2018-01-21
729
5. Сартр, Камю, Ясперс.
360. Структурализм позициясынан XX ғ гуманитарлық білімнің құрылымын толық қарастырған:
1. Хайдеггер.
Фуко.
3. Фромм.
4. Гуссерль.
5. Леви-Стросс.
361. «Эпистема» түсінігінің авторы:
1. Лакан.
Рассел.
2. Фуко.
4. Леви-Стросс.
5. Шлик.
362. Жалғыз зерттеу объектісі ретінде адам болып саналатын бағыт:
1. Дуализм.
2. Позитивизм.
3. Идеализм.
4. Экзистенциннизм.
5. Материализм.
363. Философтар экзистенциалисттер:
1. Фрейд, Фромм, Юнг.
2. Шеллинг, Адлер, Кант.
Сартр, Камю, Ясперс.
4. Шопенгауэр, Фихте, Гегель.
5. Ницше, Юм, Беркли.
364. «Экзистенциализм – бұл гуманизм» атты еңбегінің авторы:
1. Ницше.
2. Камю.
3. Сартр.
4. Марсель.
5. Франклирн.
365. Философ-экзистенциалист «Оба» еңбегінің авторы:
1. Ясперс.
Камю.
3. Марсель.
4. Хайдеггер.
5. Сарт.
366. «Тарихтың соңы» концепциясының негізін салушы:
1. Пригожин.
2. Тойинби.
3. Данилевский.
4. Сорокин.
Фукуяма.
367. Қазіргі неотомизмнің әйгілі өкілдері:
|
|
|
1. Шлик, Карнап.
2. Фромм, Юнг.
3. Маркузе, Адлер.
4. Джеймс, Дьюи.
Маритен, Войтыла.
368. Философтар экзистенциалисттер:
1. Витгенштейн, Рассел, Карнап, Поппер.
2. Сократ, Аристотель, Платон, Парменид.
3. Хайдеггер, Ясперс, Сартр, Камю.
4. Кант, Гегель, Фейербах, Шеллинг.
5. Соловьев, Беряаев, Л.Толстой, Данилевский.
369. «Шекаралық жағдай» ілімі осы философияда кездеседі:
1. Иррационализм.
2. Идеализм.
3. Атеизм.
4. Экзистенциализм.
5. Материализм.
370. «Сизиф туралы аңыздың» авторы:
1. Сартр.
2. Марсель.
3. Камю.
4. Фейербах.
5. Ницше.
371. Философ-экзистенциалист «Болмыс пен уақыт» еңбегінің авторы:
1. К.Ясперс.
2. Г.О.Марсель.
3. А.Камю
М.Хайдеггер.
5. Ж.-П.Сартр.
372. Герменевтиканың пәні:
1. Логика.
2. Болмыстың жалпы заңдары..
3. Өзіндік ұйым (Самоорганизация).
4. Техника.
5. Мәтін.
Модуль III
Философияның негізгі мәселелері
Тақырып 14. Философияда болмыс категориясы. Материя және оның атрибуттары.
373. Болмыстың материалисттік мәні:
1. Гиперреальность.
2. Түйсік арқылы берілген, объективтік шындық.
3. Тумаған болмыс.
4. Виртуальды шындық.
5. Басқа әлемдердің болуы мүмкіндігі.
374. Болмыстың ғылыми анықтамасы:
1. Сезімдер әлемі.
2. Болып жатқанның жүйесі.
3. Түрлі материалдық және рухани әлемдерінің белгіленетін абстрактылы түсінік.
4. Ерік.
5. Ақыл әлемі.
375. Болмыстың анықтамасы:
1. Санаға тәуелді.
2. Қоршаған орта.
3. Сананың ерекшелігі.
4. Адамға бағынбайтын дамитын шындық.
|
|
|
5. Ойлау процесі.
376. Алғашқы болмыстың анықтамасын берген:
1. Платон.
Парменид.
3. Аквинский.
4. Продик.
5. Фалес.
377. Онтологияның анықтамасы:
Болмыс туралы ілім.
2. Құдайды тану ілімі.
3. Ақиқат туралы ілім.
4. Құндылықтар туралы ілім.
5. Таным туралы ілім.
378. Парменидтің орталық идеясы осындай қатынас болады:
Ойлау мен болмыс.
2. Адам мен болмыс.
3. Қоғам мен болмыс.
4. Табиғат пен болмыс.
5. Құндылықтар мен болмыс.
379. Гераклит бойынша «Логос»:
1. Ақиқатқа ұмтылыс.
2. Мораль.
3. Жалпы заң.
4. Білімнің салыстырмалылығы туралы ілім.
5. Әсемдік туралы ілім.
380. «Монада» Лейбниц жүйесінде:
1. Қарапайым субстанция.
2. Атом.
3. Бостық.
4. «Өзіндік зат».
5. Болмыс өзінен тыс.
381. Р. Декарттың бөліп шығарған субстанциялары:
1. Жан мен тән.
2. Құдай мен періштелер.
3. Адамның ақыл ойы мен сана.
4. Материя.
5. Ойланатын және аралық.
382. Философ, бір субстанцияны қабылдайтын Құдай немесе табиғат:
1. Бэкон.
2. Декарт.
Спиноза.
4. Лейбниц.
5. Локк.
383. Уақыттың философиялық түсініктемесі:
1. Кез келген түрде сағат.
2. Болып жатқан оқиғалардың біздің қабылдауымыз.
3. Өзгеріп отыратын объект пен олардың жағдайларының түрлерінің координациясы.
3. Секундтар, минуттар, сағаттар,тәуліктердің жиынтығы.
5. Әрекетті өзгертетін Құдайдың жаңалығы.
384. Хайдеггедің философиясында «Dasein» категориясының мәні:
1. Адам болмысы.
2. Осында-болмыс. Мұнда болмыс, оның қасында болу.
3. Таза болмыс.
4. Табиғат болмыс.
5. Рухани болмыс.
385. Декарттың субстанциялар ілімі:
1. Эклектика.
2. Плюрализм.
Дуализм.
4. Универсалды математика.
5. Монизм.
386. Болмыстың негізгі түрлері:
1. Заттар, процесстер, адамдар, рухани, әлеуметтік.
2. Табиғат, қоғам.
3. Индивидуалдылық, тұлғалық.
4. Жеке, ерекше, жалпы.
5. Құбылыстар, негіздер, мазмұны.
387. Болмыстың субъективтік-идеалисттік мәні:
1. Бар болу, демек тіршілік ету.
2. Ойлаймын, демек өмір сүремін.
3. Бар болу, демек қабылдану.
4. Бар болу, демек қабылдау
5. Бар болу, демек сезу.
388. Шындықты бейнелейтін «материя» категориясы:
1. Арғы жағы.
2. Әлеуметтік.
3. Идеалдылық.
4. Субъективтік.
Объективтік.
389. Материяның философиялық түсінігі:
1. Фантом.
2. Объективтік шындықты бейнелейтін категория.
3. Түйсіктердің жиынтығы.
4. Зат.
5. Поле.
390. Материяның сферасы:
1. Түйсік, қабылдау, елестету.
2. Гипотеза, теория.
3. Түсінік, ойлау, ой қорытындысы.
4. Тезис, антитезис, синтез.
5. Биосфера, ноосфера, ғарыш.
391. Материияның дискретті құрылымы туралы ілім:
1. Идеализм.
Атомизм.
3. Материализм.
4. Дуализм.
5. Реализм.
392. Латын тілінен «материя» сөзінің мағынасы:
1. «Су».
2. «Идея».
Зат».
4. «Мата».
5. «Жер».
393. Форма:
1. Заттың сыртқы келбеті.
2. Идеалды негіз.
3. Мазмұнның тіршілік ету әдісі.
4. Пәннің құрылымы.
5. Мұқаба.
394. Өлі жүйенің ұйымдасуының деңгейлері:
1. Популяция.
2.Әлеуметтік жүйе.
Литосфера.
4. Биоценоз.
5.Клетка.
395. Материяның тіршілік ету әдісі:
1. Қозғалыс.
2. Кеңістік.
3. Тыныштық.
4. Уақыт.
5. Физикалық ваккум.
396. Қозғалыс:
1. Даму процесі.
2. Жалпы өзгеріс.
3. Оқиғалардың өзгеруі.
4. Өзіндік даму.
5. Біржазақтылық өзгеріс.
397. Уақыт пен кеңістіктің ғылыми-философиялық түсінігі:
1. Субъективті күйзелістің формасы.
2. Абсолюттік идеяның пайда болуы.
3. Объективтік болмыстың мінездемесі.
|
|
|
4. Дүниенің абсолюттік бастамасы.
5. Шындықтың тану формасы.
398.Уақыттың ерекшелігі:
1.Қайтымсыздық.
2. Симметрия.
3.Қайтымдылық.
4. Көпөлшемділігі.
5. Үшөлшемділігі.
399. «Материядан тәуелсіз уақыт пен кеңістік өзімен-өзі өмір сүреді» концепциясы көрсетіледі:
1. Субстанционалдық.
2. Реляциондық.
3. Субъективитік.
4. Объективтік.
5. Метафизикалық.
400. Кеңістік пен уақытты ғылыми-философиялық жағынан түсіндіретін пікір:
1. Кұйзелуінің субъективтік түрі.
2. Абсолюттік идеяның пайда болуы.
3. Объективтік болмыстың мінездемесі.
4. Дүниенің абсолюттік бастамасы.
5. Шындықтың тану формасы.
401.Әлеуметтік уақыт білдіреді:
1. Табиғаттың өзгеруі.
2. Сананың даму процесін.
3. Тарихи оқиғалардың интенсивтілігі.
4. Адамның ішкі өмірінің процесі.
5. Мәдени процестер.
Тақырып 15. Сананың болмысы.
402. Сананың диалектикалық-материалисттік анықтамасы:
1. Бүкіл материяның ерекшелігі.
2. Әлемдік рухтың көрінісі.
3.Нақтылықтың көрінісінің жоғарғы түрі.
4. Сана материалдық.
5. Сана –ол материяның түрі.
403. Дұрыс пікір:
1. Сана материядан тәуелсіз өмір сүреді.
2. Сана – жоғары ұйымдасқан материяның ерекшелігі.
3. Сана – материяның бір түрі.
4. Сана – материяның өмір сүруінің әдісі.
5. Сана ақылдың бөлігі.
404. Сана:
1. Қоршаған орта мен өзінді тануға берілген Құдайдың сый тартуы.
2. Жалпы психикалық.
3. Сезімдік сферасы.
4. Субъективтік шындық, бағытталған көрініс.
5. Ойлану сферасы.
405. Сананың ядросының құрайтын элементтері:
1. Сезім, эмоция.
2. Ес.
3. Көңіл бөлу акті.
4. Инстинкт.
5. Түйсік, қабылдау, елестету, ес.
406. Материалисттер үшін адам санасының көрсеткіші:
1. Құдай.
2. Априорлық түрі.
Ми.
4. Апостериорлық идея.
5. Туылған идеялар.
|
|
|
407.Адамдардың қабылдау мен елестетулердің сақталатын жері:
1.Түйсік.
2. Интуиция.
3. Елес.
4. Ми.
Ес.
408. Адам санасының негізін құрайтын ой:
1. Интуитивтік.
2. Техникалық.
3. Абстрактылы.
4. Кибернетикалық.
5. Нақтылық-көріністік.
409. Тілмен байланысты, нақтылықты көрсететін мидың қызметі:
1. Психика.
Сана.
3. Жан.
4. Бейсаналық.
5. Рух.
410. Философия сананы қарастырады:
1. ЭСМ мен салыстыру.
2. Ақпараттық процестерді салыстыру.
3. Тірі өзіндік ұйымдасқан жүйенің ерекшелігі.
4. Психикалық түрдің көрінісімен салыстыру.
5. Болмыс пен ақиқаттың байланысы.
411. Идеалды:
1. Шынайы әлем, жердегіге параллель.
2. Болашақтағы заттар мен оқиғалардың бағдарламалары мен моделдері.
3. Адам болмысының жоғары құндылықтары.
4. Ми қызметінің қасиеті.
5. Нақтылыққа іске асыруды қалайтын модель мен құндылықтар.
412. Сананың логикалық-түсініктемелік компоненті:
1. Түйсік, қабылдау, елестету.
2.Күйзелу, алдын ала сезу, еске алу.
3. Өзіндік сана.
4. Жалпы түсініктер, анализ, синтез, логикалық дәлелдеу.
5. Құндылықтар мен себептер.
413. Бейсаналық:
1. Адамның инстинкттік деңгейі.
2. Психиканың төменгі жануарлық түрінің мінездемесі.
3. Автоматизм, болған саналық.
4. Адамның ақылына сыймайтын психикалық құбылыстар мен әрекеттер.
5. Интуицияның көрінісі.
414. З.Фрейд бойынша адам психикасының деңгейлері:
1. Бейсаналық, сана, жоғарғы сана.
2. Сезім, парасат, ақыл.
3. Интуиция, инстинкт, ақыл.
4. Парасат, ақыл, жоғарғы сана.
5. Инстинкт, ақыл, жоғарғы сана.
415. К.Юнг бойынша коллективтік бейсаналық:
1. Уақыт.
Архетип.
3. Кеңістік.
4. Сублимация.
5. Super Ego.
416. «Оккамның ұстара» принципі:
1. «Жаратушыдан басқа тіршілік иесін көбейтуге болмайды».
2. «Парасатқа дейін сезімсіз өтпейтін еш нәрсе жоқ».
3. «Өмір сүру-сезіне білу».
4. «Бір де субстанция әр қашанда әрекетсіздікте бола алмайды».
5. «Мен ойлаймын демек өмір сүремін».
417. Қоғамдық сана:
1. Қоғамның материалдық өмірі.
2. Халықтың рухы.
3. Әлеуметтік нормалар мен рухани мәдениеттің шығармашылығында, әлеуметтік шындық пен табиғат құбылыстарының жиынтығына адамдардың көзқарасы.
4. Бос түсінік.
5.Жеке адамдардың санасының қосындысы.
418. Күнделікті сана:
Суеверия.
2. Иллюзия.
3. Сезімдердің жиынтығы.
4. Түрлі қоғамдық құбылыстардың адамдармен күнделікті түсінуі.
5. Көңіл күйдің жиынтығы.
419. Күнделікті санаға жатады:
1. Міңез-қылықтар.
2. Құқықтық нормалар.
3. Ғылыми кітаптар.
4. Моральдық кодекстер.
5. Ғылыми теориялар.
420. Индукция:
1. Философиялық бағыт.
2. Жалпы таным әдісі.
3. Психикалық әсер етудің әдісі.
4. Жекеден жалпыға құралған ойлаудың әдісі.
5. Жалпығдан жекеге құралған ойлаудың әдісі.
421. Ортағасырлардағы арабтарда «фәлсәфа» терминінің мағынасы:
1. Мұсылмандық құқық.
2. Сенім догматтары.
3. Мұсылмандық діни оқуы.
4. Құдайға жетудің мистикалық әдісі.
5. Дүниенің тануының рационалды әдісі.
422.Ойлаудың түрлері мен әдістері туралы ғылым:
1. Онтология.
Эстетика.
3. Логика.
4. Гносеология.
5. Аксиология.
423. Жалпыдан жекеге құралған ойлаудың әдісі.
1. Социометрия.
2. Синтез.
3. Анализ.
Дедукция.
5. Индукция.
424. Өзіндік түйсіктің субъектісі ретінде тануы:
1. Универсализм.
2. Сенсуализм.
Солипсизм.
4. Агностицизм.
5. Идеализм.
425. Ф. Бэкон бойынша «үнгір идолдарының»,себептері болады:
1. Табиғат құбылыстарына адамдардың мінездемесін беру.
2. Индивидтің танымдық қасиеттерінің субъективтік ерекшеліктері.
3. Түсініктердің мәнінің түсіндіруіндегі айырмашылығы.
4. Түрлі философиялық жүйелерден алынған сыни емес дүниенің көріністері.
5. Непознаваемость мира «өзіндік заттар» әлемінің танылмайтындығы.
426. Құқық қоғамдық сананың түрі ретінде:
1. Қоғамға саяси қатынасын көрсетеді.
2. Заңмен бекітілген нормалар мен ережелердің реттеушісі.
3. Имандылық елестетулерді көрсетеді.
4. Діни теориялар мен парызда көрсетіледі.
5. Этическалық нормалар сияқты.
427. Идеология:
1. Барлығына жататын идеялар жүйесі мен көзқарастары.
2. Орта таптың идеялар жүйесі мен көзқарастары.
3. Жеке анықталған әлеуметтік таптардың позицияларын көрсететін идеялар жүйесі, көзқарастары және принциптері.
4. Интеллигенцияның идеялар жүйесі мен көзқарастары.
5. Саясатшылардың идеялар жүйесі мен көзқарастары.
428. Құқықтық идеология:
1. Құқықтары мен міндеттері берілген ұлттар арсындағы қатынас.
2. Әрекеттегі құқыққа адамдардың көзқарасы мен қатынасы.
3. Адамдардың өздерінің құқықтары мен міндеттеріне байланысты елестетулер.
4. Берілген қоғамдағы құқықтық нормалардың қолдау жүйесі.
5. Құқықты және құқықты емес, әділетті жіне әділетті емес елестетулер.
429. Қоғамдық сананың манипуляциялау әдісі:
1. Құқық.
2. Теория.
3. Діни мораль.
Идеология.
5. Гипотеза.
Тақырып 16. Таным философиялық талдаудың пәні ретінде
430. Адам санасындағы нақтылықтын көрінісі бағытталған белсенділік процессі:
1. Теория.
2. Гипотеза.
Таным.
4. Еске салу.
5. Түсіну.
431. Гносеология:
1. Болмыс туралы ілім.
2. Тарих философии.
3. Таным теориясы.
4. Қоғам туралы ілім.
5. Адам туралы ілім.
432. Таным осы түрі арқылы жүзеге асырылады:
1. Қабылдау.
2. Қабылдау, ой қорытындысы.
3. Қабылдау, ой қорытындысы, рационалдық интуиция.
4. Қабылдау, ой қорытындысы, рационалдық интуиция, басқа адамдармен танысу.
5. Қабылдау, ой қорытындысы, рационалдық интуиция, басқа адамдармен танысу, ауызша немесе жазба сөз.
433. Білімнің түрлері:
1.Ғылыми.
2. Ғылыми, парағылыми.
3. Ғылыми, паранаучное, өтірік ғылыми.
4. Ғылыми, паранаучное, өтірік ғылыми, квазиғылыми..
5. Ғылыми, паранаучное, өтірік ғылыми, квазиғылыми, керіғылыми, антиғылыми. 434. Көркемдік-бейнелік таным көрсетіледі:
1. Салт-дәстүр мен мінезінде.
2. Аңыздар.
3. Сенімдер.
4. Жеке күйзелуде.
5. Идеяларда.
435. Универсалиялар:
1. Философияда жалпы түсініктер.
2. «Онтологиялық аргумент».
3. Әлемді Құдай жаратқаны туралы ілім.
4. Сенім ақылдан жоғары.
5. Құдайдың алдына ала болуы.
436. Күнделікті-практикалық білімге кіреді:
1. Парасатты мағына.
2. Парасатты мағына, ырым мен насихат.
3. Парасатты мағына, ырым мен насихат, рецепт.
4. Парасатты мағына, ырым мен насихат, рецепт,жеке тәжірибе.
5. Парасатты мағына, ырым мен насихат, рецепт,жеке тәжірибе, дәстүр.
437. Бергсон философиясында танымның негізгі құралы:
Интуиция.
2. Қабылдау.
3. Түйсік.
4. Практика.
5. Эксперимент.
438. Р. Декарттың әдістемелік күмәндануы:
1. «Туылған идеялар ».
2. «Ру идолдары».
3. «Метафизикалық күмәндану».
4. «Дуалисттік күмәндану».
5. «Картезиандық күмәндану».
439. Француз материалисттердің гносеологиясында танымдық тәжірибе түсінігінің қайнар көзі:
Эксперимент.
2. Теория.
3. Сана акті.
4. Маңыраюы.
5. Еңбек әрекеті.
440.Сезімдік таным түрі ретіндегі көрініс:
1. Заттың сызба нұсқасы.
2. Театрдағы көрініс.
3. Қиял, арман.
4. Бұрын сезім мүшелеріне әсер еткен, сол заттардың санада жанғыруы.
5. Санада бейненің болмауы.
441. Заттың жеке сапа, құрам, жақтарының көрінісі.
1.Қабылдау.
2.Түсінік.
3.Елестету.
4.Сезіну.
5.Пікір.
442. Танымның логикалық сатыларының түрі:
1. Ақиқаттың абсолюттілігі мен қатынастылығы.
2. Интеллектуалды интуиция.
3. Дедукция мен индукция.
4. Түсінік, пікір,ой қорытындысы.
5. Түйсік, қабылдау,елестету.
443. Әрі қарай дәлелдеу мен тексеруді қажет ететің білімнің түрі:
1. Проблема.
2. Факт.
Гипотеза.
4. Теория.
5. Аксиома.
444. Сезімдік танымның түрі:
1. Бақылау, анализ, синтез
2. Түсінік, пікір, ой қорытындысы.
3. Индукция, дедукция, жалпылау.
4. Түйсік, қабылдау, елестетулер.
5. Проблема, гипотеза, теория.
445. Позитивизмдегі оң жақты білімнің көзі:
1. Ғылым.
2. Миф.
3.Өнер.
4.Дін.
5. Философия.
446. Практиканың басты функциясы:
1. Гносеологиялық.
2. Интегративтік.
3. Тәрбиелік.
4. Коммуникативтік
5.Көзқарастық.
447. Таным процесіндегі практиканың басты қызметі:
1. Танымның негізі.
2. Танымның бөлігі.
3. Танымның мақсаты.
4. Ақиқаттың критериі.
5. Әрекеттің негізі.
448. Объективтік ақиқаттың белгілері:
1. Ақиқаттың субъективностілігі.
2. Тәжірибемен дәлелденген, нақтылыққа сәйкес.
3. Ақиқаттың ұжымдылығы.
4. Нақтылыққа сәйкес келмейтін.
5. Құдайдың алдын ала ойлауы (Предустановленность Богом).
449. Абсолютті ақиқатт:
1. Толық жан жақты білім.
2. Фрагменттік және тапшылық.
3. Құбылыстың мәнінің эклектикалық білдіруі.
4. Нақты тарихи шарттарға тәелді.
5. Объективтік шындыққа сәйкес келмейді..
450. Бұл ілім бойынша дүниені тану мүмкін емес.
1. Солипсизм.
2. Рационализм.
3. Эмпиризм.
4. Сенсуализм.
5. Агностицизм.
| 175. | |
