың тері қан тамырларының кеңеюі кезінде күре тамырларының рефлекторлық кеңеюіне негізделген.

«Іш» тобы. Көрсеткіштер: құрсақ қуысы мүшелерінің бұлшық еттерінің түйілуі, гастралгия, өт жолдарының дискинезиясы, кілегей және ойық жаралық тоқ ішектің қабынуы. Назар — 5-ші жаттығуда. Авторлар «Күннің шиеленісі жылу береді» Шульц формуласын как негізсіз физиологиялық «Жанға жағымды жылу менің ішіме таралып жатыр» сияқтыға ауыстырады.

«Тамырлар» тобы. Көрсеткіштер: перифериялық қан айналымының бұзылуы, неврогендік сатыдағы гипертония ауруы. Жаттығулар екі бастапқы А.Ж.-1 жатығулар негізінде құрылған.

Назар жалпы тыныштық формулаларына аударылады.

«Өкпе» тобы. Көрсеткіштер: психогендік диспноэ, бронхтық демікпе (талмадан тыс), эмфиземаның алғашқы кезеңдері. Жаттығу ашық терезелерде жатып жасалады. Келесі формула енгізіледі: «Мен өте жеңіл демаламын».

«Тыныштық» тобы. Көрсеткіштер: түстің бұзылуы және эмоциональдық бұзылулар. Жатқан қалыпта жаттығады. Арнайы жаттығулар қаңқа бұлшық еттерінің босаңсуына бағытталған (бөлігі прогрессивті бұлшық ет релаксациясы кешенінен енген). Транквилизация сондай-ақ жанама түрде — эмоциональдық жағымды бейнеленген суреттерді елестету (пейзаж және т.б.).

Жеке синддромдар бойынша топтардың мамандануы көптеген авторлар ұтымсыз деп таниды. Соңғы кездері «бағытталған мүшелер жаттығуы» жиі емделу топтарында емес, актер, спортшыларды және т.б. дайындау кезінде кәсіби-қосалқы мақсатпен жүргізіледі. Осындай жаттығандыр топтамасында А.Ж.-1 көптеген стандартты жаттығулар артық болады да, оларды тар арнайы жаттығулар айырбастайды.

3. К. И. Мировский және А. Н. Шогам модификациясы (1963). Авторлар өз модификациясын «психотоникалық жаттығу» деп атады. Олар төмендететін ғана емес, сонымен қатар тонусты көтеретін, жұмылдыратын тәсілдерді ойлап шығарған. Осыған байланысты олар қарсы көрсеткіштер ішінен артериялық гипотония мен астенияны шығарып, А.Ж. қолдану саласын одан әрі кеңеюіне жеткен. Науқастар «астениялық-гипотониялық топта» жаттығады. Бұлшық ет релаксациясы жойылады, себебі артериялық қысымның төмендеуі оған жарамсыз. Формулаларға айқын симпатомиметикалық өзгерістерді еліктейтін сөздер енгізіледі (қалтырау, «қаз терісі», суық және т.б.). Жаттығу энергиялық бұлшық ет өзін-өзі жұмылдырумен аяқталады. Жаттығу мәтіні: «Мен бүтіндей сабырлымын. Менің бүкіл денем босаңсыды және тыныш. Еш нәрсе көңіл аудартпайды. Маған бәрібір. Мен ішкі тыныштықты сезінемін. Иығым мен арқам сәл қалтырайды. Жанға жағымды, сергітетін душ сияқты. Барлық бұлшық еттер шымыр. Бүкіл денем жыбырлап кетті.. Мен жиырылған серіппеге ұқсап тұрмын. Соққыға барлығы дайын. Бұлшық еттерім қатайған. Назар аударыңыз! Тұр! Соққы!»

К.И. Мировский (1965) деректері бойынша жиі бірінші сабақтан кейін артериялық қысымды 60-70/45-50-ден 110-130/70-80 мм рт. ст. дейін көтеруге болады.

4. Симпатомиметикалық өзгерістерді келтіретін жұмылдыратын, белсенді жаттығулар, сондай-ақ спортшыларды дайындайтын «психикалық реттеуші жаттығуды» ұсынған А. В. Алексеев (1969) және Л.Д. Гиссенмен (1969) қолданылады.

5. М.С. Лебединский және Т. Л. Бортник модификациясы (1965). Бұл стационарға құрылған А.Ж. қысқартылған нұсқасы. Курстың ұзақтығы — 1 ай (3 орнына). Емделу мерзімі емдеу басындағы әр сеанстың ұзару есебінен 30 минутқа дейін қысқарып отырады. Науқас күн сайын 1 рет дәрігермен және 2 рет дербес жаттығады. Әр жаттығу 3 күнде игеріледі. Емделу мерзімі формулалардың кеңеюі арқасында да қысқарады. Мысалы, бұлшық ет релаксация формуласы: «Мен оң жақ қолымда, иықта, білегім, саусақтарымда ауырлықты сеземін. Оң жақ қолдың саусақ ұштарына дейін ауырлықты сеземін». Сілекейдің жұтуы мен өңеш пен асқазан бөлігіндегі жылудың таралуы туралы елестету салдарынан күннің тұтасу бөлігіндегі жылылық сезімінің пайда болады. Емделу мерзімі А.Ж. гетеросуггестивтік сәттің күшеюі арқасында да қысқарады: науқастар өз ішінен дәрігер бірнеше рет айтататын формулаларды қайталайды. Жұмыс алдында әр формула сайын және бір формуладан екіншіге ауысқан жағдайда тыныштықтың кеңейтілген формуласы шығады: «Мен сабырлымын. Мен бүтіндей сабырлымын. Тынысым қалыпты және сабырлы. Пульс ырғақты. Жүрек қалыпты және тыныш соғады».

6. Репродуктивтік жаттығу (А.ГИПНОТЕРАПИЯ Панов, ГИПНОТЕРАПИЯС. Беляев, В.С. Лобзин, И.А. Копылова модификациясы 1980) психофизиологиялық және жеке тұлғаның өзіндік реттеудің кешенді әдістемесі болып табылады. Бұл модификацияда іске асыратын тәсіл ретінде сенсорлық репродукция кеңінен қолданылады — сезінулерді әдейі жүзеге асыру. Репродуктивтік жаттығуға дайындық психотерапевтикалық іс-шаралар кіреді (науқастың тұлғасын зерттеу және психотерапиялық әсердің негізгі әдістерін анықтау), бастапқы жаттығулар (тыныс алу гимнастикасы, идеомоторлық және бұлшық ет аппаратының релаксациялық жаттығуы) және А.Ж. өзіндік оқыту курсы. Репродуктивтік жаттығу, авторлар көрсеткендей, — бірыңғай техникада көптеген көздерден енген тәсілдерді біріктіретін барлығына белгілі компилятивтік әдістеме болып табылады. Бұл модификацияда басты назар «релаксация маскасына» аударылады — А.Ж. курсы басталатын жаттығу: «Қабақты сәл түсіру, мұрынның шет жақтарына, беттерге ішіне және сыртына қарай қарап өту, тілді ішінен үстіңгі тістердің тамырына жеңіл салу («Т» дыбысы), төменгі жақ сәл салбырап, оның салмағын сезініп, сәл алға қарай жылжыту керек («Ы»дыбысы)».

Бұл әдістеменің басқа өзгешелігі А.Ж. оқыту курсына авторлар арнайы әзірлеген кестелер бойынша жүргізілетін тыныс алу гимнастикасын енгізу болып табылады. Ырғақтық күшейтілген тыныс кейбір нерв орталықтарының қөзуын төмендетеді және бұлшық ет релаксацияға әсер етеді. Көптеген авторлар тыныс алу гимнастиканың жаттығатындардығ эмоциональдық жағдайларына, назар аудару қабілетіне әсер ететінін атап айтады. Тыныс алу гимнастикасы кезінде құрсақ қуысында терең жылу пайда болады, сондықтан ол іштегі жылуды шақыру формуласы алдында қолданылады.

Төменгі сатылы аутогендік жаттығудың басқа модификациялары В. С. Лобзин және М. М. Решетниковтың «Аутогендік жаттығу» (1986) монографиясында сипатталған.

Төменгі сатылы жаттығулар көбінесе вегетативті қызметтерге әсер етеді. Жоғары психикалық қызметтерді оңтайландыру мақсатында Шульц А.Ж. жоғары сатысын әзірледі (А. ж.-2), оның жаттығулары «аутогендік бейтараптық» және «өзіндік тазалану» (катарсис) арқылы емделуге әкелетін күрделі күйзелістерді шақыруды үйрету керек. А.Ж.-1 стандартты жаттығуларын автор негізгі емдеуге дайындық, екінші саты – аутогендік бейтараптыққа жететін аутогендік медитация ретінде қарастырады. Ол теріс күйзелістерді бейтараптау арқылы ғана түбірімен неврөздан құтылуға болатынын тұжырымдаған. Осындай өзіндік тазарудың тәсілдерін Шульц йога ежелгі индус жүйесінен алған.

Шульц бойынша аутогендік медитация. Аутогендік медитацияға кіріспес бұрын, жаттығатын өзін аутогендік шомуға жағдайында ұзақ уақыт – бір сағаттан және одан артық ұстауды үйрену керек. Осындай «пассивтік топтау» кезінде көптеген визуалды ерекше құбылыстар пайда болады («көлеңке», «қарапайым формалар», түсті дақтар және т.б.). Одан кейінгі дайындық ашулы кедергілердің барында – жарық сәуле, шу, қосылып тұрған радио және т.б. «пассивтік топтауды» шақыру мен ұстап тұруды үйренуден тұрады.

Бірінші жаттығу. Сыртқы әсерсіз пайда болатын түрлі түсті түсініктерді белгілеу.

Екінші жаттығу. Нақты бір түрлі түсті түсініктерді шақыру, берілген түстің «көрінуі».

Үшінші жаттығу. Нақты заттардың визуализациясы.

Төртінші жаттығу. «Әділдік», «бақыт», «шындық» және т.б. абстрактілі ұғымдарды көзбен елестетуге көңілді тоқтату. Бұл жаттығуды орындау кезінде қатаң түрдегі жеке ұғымдардың ағымы пайда болады. Мәселен, «бостандық» шалғынды аймақта шауып келе жатқан ақ атқа ұқсайды. Абстрактілі түсініктерге ұқсас нақты көру бейнелер, Шульц пікірі бойынша, санадан тыс нәрсенің пайда болуына көмектеседі.

Бесінші жаттығу. «пассивті назардың» еркін шығарылатын, эмоциональдық мәні бар жағдаяттарға шоғырлануы. Осы жаттығуды орындау кезінде жаттығушы жиі өзін елестететін жағдаяттың ортасында «көреді».

Алтыншы жаттығу. Басқа адамдар бейнелерін шақыру. Алдында «бейтарап» адамдардың бейнелерін шақыруға үйрену керек, кейін — науқасқа жағымды және жағымсыз адамдардың эмоциональдық боялған бейнелер. Шульц айтқандай, бұл жағдайларда адамдар бейнесі дәл келтірілген, карикатуралы түрде пайда болады. Бірте-бірте осындай бейнелер неғұрлым «сабырлы», «батыл» болады, карикатуралық белгілер, эмоциональдық гиперболизация элементтері жұмсарады. Бұл басталып жатқан «аутогендік бейтараптықтың» көрсеткіші болып табылады.

Жетінші жаттығу. Оны автор «санадан тыстың жауабы» деп атады. Жаттығушы өзінен «Маған не керек?», «Мен кіммін?», «Менің проблемам не?» және т.б. сұрайды. Ол санадан тыс түрлі, соның ішінде үрейлі жағдаяттарда өзін «сырт көзбен» көруге көмектесетін бейнелер ағынымен жауап береді. Осылай катарсис, өзін-өзі тазартуға жетеді және «аутогендік бейтараптық», яғни сауығу басталады. Шульц бойынша медитациялық жаттығулардың сипаттамасын талдай отыра, олардың өзгеше «аутопсихикалық талдау» тәсілдер сериясына топталатынын байқауға қиын емес.

Шульцтың серіктес авторы Лутенің 6-томды басшылығымен әдістің құрылысына жаңа элементтер енгізеді — аутогендік бейтараптық тәсілдері: аутогендік жауап қайтару және аутогендік вербалдану. Бұл әдістераутогендік терапия бойынша 6-томдық басшылық мазмұнының негізін құрайды.

Лутэ бойынша аутогендік жауап қайтару._ Жағымсыз күйзелістерді бейтараптау үшін психикалық жараның себебі болған жағдаяттарды «қайталау» тәсілдері қолданылады. Психикалық талдау сеанстарында сияқты, аутогендік жауап қайту кезінде дәрігер толығымен бейтараптықты сақтайды. Автор тәжірибесінен науқас миының өзі қандай формада және қандай тәртіпте аутогендік бейтараптықта «материалды айтуын» білмейтінін көруге болады. Бейтараптықта мидық қалыпты жұмысына бөгет болатын «материал» ғана босатылатыны (яғни вербалданады) атап көрсетіледі. Аутогендік вербалдану жабық көздермен жүзеге асырылады, ал науқастың міндеті аутогендік босаңсу жағдайында пайда болатын барлық сенсорлық бейнелер туралы әңгімесі болып табылады.

Лутэ бойынша аутогендік серпілісті тәжірибе жүргізу әдістемесінде бес негізгі ереже немесе шартты бөлуге болады (Лобзин В. С., Решетников М. М., 1986): 1) стандарттық жаттығулардан пассивті бағытқа көру бейнелерге ауысу қажеттілігі; 2) кез келген қабылдаудың шексіз вебальды сипаттамасы (сенсорлық бейнелер); 3) мимен басқарылатын бейтараптыққа психотерапиялық араласу принципі; 4) аутогендік разрядтар кезеңіне сәйкес ішкі динамиканы сақтау немесе мойындау; 5) психотерапиялық жұмыстың өздігінен аяқталу принципі.

Аутогендік жауап қайтарудың бүкіл курс бойы стандартты жаттығулар қолданылады. Аутогендік серпілісті психотерапевт рұқсатымен ғана өздігінен орындауға болады. Сеанстар арасындағы интервалдар 7-10 күнді құрайды.

Лутэ бойынша аутогендік вербалдану._ Бұл тәсіл көп мағынада аутогендік серпіліске ұқсас, бірақ түсініктердің көзбен шолуынсыз жүзеге асырылады. Аутогендік серпілістен гөрі, аутогендік вербалдану «бөгет материал» (қатты күйзелістер) дәл сипатталатын болғанда қолданылады. Нақты тақырып вербалдануы (мысалы, «агрессия», «тілек», «қорқыныш» және т.б.) аутогендік босаңсу жағдайында жүргізіледі және науқастың айтар сөздері таусылғанға дейін жалғасады. Аутогендік вербалдану кезінде науқас «бөгет болатын материалы» бар тақырыпты білетіні туралы тұжырымдалады. Шын мәнінде, аутогендік бейтараптану тәсілдері Юнг ұсынған(Jung С. G.) жасырын немесе тұншықтыратын еліктеулерді анықтау үшін байланыс эксперимент болып саналады. Аутогендік релаксация жағдайында осы тәсілдің іске асуы жаңалық болып табылады.

Отандық авторлар (Панов А. ГИПНОТЕРАПИЯ, Беляев ГИПНОТЕРАПИЯ С., Лобзин В. С., Копылова И. А., 1980) А.Ж. жоғары сатылы жаттығулардың өзіндік кешенін әзірледі. Авторлардың А.Ж. жоғары сатылы кешені ең алдымен эмоциялардың психикалық физиологиясына негізделеді. А.Ж.-2 кешеніндегі орталасында эмоциональдық жағдайдың әдейі реттеуінің, эмоциялардың әдейі өңделу тәсілдері болады. Авторлар бұлшық ет тонусымен басқару (Джекобсонның күшейтілген бұлшық ет релаксациясы типтес),сюжетті елестету жаттығуы және «өзін таныту жаттығуы» көңіл-күйді өңдеудің негізгі тәсілдері деп есептейді.

Сюжетті елестету жаттығуы. Олардың мақсаты берілген эмоциональдық жағдайдың дербес, саналы және әдейі қалыптасуы, ал мәні эмоциональды боялған түсініктердің, бейнелердің және динамикалық жағдайлардың (сюжеттер) қалпына келуі болады. Эмоциональдық мәні бар сюжеттік түсініктердің қалыптасуы мақсаттың қойылуынан басталады: қай эмоциональдық жағдай өңдеуге жатады. Таңдалған мақсатқа байланысты керек эмоцияға сәйкес түсі де белгіленеді. Таңдалған түс ауызша өзіндік бұйрықтың қалыптасуына негіз болады. Мысал ретінде «Парк» атты жаттығуын келтіреміз.

Жаттығудың мақсаты — тыныштық жағдайын, ішкі жайлылық, жалқау маужырау, терең тынығу жағдайын құру. Негізгі сенсорлық түсініктер — көру. Өзіндік бұйрық: «Жасыл-жасыл жасылкөк. Жасыл-жасыл жапырақ. Жасыл жапырақ сыбдырлайды». Бейнелі көрініс — өзіңді жылы күннің көзі жарқырап тұрған күні парк ішінде елестету. Күннің көздері жапырақ көлеңкесінің дақтарымен араласып жатыр. Денеге жылы, бірақ ыстық емес (температуралық бейне). Жапырақ жас, ашық (түстік бейне). Жайылған ашық жер, аллеялар алысқа ұзап жатыр (кеңістік бейне). Жапырақтар самал желден сыбдылайды, түсініксіз алыстан естіліп жатқан адамдар дауыстары (дыбыс және сезетін бейнелер — баяу жел). Жас жапырақтардың иісі (иіс сезу бейнесі). Музыкалық бекіту — парк репродукторларына төгіліп тұрған бір сарынды ақырын музыка. Бұл картинаға сіңісіп, оны сезініп, санада бекіту керек.

Өзін таныту жаттығуы. Жиі аса биік жауапкершілік сезімімімен байланысты алдын ала көрінетін төтенше тұрмыстық жағдайлар пайда болады. Осындай жағдайларды күйзеліспен күту іштегі сенімсіздікті, сәтсіздіктен қорқу сезімін тудырады және нерв жүйесінің қөзуын шақырады. Осындай жағдайларға «өзін таныту» жаттығулары арқылы дайындалуға болады. Науқастарға таңертең, әлі соңына дейін тұрмай, яғни табиғи аутогендік шомуда болып, өздері қорқатын емес, көргісі келетін оларды күйзелтетін жағдайды жаттықтыруға кеңес береді. Бұл табыс репетициясы. Осыған ұқсас репетицияларды күтілетін жағдайға дейін бірнеше күн бұрын немесе тікелей болатын күні өткізуге болады. Бұдан түс бұзылуы мүмкін, сондықтан ұйықтар алдында жасауға болмайды. Шетелдік және отандық авторлардың зерттеулерінде биологиялық кері байланыс қағидасын қолдану жолымен А.Ж. үдерісінде алынған біліктерді іске асыруды жылдамдату мүмкіндігі атап көрсетіледі(электрлік миографиялық, электрлік энцефалографиялық, температуралық, жүрек соғуының кері байланысы және т.б.).

БИОЛОГИЯЛЫҚ КЕРІ БАЙЛАНЫС (Б. К. Б.) (ағылш. — biofeedback). Бұл әдістің негізінде сыртқы кері байланысы жүйесінің қолдануымен ерікті қызметтердің орынды өзіндік реттелу принципі жатыр. Б. К. Б. әдісі оның көзі болып табылатын физиологиялық ақпаратты генерация жасайтын, сол жеке тұлғаның физиологиялық қызметінің жағдайы туралы ақпараттың ұсынылуы қамтамасыз еілген жағдайларда ғана қолданылады. Қалыпты жағдайда біз физиологиялық қызметтердің жағдайлары туралы нақты сандық ақпаратты алмаймыз, мысалы, пульстің жиілігі мен артериялық қысымның мөлшері. Бірақ физиологиялық кішкентай өзгерістерін тіркеуге мүмкіндік беретін Б. К. Б. арқылы саналы түрде оларды басқаруға болады. Б. К. Б. қолдануға негізделген әдістер медицинаның әр түрлі салаларында қолданылады: ЭЭГ патологиялық паттерндерді басуға бағытталған қояншықпен ауыратын адамдар миының биоэлектрлік белсенділігін басқаруға; инфаркт жағдайынан кейінгі науқастарға қалпына келтіру терапиясының тиімділігін арттыру.

Сыртқы ұйқы артериясының жүйесіне қатысты тамырлардың кеңеюі және бас пен мойынның бұлшық еттері, бас сақинасы ауруының көп мәрте дәлелденген байланысынан шыға отыра, Коэн және басқалары (Cohen M. et al., 1980) топта арнайы Б. К. Б. бас сақинасымен, самай жағы артериясының тарылуы, саусақтың қызуы – маңдайдың салқындауы, маңдай бөлігінің бұлшық еттер қысымының азаюымен ауыратындарды пайдаланған. Әр науқас Б. К. Б. тренингінің 24 сеансын 8-10 апта бойы аптасына 3 сеанстан алды. Сеанс 10-минуттық негізгі демалыс кезеңінен және 20-минуттық тренингтен тұрды. Барлық сараптамаларда кері байланыс науастың басының жанында орнатылған қатты дыбыс құралы арқылы берілетін тоқпен жүзеге асады. Тоқ-белгі пайда болғандағы науқастардың міндеті тоқ күшін азайту, бұл электромиограмма амплитудасының төмендеуіне сәйкес, және тоқ күшін арттыру, бұл саусақ пен маңдай темературасының айырмасының көеюіне сәйкес; мақсатты дифференциал – неғұрлым жылы саусақ маңдаймен тең келеді (бастан тыс артериялардың ваза құрылымының жанама анықталатын әсері); Б. К. Б. кезінде науқастардың бас тонусы тоқ күшін төмендетуді сұраған, бұл тамырлы тонустың көбеюіне тең келді.

Бұл ұқыпты орындалған жұмыстың талдауы келесіні көрсетті: 1) зерттелген жүйелердің тура физиологиялық өзгерістері терапиялық нәтижелермен өзара байланысы жоқ, сонымен бірге жеткілікті қарапайым;

2) Б.к.б мәні жоқ (бас сүйек артериясы, электромиограмма, температура). Сондықтан терапиялық әсердің механизмдерін қатысты физиологиялық жүйелердегі өзгерістерде ғана іздемеу керек.

Мүмкін болатын түсіндірмелері:

1) науқастардың экспериментте қатысуының арқасында плацебо әсері (олардың арнайы диаграммалар жасауы) және зерттеушілер тарапынан оларға деген көңіл бөлушілік;

2) «ортаға» регрессия, себебі науқастар өздерін жаман сезінгенде ғана көмек іздейді;

3) жалпы релаксация әсері;

4) Б. К. Б. пайда болатын физиологиялық жүйенің өзіндік бақылау туралы күйзелістен болатын танымдық әсер.

Соңғы тармақ ерекше қызықты. Науқастар оларда бұрын ешқашан болмаған Б. К. Б. өзіндік бақылау дағдыларына үйретеді деп тұжырымдайды. Сондықтан сыни өлшем ретінде физиологиялық өзгерістің дәрежесі емес, науқастың бақылау жасауға өзінің мүмкіндігіне деген сенім дәрежесі. Егер олай болмаса, бұл әсерді терапиялық нәтижені оңтайландыру кезінде есепке алуға болады.

Б. К. Б. әдістемесін қолдану кезінде психологиялық факторларды (науқастың өзіндік бағалауының артуы, өзін-өзі иландыру, плацебо-эффект және т.б.) есепке алу қажеттілігі туралы сонымен қатар отандық авторлардың деректері дәлел. Н. Л. Артемчук, Л. Н. Лежепекова (1977) олар бақылап жүрген науқастардың клиникалық жақсаруы зерттелген физиологиялық жүйелерде маңызды өзгеріссіз де жүзеге асқаны байқалды.

Соңғы жылғы әдебиеттерде Б. К. Б. (сәкесінше релаксация тренингі) жалпы алғанда адамдарды емдеудің бір тәсілі ретінде қарап, басқа медициналық және психотерапиялық әдістермен үйлестіріп қолдану керек. Гипертониядан «емделу» науқастыцң саналы түрде өзінің қан қысымн төмендетуден гөрі көп күш салуды қажет етеді. Артериялық қысымды төмендету (немесе ауруды басатын) – стереотиптелген реакцияны қалыптастырған өмірлік жағдайларды өзгертумен бірдей емес. Науқас өзінің денелік қызметтерімен қызба кезінде, тез өзгеретін ортада, зертханада және емханада бақылағысы келеді ме, тіпті, бақылай алатыны даулы.