1. Да лексікі абмежаванага ўжывання адносяцца
1) сінонімы, амонімы, антонімы;
2) гістарызмы, архаізмы, неалагізмы;
3) дыялектызмы, жарганізмы, тэрміны;
4) адназначныя, мнагазначныя словы;
5) наменклатура, прафесіяналізмы, слэнгізмы.
Устанавіце адпаведнасць
А. Бескарысны – бескарыслівы. 1. Антонімы.
Б. Адвага – баязлівасць. 2. Дыялектызмы.
В. Картопля, пасоля. 3. Сінонімы.
Г. Сумны, тужлівы, маркотны. 4. Амонімы.
5. Паронімы.
3. Эўфемізмы – гэта разнавіднасць
1) амонімаў;
2) сінонімаў;
3) неалагізмаў;
4) жарганізмаў;
5) паронімаў.
Лекцыя 5. АСАБЛІВАСЦІ СЛОВАЎТВАРЭННЯ БЕЛАРУСКАЙ НАВУКОВАЙ ТЭРМІНАЛОГІІ
Мэта лекцыі – паказаць спецыфіку ўтварэння тэрмінаў эканомікі, права, спорту.
Задачы:
– ахарактарызаваць найбольш пашыраныя спосабы тэрмінатворчасці;
– вызначыць найбольш прадуктыўныя фарманты і мадэлі тэрмінатворчасці.
Пытанні
1. Асноўныя спосабы тэрмінатворчасці:
а) лексіка-семантычны спосаб (тэрміналагізацыя, транстэрміналагізацыя);
б) марфолага-сінтаксічны спосаб (канверсія);
|
|
в) марфалагічны спосаб (тэрмінаўтварэнне);
г) сінтаксічны спосаб.
2. * Паняцце словаўтваральнага тыпу.
3. * Паняцце словаўтваральнай мадэлі.
4. * Прадукцыйнасць словаўтваральных тыпаў і індывідуальная словатворчасць.
(* – заканспектаваць па Л.М.Шакуну [11, с.101–108]).
Праблемныя пытанні
1. Як павінны перакладацца дзеепрыметнікі з рускай мовы на беларускую?
2. Як перакладаюцца дзеясловы з суфіксам –ірава (-ырава)?
3.