Літаратура. Баранов В.И., Бочаров А.Г., Суровцев Ю.И

Баранов В.И., Бочаров А.Г., Суровцев Ю.И. Литера­турно-художественная крити­ка.— М., 1982.

Введение в литературоведение / Под. ред. Г.Н. Поспелова.— 2-е изд., доп.— М., 1983.

Егоров Б.Ф. Мастерство литературной критики: жанры, композиция, стиль.— Л., 1980.

Лакшин В.Я. Критика литературная // Литературный эн­циклопедический сло­варь / Под общ. ред. В.М. Кожевни­кова, П.А. Николаева.— М., 1987.

Мушынскі М.І. Беларуская крытыка і літаратуразнаўства. 20–30-я гады.— Мн., 1975.

Мушынскі М.І. Беларуская крытыка і літаратуразнаўства. 40-я – першая палова 60-х га­доў.— Мн., 1985.

Мушынскі М.І. Літаратуразнаўства // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Бела­русі: У 5 т.— Мн., 1986.— Т. 3.

Мушынскі М.І. Літаратуразнаўства // Інстытут беларускай культуры.— Мн., 1993.

Мушынскі М. Літаратуразнаўства і крытыка // Гісторыя беларускай літаратуры ХХ ста­­­годдзя: У 4 т. — Мн., 1999.— Т. 1.

Мушынскі М. Крытыка і літаратуразнаўства // Гісторыя беларускай літаратуры ХХ ста­годдзя: У 4 т.— Мн., 1999.— Т. 2.

Мушынскі М. Крытыка і літаратуразнаўства // Гісторыя беларускай літаратуры ХХ ста­годдзя: У 4 т.— Мн., 2001.— Т. 3.

Мушынскі М. Крытыка і літаратуразнаўства // Гісторыя беларускай літаратуры ХХ ста­годдзя: У 4 т.— Мн., 2002.— Т. 4.— Кн. 1.

Мушынскі М. Крытыка і літаратуразнаўства // Гісторыя беларускай літаратуры ХХ ста­годдзя: У 4 т.— Мн., 2003.— Т. 4.— Кн. 2.

Основы литературоведения / Под. ред. В.П. Мещерякова.— М., 2000.

Рагойша В. Крытыка літаратурная // Рагойша В. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах: Да­па­­можнік.— Мн., 2001.

Хализев В.Е. Теория литературы.— 2-е изд.— М., 2000.

Чернец Л.В. «Как слово наше отзовется…»: Судьбы литературных произ­ве­де­ний.— М., 1995.

Чернец Л.В. Функционирование произведения // Введе­ние в литературоведение. Ли­тературное произведение: Ос­новные понятия и термины / Под ред. Л.В. Чернец.— М., 2000.

Тыпы Літаратуры паводле

мастацка-эстэтычных вартасцей твораў

І іх функцыянальнай ролі

ў чытацкай аўдыторыі

Мастацкая літаратура ў сукупнасці яе твораў не ўяўляе сабой ма­на­літ, прадстаўлены аднаякасным матэрыялам. У складзе яе зна­хо­­дзяцца рэ­чы як высокамастацкія, здольныя прыносіць эстэ­тыч­ную асалоду і ў вы­ніку выконваць сваё сапраўднае прызначэнне, так і нізкапробныя, без­гус­тоўныя, трывіяльныя. Паміж гэтымі дву­ма палюсамі існуе (як прак­тыч­на ўсюды, у любой з’яве) г. зв. «за­ла­тая сярэдзіна». Такім чынам, мы акрэс­лілі тры разнавіднасці, тры ас­ноўныя тыпы літаратуры паводле яе функ­цыянальнай ролі ў чы­тац­кай аўдыторыі, заснаваныя на мастацка-эс­тэ­тычных вартасцях тво­раў. Гэта «высокая літаратура» альбо лі­та­ра­тур­ная класіка, ся­рэ­дзін­ная яе галіна альбо белетрыстыка і масавая лі­та­ра­ту­ра.