Ансельм Кентерберийский

Мифология, дін, философия.

5.Философия, ғылым, өнер.

6. Көзқарастың алғашқы тарихи формасы.

1.Дін

Миф

3. Философия

4. Өнер

5. Мораль

7. Мифологиялық көзқарас:

1. Аңыздар, фантастикалық мақұлықтар туралы және батырлардың істері туралы әңгімелер.

2. Дін дамуының ерекше формасы.

3.Өнердің өмір сүруінің анықталған әдісі – олар көркем әдебиет, бейнелеу өнері, мүсін өнері.

4. Көзқарастың алғашқы тарихи формасы.

5. Еш кашанда керексіз, тәжірибелік мағынасы жоқ, пайдасыз.

8. Әлемді меңгеру тылсым күшке негізделген деп санайтын көзқарас:

1.Материализм.

2. Ғылым.

3. Атеизм.

4. Экзистенциализм.

5. Дін.

9. Философияның пайда болуының объективтік шарттары:

1. Ой еңбегі мен дене еңбегің ажырату және қарсы қою.

2. Материалдық өндірістің дамуының жоғарғы деңгейі.

3. Өнердің дамыған түрлері.

4. Білімді адамдардың жоғарғы деңгейі.

5. Діннің болмауы.

10. Философиялық білімнің спецификасы:

1.Жалпыламалығында, кешеңділігінде өмір мәнінің толықтығында.

2. Нақтылықтың объективті бейнеленуінде.

3.Аабстрактылы теорияландыруда.

4.Сезімдік-эмоциялық нақтылығында.

5. Тәжірибе қажетілігінен алшақтығында.

11. Анализ бен зерттеуге келетін шыни болмыстың бөлігі:

1. Таным объектісі.

2. Таным субъектісі.

3. Таным әдісі.

4. Таным құралы.

5. Таным мақсаты.

12. Философияның негізгі сұрағы:

1. Өмірдің мәні неде?

2. Басқа өркениет бар ма?

3. Экологиялық мәселелердің себептері неде?

4. Әлемнің орналасуы.

5. Материя, сана, рух және табиғат қатынастары.

13. Философияның бөлімдері:

1. Софистика, эклектика, догматизм.

2. Идеология, космология, мифология.

Онтология, гносеология, антропология, аксиология.

4. Әлеуметтану, саясаттану, мәдениеттану.

5. Монизм, дуализм, плюрализм.

14. Философиядағы екі басты бағыт:

Материализм мен идеализм.

2.Скептицизм мен стоицизм.

3. Реализм мен номинализм.

4.Позитивизм мен неокантиандық.

5. Апологетика мен патристика.

15. Әлемнің теоретикалық түсініктемесін беретін функция:

1.Танымдық.

2.Құндылықтық.

3.Әдістемелік.

4. Көзқарастық.

5. Футурологиялық.

16. Адам мәселесі басты болып саналатын көзқарастың түрі:

1. Реализм.

2. Теоцентризм.

3. Антропоцентризм.

4. Гилозоизм.

5. Космоцентризм.

17. «Мәнгі» философиялық сұрақ:

1. Глобализация дегеніміз не.

2. Адам өмірінің мәні неде.

3. Қоғам өміріндегі мәдениеттің ролі.

4. Индивид дегеніміз не.

5. Экология мәселелері.

18. Әлемнің тұтас бейнесін қалыптасуын көрсететін философияның функциясы:

1. Көзқарастық.

2. Құндылықтық.

3. Ойдық-теоретикалық.

4. Әдістемелік.

5. Әлеуметтік.

19. Әлемнің бір бастамасын қабылдайтын бағыт:

1. Агностицизм.

2. Плюрализм.

3. Монизм.

4. Механицизм.

5. Дуализм.

20. Тәжірибені білімнің жалғыз дерегі ретінде санайтын бағыт:

1. Агностицизм.

2. Идеализм.

3. Сенсуализм.

4. Материализм.

Эмпиризм.

21. Философияның негізгі сұрағының екінші жағы:

1. Дүние өз бетінше өмір сүреді

2. Адамның басқаларға деген қатынасы

3. Дүниені танып білуге бола ма

4. Адамның органикалық табиғатқа деген қатынасы

5. Құдайға деген қатынасы

22. Негізгі сұрақ – Адамның әлемге қатынасы:

1. Өнердің.

2. Имандылықтың.

3. Ғылымның.

4. Саясаттың.

5. Көзқарастың.

23.Философияның спецификасы.

1. Қорытындылардың ғылымилығы.

2. Дүние жалпы және тұтастық ретінде тануға ұмтылу.

3. Әлемге деген практикалық қатынасында.

4. Анықталмайды.

5. Догматикада.

24. Идеализм білдіреді:

1. Шындықтан кетуі.

2. Бірінші орынға идея мен сананы қою.

3. Заттық әлемнің бар екенің мойындау.

4. Идеалды қоғамның жобасы.

5. Өмірде идеяларды мәнін қалыптастыруға ұмтылу.

25.Философияның атқаратын қызметтері:

1. Коммуникативтік, регулятивтік, танымдық.

2.Әдістемелік, көзқарастық, құндылықтық, тәжірибелік

3.Бағалық, әлеуметтендірілу, трансляциялық.

4. Критикалық, компенсаторлық, адаптациялық.

5. Ақпараттық, танымдық,критикалық, коммуникативтік.

26.Бұл көзқарас бойынша адам әлемнің орталығы:

1. Антропогенез.

2. Антропология.

3. Антропоморфизм.

4. Антропоцентризм.

5. Антропософия.

27. Субъективтік идеализм:

1. Табиғаттың өз бетінше өмір сүруін таниды

2. Атомдардың өмір сүруін таниды

3. Дүние-адамның ішкі күйзелісі мен сезімінің жиынтығы.

4. Дүние-объективтік шынайылық

5. Дүние-адамның болмысы

28. Заттар, құбылыстыр ішкі қарама-қайшылықтар даму арқылы қарастыратын әдіс:

1. Метафизика.

2. Герменевтика.

3. Эклектика.

4. Диалектика.

5. Софистика.

Тақырып 2. Ежелгі Үнді және Қытай философиясы

29. Ежелгі үнді елінде мифологиялық көзқарастан түсініктемелік – философиялыққа көшу:

1. VII ғ. б.д.д.

2. IV ғ. б.д.д.

3. VI ғ. б.д.д.

4. V ғ. б.д.д.

5. II ғ. б.д.д.

30. Ежелгі үнді елінің киелі жазбалары:

1. Ведалар.

2. Евангелие.

3. Құран.

4. Руналар.

5. Библия.

31. «Құдайлар жолы» упанишад бойынша:

1. Нирвана сатысында болуы:

2. Карма заңдылықтарына бағыну.

3. Сана мен болмыстың кешендік мәні және адамдардың даралық тең деп тануы.

4. Медитация сатысында болуы.

5. Шектен шығып кетуді бодырмайтын тәсіл.

32. Нирвана:

1. Жоғарғы ляззат.

2. «Тоқ өмір».

3.Жылы орын.

4. Сөнген болмыс.

5. Көңілсіздену.

33. Үнді елінде жанның көшіп-қону идеясының аталуы:

1.Самсара.

2. Нирвана.

3. Карма.

4. Дхарма.

5. Сансара.

34. Вайшешика мектебі парамананы атады:

1. Парамананың барлық мәнінің көзге көрінбейтін субстанциясы.

2. Анық емес рухани жағдай.

3. Жалғыз құдірет ақиқатын мойындау.

4. Болмыстың көзге көрінбейтін материалдық емес бастаулары.

5. Қарама-қайшылықтар принципі.

35. Ежелгі үнді философиясының атауы санскрит тілінде «алғашқы зерттеу» деген мағынаны береді:

1. Веданта.

2. Ньяя.

3. Миманса.

4. Санкхья.

5. Вайшешика.

36. Джайнизмнің негізін қалаушы:

1. Лао-цзы.

2. Чарвака.

3. Конфуций.

4. Будда.

5. Махавира Вардхамана.

37. Бостандыққа қол жеткізуге мүмкіндік беретін кешендік тәсілдерді қалыптастыру міндеті болып табылатын Үнді мектебі:

Йога.

2. Санкхья.

3. Ньяя.

4. Вайшешика.

5. Веданта.

38. Буддизм философиясының негізгі түсінігі:

1. Қайғыру

2. Тілек.

3. Үміт.

4. Сенім.

5. Маххаббат.

39. Буддизм ілімінің мақсаты:

1. Барлық мәнді тану.

2. Абсолюттік бастауды тану.

3. Тірі жандарға зиян келтірмеу.

4. Деваянаға еру («Құдай жолы»).

5. Нирванаға жету.

40. Адамның құтқарылуының сегіз жолын келтіретін философиялық ілім:

1. Джайнизм.

2. Даосизм.

3. Буддизм.

4. Неокантиантиандық.

5. Экзистенциализм.

41. Буддизмнің басқа әлемдік діндерден айырмашылығы.

1. Буддизм – экзистенциалды философия.

2. Буддизм философиясының негізінде дуализм болуы мүмкін.

3. Буддизм философиялық ойдың материалдық даму тенденциясын көрсетеді.

4. Буддизме құдірет идеясы және рух мәнгілігіұғымы жоқ.

5. Буддизмді ұстанушылар саны басқа дін өкілдеріне қарағанда көп.

42. Ежелгі қытайлықтар үшін жоғарғы күш ретінде танылады:

1. Құдай.

2. Ғарыш.

3. Табиғат.

4. Болмыс.

5. Аспан.

43. Қытай елінің ежелгі ұлттық философиялық ілімдері:

1. Даосизм, конфуциандық.

2. Чань-буддизм, номинализм.

3. Неодаосизм, неокунфуциандық.

4. Христиан ілімі, марксизм.

5. Легизм, натурфилософия.

44. Даосизм бойынша бүкіл әлем туралы ақпарат осында болады:

1. Заттардың әлемдік тәртібінде.

2.Әр адамда.

3.Тек қана табиғат заңдарында.

4.Әрбір тірі жанда.

5. Әрбір материалдық затта.

45. Ежелгі Қытай философиясындағы түпнегіздер:

1. Жел, аспан, металл, жер, су.

2. Ағаш, су, от, металл, жер.

3. Ағаш, ауа, от, жел, аспан.

4. Су, ауа, от, металл, жер.

5. Су, от, жер,аспан, ауа.

46. Дао білдіреді:

1. Ғарыш.

2. Аспан асты.

3. Әсемділік.

4. Бір қалыпты.

5. Жол, әлемді тану заңы.

47. Инь мен ян көрсетеді:

1. Тағдырды алдын алу.

2. Аспан ерігі.

3. Дүниедегі барлық мәннің қажетілігі.

4. Заттар табиғатының екі жақтылығы принципі.

5. Себеп-салдарлық қатынас.

48. «Қызметтік адам» мектебінің өкілі, қытай философы:

1.Чжуан-цзы.

2. Лао-цзы.

3. Сюнь-цзы.

4. Конфуций.

5. Мэн-цзы.

49. Ежелгі Қытайда «мейірбан адам» концепциясының авторы:

1. Лю-цзы.

2. Лао-цзы.

3. Сюнь-цзы.

4. Хань-Фей.

5. Конфуций.

50. Ежелгі Қытай философы идеалды адам концепциясының негізін салушы:

1. Лао-цзы.

2. Ян Чжу.

3. Сюнь-цзы.

Конфуций.

5. Мэн-цзы.

51. Даолық дана қалайды:

1. Тақпақ оқуды.

2. Говорить притчами.

3. Сөйлеуді.

4. Өлен айтуды.

5. Үндемеуді.

52. Легизмнің негізгі түсінігі:

1. Фа (заң).

2. Ци (энергия).

3. Дао (жол).

4. Ли (ритуал).

5. Жэнь (адамсүйгіштік).

53. Конфуцийдың әлеуметтік этикасында тұлға болады:

1. Жоғарғы құндылық және мемлекеттің дамуының мақсаты.

2. Өзін жасайтын индивид ретінде.

3. Өзіндік жеткіліктік тұлға ретінде.

4. Барлық әлеуметтік өзгерістердің бастамасы мен себебі.

5. «Өзі үшін» емес қоғам үшін тұлға.

54. Конфуций философиясында рақымшылдықтың басты принципі:

1. Азап шегуден құтылу.

2. «Алтын арқауы» жолы.

3. Діни мақұлықтарға қатыстыру жолы.

4. Қажеттіліктерді қанағаттандыру.

5. Әрбір адамға өзіндігі.

55. Конфуций бойынша адамды осы үшін тәрбиелеу керек:

1. Адамның білімге қол жетуі.

2. Адамда ересектерге тән қасиет қалыптастыру.

3. Адамды әлеуметтік қызметін дұрыс атқаруға бағыттау.

4. Адам салт-дәстүрлерді этикетті дұрыс орындау керек.

5. Адам өзінің туғандарын сыйлауға тиіс.

56. Даосизмнің негізгі принципі:

1. «Алтын арқауы».

2. Бәріне күдіктену.

3. Баланың көшеметшілігі.

4. Недеяние.

5. Шығармашылық белсенділік.

57. Конфуциандықтағы басты принциптері: этикет, адамсүйгіштік және...

Парыз.

2. Медитация.

3. Әсемділік.

4. Таным.

5. Ақикат.

 

Тақырып 3. Антикалық философия

 

58. Ерте кезеңдегі грек философиясыныңбасты мәселесі:

1. Адамның пайда болуы.

2. Өмір мен өлім мәселесі.

3. Бақытқа жету мен ляззат алу.

4. Ғарыштың пайда болуы мен құрылымы.

5. Заттарда жанның болуы.

 

59. Антикалыққа келетін философиялық көзқарас:

1. Космоцентризм.

2. Прагматизм.

3. Феноменология.

4. Постмодернизм.

5. Герменевтика.

60. Милет мектебінің философтары:

1. Аристотель, Сократ, Зенон.

2. Эпикур, Гераклит, Эмпедокл.

3. Лукреций, Протагор, Парменид.

4. Демокрит, Сократ, Зенон.

5. Фалес, Анаксимандр, Анаксимен.

61. Фалес бойынша болмыстың негізі:

1. Апейрон.

2. От.

3. Ауа.

4. Сан.

Су.

62. Апейронды негізгі бастама ретінде санаған:

1. Анаксимандр.

2. Фалес.

3. Левкипп.

4. Платон.

5. Анаксимен.

63. Сандар мен заңдылықтын байланысын дәлелдеген ежелгі грек философы:

1. Аристотель.

2. Платон.

3. Сократ.

Пифагор.

5. Анаксимен.

64. «Біз бір өзеннің суына кіреміз және кірмейміз» сөзінің авторы ежелгі грек философы:

Гераклит.

2. Фалес.

3. Анаксимандр.

4. Парменид.

5. Анаксагор.

65. Антикалық философ «Адам барлық заттардың өлшемі» деген:

Протагор.

2. Платон.

3. Аристотель.

4. Горгий.

5. Сократ.

66. Грек тілінен «атом» сөзінің мағынасы:

1. Білім, таным.

2. Пайда болатын.

3. Бөлінбейтін, мәңгі.

4. Басқарылатын.

5. Еркін қозғалатын.

67. Грек философиясындағы адамзат мәселесiне бет –бұрыс жасаған:

1.Атомистикада

2. Натурфилософияда

Софистикада

4. Кинизмде

5. Скептицизмде

68. Алғашқы өзінің ілімінің басты мәселесі ретінде адамды қарастырған ежелгі грек ойшылы:

1. Гераклит.

Сократ.

3. Парменид.

4. Фалес.

5. Аристотель.

69. Сократ бойынша білім:

1.Грек құдайларының мәнін түсіндіру тәсілі.

2. Табиғат құбылыстарын түсіндіретін әдіс.

3. Адам зердесінің деңгейін анықтайтын әдіс.

4. Жалпы дүниені түсінуге қажетті көзқарас мен идеялар жиынтығы.

5. Дұрыс оқудың әдісі.

70. Ақиқатты табуының сұхбаттық әдісін енгізген:

1. Гераклит.

2. Фалес.

3. Сократ.

4. Аристотель.

5. Парменид.

71. Адамды моральдық тіршілік иесі деп философияның орталық мәселе ретінде алғаш рет мәселесін қарастырған:

1.Платон.

2.Аристотель.

3. Зенон.

4. Протагор.

5. Сократ.

72. Сократтың пікірінше ақылды:

1.Дәстүрді қадірлеуші

2. Өз-өзіне ұстамды немесе өз-өзіне ие бола алатын

3. Адамдарды басқарушы

4. Заттардың табиғатын білетін

5.Аспани заңдарды білетін

73. Заттарды сезімдік қабылдаудың себебі және мәні деп санаған.

1. Сократ.

2. Протагор.

3. Платон.

4. Гераклит.

5. Парменид.

74. Платонда идея мен заттың қатынасы:

1. Зат – болмысқа қарсы идея және көшірмесі.

2. Идея – заттың көрінісі.

3. Идея – заттың жалпы түсінігі.

4. Идея мен зат қарама-қарсы.

5. Идея затпен тепетен.

75. «Үнгір туралы миф» кімде кездеседі:

1. Пифагорда.

Платонда.

3. Аристотельда.

4. Анаксименда.

5. Гераклитта.

76. Адам рухын мәңгілік өлмейтін бір денеден екінші денеге көшетін құдірет жаратқан күш ретінде санаған антикалық ойшыл:

1. Гераклит.

2. Платон.

3. Демокрит.

4. Фалес.

5. Левкипп.

77. Мемлекетті философтар басқару керек деп санаған философ:

1. Сократ.

2. Платон.

3. Фалес.

4. Парменид.

5. Аристотель.

78. Рух пен дененің антропологиялық дуализм позициясында тұрған антикалық философ:

1. Платон.

2. Гераклит.

3. Сократ.

4. Аристотель.

5. Демокрит.

79. Атомизмнің негізін салушы:

1. Платон.

2. Эпикур.

3. Юм.

4. Анаксагор.

5. Демокрит.

80. Платонның болмыс концепциясын алғаш сынға алған:

1. Зенон.

2. Фалес.

3. Пифагор.

Аристотель.

5. Демокрит.

81. Антикалық ойлау жүйесінде «метафизика» білдіреді:

1. Дұрыс қарама-қайшы емес ойлау.

2. Әлем кеңістігінің элементі.

3. Сезімдік қабылдау.

4. Даналық.

5. Болмыстың алғашқы себебі туралы ілім.

82. Аристотель бойынша шынайы философиялық ойлау басталады:

1. Танқалудан.

2. Қорқыныштан.

3. Үйретуден.

4. Анқылдақтықтан.

5. Дене шыңықтырудан.

83. Өнер арқылы адам жанының тазаруын білдіретін Аристотельдің түсінігі:

1. Катехизис.

2. Гедоне.

3. Абстракция.

4. Атараксия.

6. Катарсис.

84. Ежелгі грек ойшылы алғашқы адамды қоғамдық, мемлекеттік саяси деп анықтаған:

1. Демокрит.

2. Сократ.

3. Гераклит.

4. Платон.

5. Аристотель.

85. Аристотель бойынша сананы көрсететін:

Жан.

2. Жүрек.

3. Дене.

4. Бас.

5. Ми.

 

86. Саяси формалардың айналымын (үш дұрыс және үш дұрыс емес) ашқан:

1. Платон.

2. Ямвлих.

3. Аристотель.

4. Плотин.

5. Демокрит

 

Тақырып 4. Ортағасырлардағы еуропа философиясы

 

87. Орта ғасыр кезеңіне кіретін ғасырлар саны:

1. Бес.

2. Алты.

3. Он.

4. Сегіз.

5. Тоғыз

88. Ортағасырлардағы еуропа философиясының басты идеясы:

1. Эмпиризм.

2. Теоцентризм.

3. Космоцентризм.

4. Рационализм.

5. Антропоцентризм.

89. Креационизм білдіреді:

1. Көпқұдайлық.

2. Құдай – барлығының жаратушысы.

3. Құдайды терістеу.

4. Құдайды сынау.

5. Құдайды ақтау.

90. Ортағасырлардағы еуропа философиясының дамуының негізгі кезеңі:

1. Стоицизм.

2. Схоластика.

3. Софистика.

4. Диалектика.

5. Материализм.

91. Ортағасырлық еуропа философиясындағы патристика кезеңі:

1. Шіркеу әкейлерінің кезеңі.

2. Жастық шақ.

3. Жеткіншектер жасы.

4. Кәрілік.

5. Еуропаның күйреуі.

92. Патристика және схоластика философияның негізгі кезеңдері:

1. Қайта өрлеу.

2. «Қаранғылық кезеңі».

3. Оратағасыр.

4. Жаңа заман.

5. Антика.

93. «Патристика» терминінің мағынасы:

1. «Шіркеу әкейлерінің» ілімі.

2. Сенім символдары.

3. Философия мектебі.

4. Құдайлық философия.

5. Ортағасырлық философия.

94. Неоплатонизмнің негізгі түсінігі:

1. Эманация.

2. Креационизм.

3. Негация.

4. Конформация.

5. Генерация.

95. Ортағасырларда философия былай шыққан:

1. Адамның рационалдық негізі.

2. «Дін оқуының қызметшісі».

3. Адамның ақыл-есі.

4. Білім культі.

5. Өмірді қуанышпен қабылдауы.

96. Сенім:

1. Интуиция.

2. Тексерусіз ақпараттың қабылдауы.

3. Қабылдау.

4. Эмоция.

5. Табиғидан тысқа сенім.

97. Табиғаттың жандануы мен рух пен жанның бар екеніне сенім:

1. Анимизм.

2. Тотемизм.

3. Фетишизм.

4. Анимализм.

5. Магия.

98. Христиан шіркеуінің әкесі болып атанған ойшыл:

1. Кентерберийский.

2. Августин.

3. Абеляр.

4. Филон Александрийский.

5. Аквинский.

99. Шіркеу әкейлерінің діни және философиялық ілімдерінің жиынтығы:

1. Концептуализм.

2. Патристика.

3. Номинализм.

4. Реализм.

5. Схоластика.

100. Схоластика:

1. Әдіс туралы ілім.

2. Дүниенің танымдылығын терістейді.

3. Ортағасырлық ойдың философиялық ілімі.

4. Ежелгі грек философиясының бағыты.

5. Әлемге қатысты антидіни елестету.

101. Бұл пікір бойынша әлемді зұлымдық құдай жаратқан:

1. Христиандықтың.

2. Гностиктердің.

3. Манихейліктердің.

4. Плотиннің.

5. Проклдің.

102. Августин Блаженныйдың басты еңбегі:

1. «Академиктерге қарсы».

2. «Музыка туралы».

3. «Діни қала туралы».

4. «Философиямен алданыш».

5. «Тәртіп туралы».

103. Августин Блаженныйдың көзқарасы:

1. Ғылыми.

2. Материалисттік.

3. Пантеисттік

4. Теоцентристтік.

5. Мифологиялық.

104. Себеп-салдар арқылы құдайдың болмысының бес дәлелін келтірген ортағасырлық ойшыл:

1. Кентерберийский.

2. Августин.

3. Абеляр.

4. Оккам.

5. Аквинский.

105. Схоластикада бұл айырмашылық туралы айтылады:

1. Интуиция мен ғылым.

2. Сенім мен ақыл.

3. Ғылым мен теология.

4. Теология мен ақыл.

5. Философия мен ғылым.

106. «Адам жалпы» универсалиясын қолдаған схоластикада шындықтың жақтаушысы:

Ансельм Кентерберийский.

2. Иоанн Росцеллин.

3. Уильям Оккам.

4. Дунс Скот.

5. Пьер Абеляр.

107. Ф. Аквинский парасат пен сенім ара-қатынасын шешті:

1. Сенім парасаттан жоғары

2. Парасат сенімнен жоғары

3. Олар бірдей

4. Сенім жоқ

5. Ақиқат жоқ

108. Августин Блаженный бойынша ақиқатты табуға болады:

1. Тек қана жүрекпен.

2. Логикалық ойлау арқылы.

3. Тек қана интуицияның көмегімен.

4. Аналогия арқылы.

5. Тәжірибелік жолмен.

109. Осы мәселені шешу ретінде ортағасырлық философияда пайда болған номинализм және реализм:

1. Сенім мен ақыл.

2. Құдай мен әлем.

3. Универсалий.

4. Құдайды тану.

5. Адам.

110. Ортағасырлардағы универсалийлердің шынайы болуын жоқ деп санаған философиялық ілім:

1. Реализм

2. Номинализм

3. Рационализм.

4. Эмпиризм.

Концептуализм.

111. Реализм ортағасырлық философияда санайды:

1. Универсалилар заттардан тәелсіз өмір сүреді.

2. Универсалилар – тек қана заттардың атауның негізі.

3. Шынында бір ғана зат бар.

4. Универсалиялар затпен тепетен.

5. Универсалийлар жоқ.

112. Бұл позиция бойынша шынында универсалилер жоқ:

Номиналисттер.

2. Реалисттер.

3. Материалисттер.

4. Сенсуалисттер.

5. Эмпириктер.

113. Универсалийлар бар деген:

1. Эмпириктер.

2. Рационалисттер.

3. Экзистенциалисттер.

4. Реалисттер.

5. Сенсуалисттер.

114. Өз еркімен өмірдің барлық рақатынан бас тарту:

1. Практицизм.

2. Аскетизм.

3. Прагматизм.

4. Утилитаризм.

5. Гедонизм.

Тақырып 5. Ортағасырлардағы араб философиясы

115.. Ислам пайда болды:

1. VII ғ.

2. IVғ.

3. Vғ.

4. VIII ғ.

5. IХ ғ.

116. Ортағасырлардағы араб – мұсылман философиясының негізін қалаған:

1. Aль- Кинди.

2. Aль- Бируни.

3. Ибн- Сина.

4. Аль- Фараби.

5. Ибн- Рушд.

117. Ортағасырлардағы исламдағы діни-мистикалық ілім:

1. Пантеизм.

2. Дуализм.

3. Софизм.

4. Схоластика.

5. Суфизм.

118. Мұсылмандық ортағасырлардағы философиялық бағыт:

1. Номинализм.

2. Реализм.

3. Наукоцентризм.

Чистые братья.

5. Атеизм.

119. Аль-Фарабидің антикалық философиясынан алынған маңызды дәстүр:

1. Мистицизм.

2. Перипатетизм.

3. Гилозоизм.

4. Материализм.

5. Идеализм.

120. Араб философиясы:

1. Аристотель мұрасын терістейді.

2. Аристотель іліміне сүйенеді.

3. Барлық грек философиясын терістейді.

4. Грек философиясын білген емес.

5. Аристотельді білген емес.

121. Араб-ислам схоласттарының атауы:

1. Догматиктер.

2. Софисттер.

3. Мутакалимдер.

4. Аполегеттер.

5. Сократиктер.

122. Суфизмді дәлелдеген:

1. Абидтер.

Зухидтер.

3. Факихтер.

4. Фанатиктер.

5. Муджахедтер.

123. Ортағасырлардағы ислам философиясының ортодоксальды бағыты:

1. Мутакалам.

2. Суфизм.

3. Перипатетизм.

4. Критицизм.

5. Скептицизм.

124. Ортағасырлардағы араб философиясында «фәлсәфа» білдіреді:

1. Мұсылмандық құқық.

2. Сенімнің догматтары..

3. Мұсылмандық діни оқуы.

4. Құдайға жетудің мистикалық әдісі.

5. Әлемнің рационалдық тану әдісі.

125. Ибн-Рушдтің философиялық көзқарасының сипаты:

1. Скептицизм.

2. Догматизм.

3. Неоплатонизм

4. Перипатетизм.

5. Электика.

126. «Дәрігерлер каноны» еңбегінің авторы:

1. Ибн Сина.

2. Ибн Баджа.

3. Аль-Фараби.

4. Ибн Туфайль.

5. Ибн Рушд.

127. «Қайрымды қала тұрғындарының көзқарасы» деген трактат осы салаға жатады:

1. Құқықтық.

2. Әлеуметтік.

3. Әдептілік-әлеуметтік.

4. Саяси.

5. Діни.

128. Аль-Фараби осы ойшылдың еңбектерін араб тіліне аударып түсініктемелерін берді:

1. Аристотельдің.

2. Сократтың.

3. Конфуцийдің.

4. Пифагордың.

5. Гераклиттің.

129. Латындық есім Аверроэс кімге тиісті:

1. Ибн- Туфейльге.

2. Ибн- Рушдқа.

3. Ибн- Синаға.

4. Ибн- Баджаға.

5. Аль- Фарабиге.

130. Шығыс аристотелизмнің әйгілі өкілі:

1. Аль-Фараби.

2. Ибн-Бадж.

3. Құнанбаев.

4. Алтынсарин.

5. Аль-Кинди.

131. «Қайрымды қала тұрғындарының көзқарасы» атты трактатының авторы:

1. Аль-Газали.

2. Аль-Кинди.

3. Ибн-Сина.

4. Ибн-Рушд.

Аль-Фараби.

132. Ортағасырлардағы араб философтары:

1. Аль-Фараби, Ибн Сина, Ибн Рушд.

2. Сократ, Платон, Аристотель.

3. Тойнби, Шпенглер, Вебер.

4. Вольтер, Руссо, Дидро.

5. Кант, Фихте, Гегель.

133. Қос ақиқат ілімінің авторы:

1. Ибн Сина.

2. Аль – Кинди.

3. Аль – Бируни.

Ибн – Рушд.

5. Аль – Фараби.

134. Ибн-Рушд бойынша «қос ақиқат» ілімінің мағынасы осында:

1. Филоософияны дін қыспағынан құтқарып, оны жеке ғылым ретінде қарастыру.

2. Ақиқатты логикалық жолмен дәлелденгені мен оны нақты практикалық нәтижеге әкелуін мойындау.

3. Рационалдық деңгейде ақиқаттан, сезімдік деңгейде ақиқаттың дербес жеткенің мойнына алу.

4. Философиялық ойлау мен сенім ақаиқатының дербестігін мойындау.

5. Екі ақиқатты мойындау біреуі біз үшін екіншісі бәрі үшін.

135. Суфийдің жетілдірілуінің тәртібі:

1. Шариат, тарихат, ақиқат.

2. Шариат, джихад, тарихат.

3. Шариат, ақиқат, маслихат.

4. Шариат, маврихат,тарихат.

5. Маврихад, шариат, ақиқат.

136. Ортағасырлардағы араб философиясының негізінде жатыр:

1. Синкретизм.

2. Монотеисттік діншілдік.

3. Атеизм.

Деизм.

5. Пұтқа табынушылық.

137. «Эманация» сөзінің мағынасы:

1. Материя мен форманың қосылуы мен заттардың пайда болу процесі.

2. Тұтас болмыстың өзінің ернеулеуінің түсінуі.

3. Жанды еске алу арқылы таным прцесінің жолы.

4. Ойлауды құрастыратын процесс.

5. Құбылыстар әлемінің табиғи дамуының процесі.

138. Ортағасырлардағы араб-мұсылман философиясының Құдайға жетудің мистикалық жолын ұсынады:

1. Шығыс перипатетизм.

2. Сопылық.

3. Аверроизм.

4. Ортодоксальды исламның философиясы.

5. Қалам.

139. Кімнің көзқарасы еуропалық философияға үлкен әсерін тигізді:

1. Аверроэстікі.

2. Ибн-Синаның.

3. Аль-Фарабидің.

4. Аль-Киндидің.

5. Аль- Бирунидің.

140. Құдай мен әлем тепетен деп, құдайға байланысты антропоморфтік елестетулерге теріс қарады:

1. Мутакаллимдер.

Мутазилиттер.

3. Сопылықтар.

4. Сенсуалисттер.

5. Неоплатониктер.

141. «Қудатлу білік» («Благодатное знание») еңбегінің авторы:

1. Абай.

2. Ибн-Сина.

3. Кашгари.

Баласагуни.

5. Аль-Фараби.

142. «Диуани хикмет» философиялық-теологиялық поэманың авторы:

1. Баласағұн.

2. Асан Қайғы.

3. Қашғари.

Яссауи.

5. Аль-Фараби.

 

 

Тақырып 6. Қайта өрлеу философиясы

 

143. Қайта өрлеу философиясының басты ерекшелігі:

Технократизм.

2. Сциентизм.

3. Космоцентризм.

4. Теоцентризм.

5. Антропоцентризм.

144. Даралықты іздеу бұл философияның ерекшелігі:

1. Конвенционализмнің.

2. Өмірдің.

3. Ренессансатың.

4. Рационализмнің.

5. Конформизмнің.

145. Қайта өрлеу философииясының негізгі дәстүрі:

1. Софистика.

Гуманизм.

3. Догматика.

4. Патристика.

5. Схоластика.

146. Қайта өрлеу философииясының негізгі бағыттары:

1. Гуманистисттік.

2. Гуманистисттік, неоплатондық.

3. Гуманисттік, неоплатондық, натурфилософиялық.

4. Гуманисттік, неоплатондық, натурфилософиялық, реформациялық.

5. Гуманисттік, неоплатондық, натурфилософиялық, реформациялық,

әлеуметтік-утопиялық.

147. Гуманизм Еуропада XIV – XVғғ ортасында пайда болды:

1. Францияда.

2. Германияда.

3. Италияда.

4. Бельгияда.

5. Польшада.

148. « Діни комедияның» авторы:

1. Абеляр.

2. Боккаччо.

3. Петрарка.

4. Роттердамский.

Данте Алигьери.

149. Ренессанс кезеңінің мәдениеті мен идеологиясындағы басты тенденция

1. Антропоцентризмге қарсы күрес.

2. Обскурантизм.

3. Әлемнің түсінуіндегі теоцентрліктен антропоцентрлікке көшуі.

4. Бейбітшілікке ұмтылыс.

5. Ғарыштық көзқарасққа қайта оралу.

150. Ренессанс кезеңінің гуманисттері көңіл бөлген мәселе:

1. Құдай.

2. Техника.

3. Қоғам.

4. Адам.

5. Табиғат.

151. Креационизм дегеніміз:

1. Көп құдайларға табыну.

2. Құдай-барлық дүниенің жаратушысы.

3. Құдайды терістеу.

4. Құдайды сынау

5. Құдайды ақтау.

152. «Сакралдық» сөзінің мағынасы:

1.Көзқарас.

2. Жоғарғы.

3. Мифологиялық.

Киелі, діни.

5. Сезімдік.

153. Құдай мен әлемнің тепетендігін білдіретін термин:

1. Антропоцентризм.

2. Космоцентризм.

3. Теоцентризм.

Пантеизм.

5. Креационизм.

154. Әлемнің пайда болғаннан кейін құдайдың керектігін терістеу:

1. Панентеизм.

2. Деизм.

3. Пантеизм.

4. Теизм.

5. Атеизм.

155. Пантеизмнің негізін салушы:

1. Бруно.

2. Бэкон.

3. Аквинский.

Кузанский.

5. Коперник.

156. Натурфилософияның жол жасаушысы, кардинал:

1. Кузанский.

2. Коперник.

3. Беркли.

4. Лоренцо ди Медичи.

5. Петрарка.

157. «Ғылыми білмейтіннің» теориясының жасаушы:

1. Мирандолла.

2. Коперник.

3. Кузанский.

4. Галилей.

5. Бруно.

158. Секуляризация:

1. Философияда материалисттік дәстүрді қайтадан аңғырту.

2. Философияның дінге тәуелділігі.

3. Қоғам өмірінің түрлі сфераларының дін мен діни институттарынан босатуы.

4. Философияның діни өнерге бағдары.

5. Еркіндік ойлау.

159. Әлемнің геоцентрліктен гелиоцентрлікке көшуін көрсеткен:

1. Бруно.

2. Мор.

3. Леонардо да Винчи.

Коперник.

5. Кузанский.

160. Инквизиторлармен жағылған философ:

1. Кузанский.

2. Галилей.

3. Коперник.

4. Мор.

Бруно.

161. Қайта өрлеу кезеңінің философы ақылдың мақсаты ретінде табиғат заңдылықтары мен құбылыстарың теренірек қарастыру деп санаған:

1. Коперник

2. Кузанский

Галилей

4. Бруно.

5. Кеплер.

162. Коперник пен Бруноның идеяларын дұрыс деп тәжірибе арқылы дәлелдеген:

1. Кузанский.

2. Кальвин.

3. Мор.

Галилей.

5. Везалий.

163. Ерте буржуазиялық қатынастар кезінде саяси философияның бастамасын салған:

1. Мирандола.

2. Макиавелли.

3. Кампанелла.

4. Мазарини.

5. Ришелье.

164. «Тақсыр» трактатының авторы:

1. Мор.

2. Макиавелли.

3. Кампанелла.

4. Телезио.

5. Абеляр.

165. Осы көзқарастар қайта өрлеу кезеңіндегі әлеуметтік утопиялық теорияларын бастамасын салды:

1. Данте.

2. Мор.

3.Роттердамский.

4. Лоренцо Валла.

5. Петрарка.

166. Қайта өрлеу кезінде қоғамның гуманисттік идеалын бейнелеген:

1. Мор.

2. Пико делла Мирандола.

3. Петрарка.

4. Макиавелли.

5. Кузанский.

167. «Күн қала» шығармасының авторы:

1. Кребс.

2. Бруно.

3. Макиавелли.

4. Мор.

Кампанелла.

168. Реформацияның негізін салушы:

1. Кребс.

2. Бруно.

3. Макиавелли.

4. Мор.

Лютер.

169. Реформацияның бюргерлік-евангелисттік ілімінің басты идеологы:

1. Макиавелли.

2. Боттичелли.

3. Мор.

Лютер.

5. Коперник.

170. Европа философиясы тарихында алғаш рет саясатты моральдан бөлген:

1. Бруно.

2. Платон.

3. Галилей.

4. Макиавелли.

5. Аристотель.

 

 

Тақырып 7. Жаңа Заман философиясы

 

171. XVII ғ Жаңа заман философиясының ен жақын сипаттамасы:

1. Теоцентризм.

2. Гуманизм.

3. Космоцентризм.

4. Пантеизм.

Наукоцентризм.

172. Осы кезеңде ғылым мен техника арқылы адам табиғаттан жоғары деп санаған:

1. Антикалық.

2. Қайта өрлеу кезеңі.

3. Орағасыр.

4. Жаңа заман.

5. Ежелгі Қытай

173. XVI- XVII ғғ. эмпиризмнің негізін қалаған:

1. Локк.

2. Спиноза.

3. Лецбниц.

4. Декарт.

5. Коперник.

174. Тәжірибелік ғылымның негізін салушы:

1. Кант.

2. Бэкон.

3. Декарт.

4. Бруно.

5. Гассенди.

175. Жаңа европалық рационализмінің негізін қалаушы:

1. Юм.

2. Спиноза.

3. Лейбниц.

4. Локк.

Декарт.

176. Декарт, Лейбниц, Спиноза, Паскаль - өкілдері:

1. Сенсуализмнің.

2. Рационализмнің.

3. Постпозитивизмнің.

4. Позитивизмнің.

5. Эмпиризмнің.

177. Френсис Бэконның ұсынған танымдық әдісі:

1. Дедуктивтік.

2. Схоластикалық.

3. Метафизикалық.

4. Аналогия.

Индуктивтік.

178. «Идолдар» туралы ілімінің авторы:

1. Бэкон.

2. Гоббс.

3. Гольбах.

4. Ламетри.

5. Гельвеции.

179. "Білім - күш" принципін айтқан жаңа заман философы:

1. Гоббс.

2. Августин.

Бэкон.

4. Аристотель.

5. Декарт.

180. «Әдіс туралы ойлар», « Философияның бастамасы » еңбектерінің авторы:

1. Спиноза.

2. Лейбниц.

3. Декарт.

4. Локк.

5. Юм.

181. “Ойлай аламын, демек өмір сүремін”-деген ойшыл:

Декарт.

2. Спиноза.

3. Галилей.

4. Гоббс.

5. Кант.

182. Гносеологиядағы эмпиризм:

1. Ақыл-танымның негізі.

2. Дүниені танып білу мүмкін емес.

3. Танымның негізі тәжірибе болып табылады.

4. Тәжірибелік және рационалдық таным бір бірімен сыймайды.

5. Тәжірибелік таным рационалдықты толықтырады.

183. Аналитикалық және рационалисттік ғылыми әдіс идеяларының авторы:

1. Лейбниц.

2. Декарт.

3. Спиноза.

4. Бэкон.

5. Локк.

184. Осы пікірді айтқан:«Субстанция өзінің себебі»:

1. Спиноза.

2. Лейбниц.

3. Бэкон.

4. Локк.

5. Юм.

185.Осы пікірдің авторы: «Еркіндік саналы қажеттілік»

1. Декарт.

2. Локк.

3. Гоббс.

4. Бэкон.

5. Спиноза.

186. «Барлығының соғысы барлығы үшін» - бұл философияның басты принципі:

1. Манхейма.

2. Вебера.

Гоббса.

4. Поппера.

5. Гегеля.

187. "Монадология", "Адам ақылына байланысты жаңа тәжірибелер"еңбегінің авторы:

1. Локк.

2. Бэкон.

3. Спиноза.

Лейбниц.

5. Декарт.

188. Жаңа заман кезіңде идеялардың туғаннан бастап болуы осы дұрыс ойлаушылық мәні арқылы көрсетілген:

Локком.

2. Дидро.

3. Вольтером.

4. Спинозой.

5. Паскалем.

189. Д. Локқа келетін сөз:

1. «Өмір сүру-сезіне білу».

2. «Парасатқа дейін сезімсіз өтпейтін еш нәрсе жоқ».

3. «Жаратушыдан басқа тіршілік иесін көбейтуге болмайды».

4. «Мен ойлаймын демек өмір сүремін».

5. «Уақыт біздің ішкі сезімінен, өзімізді және ішкі жағдайымызды маңырайтады».

190. Тек қана түйсік бар деп санаған:

1. Гольбах.

2. Гоббс.

3. Гельвеции.

Беркли.

5. Декарт.

191. Сана идеясы өзіндік сана ретінде осы философияда пайда болды:

1. Ежелгі үнді.

2. Антикалық.

3. Ежелгі Қытай.

4. Христиандықта.

5. Жаңа заманда.

192. Неміс философиясында ағарту кезеңінің басталуы осы есіммен байланысты:

1. Гегеля.

2. Шеллинга.

3. Фихте.

4. Вольфа.

5. Шопенгауэра.

193. Француз материалисттері антропогенезді осымен байланыстырды:

1. Мутациямен.

2. Өркениеттің табиғи жағдайынан адамзат дамуына дейін.

3. Ғарышпен.

4. Шығармашылық идеясымен.

5. Экономикалық әрекетпен.

194. Секуляризация:

1. Философияда материалисттік дәстүрді қайтадан аңғырту.

2. Философияның дінге тәелділігі.

3. Қоғам өмірінің түрлі сфераларының дін мен діни институттарынан босатуы.

4. философияның діни өнерге бағдары.

5. Еркіндік ойлау.

 

195. Ақын, драматург, романист, философиялық сөздігінің авторы, ағарту кезеңінің философы:

1. Ламерти.

2. Гольбах.

3. Гельвеций.

Вольтер.

5. Руссо.

196. Гносеологиядағы рационализм:

1. Ақыл-танымның негізі.

2. Дүниені танып білу мүмкін емес.

3. Танымның негізі тәжірибе болып табылады.

4. Тәжірибелік және рационалдық таным бір бірімен сыймайды

5. Тәжірибелік таным рационалдықты толықтырады.

197. Ағарту кезеңінің француз философы, 35-томдық энциклопедияның авторы:

1. Вольтер.

2. Руссо.

3. Дидро.

4. Ламетри.

5. Гельвеций.

198.Құдай мен табиғаттың тепетеңдігін көрсететін ұғым:

1. Антропоцентризм.

2. Космоцентризм.

3.Теоцентризм.

4. Пантеизм.

5. Креационизм.

199. Жаңа заман философы, механисттік материализмнің өкілі:

1. Юм.

2. Спиноза.

3. Лейбниц

4. Локк

5. Гольбах.

 

Тақырып 8. Неміс классикалық философия

 

200. Осы ойшылдың шығармашылығы неміс классикалық философиясының негізін құрды:

1. Кант.

2. Кант, Фихте.

3. Кант, Фихте, Шеллинг.

4. Кант, Фихт, Шеллинг, Гегель.