А.Р. Лурия

Ойлау.

2. Еңбек.

3. Мағына және маңыз.

4. Тәжірибе.

5. Іс-әрекет.

82. Америка психологы У.Джемс қандай ғылыми бағыттың негізін салған:

Бихевиоризм.

Структурализм.

Функционализм.

Психоанализ.

Гештальтпсихология.

83. Қоршаған ортамен өзара қатынас процесінде табиғат объектілерін зерттеу принципі “қатынастар теориясы” негізіне жатты, бұл теорияны жасаған:

В.Н. Мясищев.

В.Д. Небылицин.

Б.М. Теплов.

Б.Г. Ананьев.

А.Р. Лурия.

84. А.Р. Лурия психология, физиология және медицинаның байланысынан туындаған ғылымды жасады, ол:

1. Психотерапия.

2. Нейропсихология.

3. Патопсихология.

4. Психопатология.

5. Психодиагностика.

85. З. Фрейд психоанализіндегі басты ұғым “ынтығу” білдіреді:

1. Сублимация.

2. Проекция.

3. Либидо.

4. Катарсис.

5. Ығысу.

86. Когнитивті теория өкілдері:

1. Ж.Пиаже, Л.Кольберг, Дж.Брунер.

2. Э.геккель, С.Холл, З.Фрейд.

3. Дж. Уотсон, Торндайк, Б.Скиннер.

4. Н.Миллер, Д.Доллард, А.Бандура.

5. Вертгеймер, Коффка, Келер.

87. П.К. Анохин сипаттаған әрекеттерді алдын ала көру және нәтижесін бағалау механизмі:

1. Интериоризация.

2. Әрекет мағынасы.

3. Әрекет акцепторы.

4. Экстериоризация.

5. Әрекет маңызы.

88. Эмпирикалықәдістер тобына мына әдістер кіреді:

1. Салыстыру, лонгитюдтік, комплексті әдістер.

2. Байқау және өзіндік бақылау, эксперименталды әдістер, психодиагностикалықәдістер.

3. Сандық (статистикалық) және сапалықәдістер.

4. Генетикалық, структуралықәдістер.

5. Тренингтер, оқыту және тәрбие тәсілдері.

89. Адам интеллектісінің дамуында сенсомоторлық (туғаннан 1,5 жасқа дейін), нақты-операциялық (1,5 – 2-ден 11 жасқа дейін) және формалды-операционалды интеллект (11-12 жастан 14-15 жасқа дейін) кезеңдерін бөлген:

1. Л.Кольберг.

2. Э.Эриксон.

3. А.Маслоу.

4. Ж.Пиаже.

5. Дж. Брунер.

90. Тұлғаның моральды санасының дамуын қарастырған:

1. Л.Кольберг.

2. Ж.Пиаже.

3. Л.С.Выготский.

4. С.Холл

5. Ж.Пиаже.

91. «Бейсаналық» ұғымын енгізді:

1. З. Фрейд.

2. Дж. Брунер.

3. А. Маслоу.

4. Э. Торндайк.

5. К. Роджерс.

92. З.Фрейд бойынша қорғану механизмдерінің бірі:

1. Ассимиляция.

2. Сублимация.

3. Апперцепция.

4. Аккомодация.

5. Интериоризация.

93. Қандай ғылыми бағыт өзінің зерттеу пәніне S – R схемасын қолданады:

1. Бихевиоризм.

2. Гуманитарлық психология.

3. Гештальтпсихология.

4. Психоанализ.

5. Психотерпия.

94. З.Фрейд бойынша қорғану механизмдерінің бірі:

1. Ассимиляция.

2. Проекция.

3. Апперцепция.

4. Аккомодация.

5. Интериоризация.

95. Мәдени-тарихи концепцияның авторы:

1. Л.С. Выготский.

2. С.Л. Рубинштейн.

3. Д.Б.Эльконин.

4. А.Н. Леонтьев.

5. А.А.Ухтомский.

96. Когнитивті теорияның негізін салушы американдық психолог:

1. А. Адлер.

2. Дж. Келли.

3. Дж. Роттер.

4. А. Маслоу.

5. Дж. Брунер.

97. З.Фрейд бойынша қорғану механизмдерінің бірі:

1. Ассимиляция.

2. Ығыстыру.

3. Аперцепция.

4. Аккомодация.

5. Интериоризация.

98. Психикалық әрекеттердің тұтастығын алға тұтып, тұтастық туралы ұғым жасаған бағыт:

1. Бихевиоризм.

2. Психоанализ.

3. Гештальт психология.

4. Гуманистік психология.

5. Когнитивтік психология.

99. Психиканың әлеуметтік негізін қалаған психологтар:

1. В.Н.Мясищев, Д.Н. Узнадзе, Л.С.Выготский, А.Н. Леонтьев, С.Л. Рубинштейн.

2. Н.Н. Ланге, И.М.Сеченов, И.П.Павлов, Б.Г. Ананьев, К.К. Платонов.

3. П.К. Анохин, А.А. Ухтомский, А.В. Петровский, А.А. Крылов, Д.Б. Эльконин.

4. А.Р. Лурия., И.П. Павлов, А.А. Радугин, Б.М. Теплов, Г.М. Андреева.

5. Б.Ф. Ломов, Н.Д. Левитов, В.Д. Небылицин,А.Г. Ковалев, П.Я. Гальперин.

100. Психологияның жаратылыстану-ғылыми негізін салғандар:

1. Н.Н. Ланге., И.М.Сеченов., И.П.Павлов., В.М.Бехтерев.

2. Н.Н. Ланге., И.М.Сеченов., И.П.Павлов, Б.Г. Ананьев, К.К. Платонов.

3. П.К. Анохин, А.А. Ухтомский, А.В. Петровский, А.А. Крылов, Д.Б. Эльконин.

4. А.Р. Лурия., И.П. Павлов, А.А. Радугин, Б.М. Теплов, Г.М. Андреева.

5. Б.Ф. Ломов, Н.Д. Левитов, В.Д. Небылицин,А.Г. Ковалев, П.Я. Гальперин.

101. Бихевиористер:

1. Дж. Уотсон, Э. Торндайк., Э.Толмен.

2. А.Маслоу., К. Роджерс, Ст.Холл.

3. М.Вертгеймер, Коффка., Келер.

4. Ж.Пиаже, Кольберг., Дж. Брунер.

5. В.Н.Мясищев, Д.Н. Узнадзе, Л.С.Выготский.

102. Гуманистік психология өкілдер:

1. Дж. Уотсон., Э. Торндайк., Э.Толмен.

2. А.Маслоу., К. Роджерс., Г. Олпорт.

3. М.Вертгеймер, Коффка., Келер.

4. Ж.Пиаже., Кольберг., Дж. Брунер.

5. В.Н.Мясищев., Д.Н. Узнадзе., Л.С.Выготский., А.Н. Леонтьев.

103. Психологиялық зерттеу әдістерін топтастырған

1. Б.М.Теплов.

2. А.Н.Леонтьев.

3. Б.Г.Ананьев.

4. А.Р.Лурия.

5. Д.Б.Эльконин.

104. Психиканың конституционалды типологиясын жасаған:

1. Б.М.Теплов.

2. А.Н.Леонтьев.

3. Э. Кречмер.

4. А.Р.Лурия.

5. Д.Б.Эльконин.

105.Өзіндік актуализацияға бейімделу – адамның өзінің жеке тұлғалық мүмкіндіктерін толық ашуға және дамытуға туа біткен бейімділігі:

1. Э.Эриксон.

2. Э.Геккель.

3. А.Маслоу.

4. Л.Кольберг.

5. Ж.Пиаже.

106. Сыртқы әрекеттің ішкі амалға ауысуы:

1. Экстериоризация.

2. Интериоризация.

3. Реминисценция.

4. Икемділік.

5. Консолидация.

107. Ақыл-ой әрекетін сыртқа шығару:

1. Реминисценция.

2. Интериоризация.

3. Икемділік.

4. Экстериоризация.

5. Консолидация.

108. Шағын топ құрылымын зерттеуге мүмкіндік беретін социометриялық әдістеменің негізін қалаған:

1. К.Левин.

2. Г.Мюнстерберг.

3. Ф.Брентано.

4. Ф.Гальтон.

5. Дж.Морено.

109. Хат, күнделік, шығармашылық өнімдер қандай әдістің негізгі қайнар көзі болып табылады:

1. Биографиялық әдіс.

2. Байқау әдісі.

3. Эксперименталды әдіс.

4. Лонгитюдті әдіс.

5. Эмпатиялық тыңдау әдісі.

110. Психикалық құбылыстардың қалыпты қызметін қамтамасыз ететін мидың функционалды блоктарын бөліп көрсеткен ғалым.

1. П.К. Анохин.

2. А. Р. Лурия.

3. Л. В. Выготский.

4. И. П. Павлов.

5. А. А. Ухтомский.

111. Қорқу, ашу, қуаныш, қайғы – бұл:

1. Сезім мүшелері.

2. Психикалық процестер.

3. Психикалық күйлер.

4. Рецепторлар.

5. Іс-әрекет түрлері.

112. Түйсіну, қабылдау, елестету, ойлау – бұл:

1. Сезім мүшелері.

2. Психикалық процестер.

3. Психикалық күйлер.

4. Рецепторлар.

5. Іс-әрекет түрлері.

113. Өзінің пайда болуы бойынша әлеуметтік болып табылатын өмір барысында қалыптасатын күрделі психологиялық процестер:

1. Жоғары психикалық функция.

2. Психикалық күй.

3. Натуралды психикалық функция.

4. Психикалық қасиеттер.

5. Сана.

114. Іс-әрекет түрлері:

1. Икемділік, дағды және әдет.

2. Реминисценция, консолидация.

3. Ойын, оқу, еңбек.

4. Синестезия, адаптация.

5. Реактивтілік, динамикалық, сензитивтілік.

115. Еңбек әрекеттерін орындауға қажетті білімді, дағдыны және икемділіктерді мақсатты түрде меңгеру процесі.

1. 1.Ойын.

2. Еңбек.

3. Оқу.

4. Икемділік.

5. Әдет.

116. Адамның материалдық және рухани қажетін қанағаттандыратын қоғамдық пайдалы өнім өндіруге бағытталған іс-әрекет.

1. 1.Оқу.

2. Ойын.

3. Еңбек.

4. Дағды.

5. Икемділік.

117. Алғашқыда саналы орындауды қажет ететін іс-әрекет бөліктерін қайталап

жаттығудың нәтижесінде автоматталуы қалай аталады?

1. Білім.

2. Әдет.

3. Икемділік.

4. Дағды.

5. Еңбек.

118. Субъектінің алған білімдері мен дағдыларының жиынтығы арқылы іс-әрекетті орындауға қатысты меңгерген қабілеті.

1. Дағды.

2. Әдет.

3. Білім.

4. Икемділік.

5. Оқу.

119. Біріккен іс-әрекет қажеттілігін туғызатын, адамдар арасындағы байланыстың дамуын орнататын күрделі көп жоспарлы процесс:

1. Іс-әрекет.

2. Тіл табысу.

3. Перцепция.

4. Қарым-қатынас.

5. Интеракция.

120. Тұлға топтағы болған жағдайды, топтың ішкі әлемін, топтағы адамдардың бір-бірін қабылдауын, топтағы жеке мөшелердің пікірін т. б. тани бастайды. Бұл қарым-қатынастың мына қызметі болып табылады:

1. Дамытушы.

2. Экспрессивті.

3. Басқару.

4. Танымдық.

5. Ұйымдастырушы

121. Адам үздіксіз қарым-қатынас жасау нәтижесінде жан-жақты жетіледі, білімдерімен, ой-пікір, құндылықтарымен, идеал, қызығуларымен алмасады. Осыдан тұлғаның психологиялық қасиеттері өзгереді - бұл:

1. Танымдық қызмет.

2. Себептестілік қызмет.

3. Экспрессивті қызмет.

4. Басқарушы қызмет.

5. Дамытушы қызмет.

122. Бірлескен іс-әрекет және қарым-қатынас жасау процесінде адамдардың информациямен алмасуы:

1. Интерактивті.

2. Коммуникативті.

3. Перцептивті.

4. Рефлексивті.

5. Идентификациялық.

123. Когнитивті (танымдық процестер):

1. Түйсіну, қабылдау, ес, зейін, ойлау, қиял.

2. Темперамент, мінез, қабілет.

3. Шабыт, стресс, адаптация, аффект, фрустрация.

4. Қорқу, қуану, таңдану, ашу.

5. Симпатия, эмпатия, антипатия.

124. Эмпатия, идентификация, рефлексия, аттракция, каузалды атрибуция:

1. Интеракция механизмдері.

2. Коммуникация құралдары.

3. Перцепция механизмдері.

4. Кооперациялық қатынас.

5. Конкуренция түрлері.

125. Өзіне -өзі санасын тоқтату қабілеті. Өзгелердің өзін қалай қабылдайтынын, өзгелердің өзіне деген көзқарастарын анықтау:

1. Аттракция.

2. Эмпатия.

3. Рефлексия.

4. Идентификация.

5. Симпатия.

126. Қоғамдық пайдалы мақсатты көздеген және ортақ іс-әрекетпен бірлесіп, ұйымдасқан адамдар тобы:

1. Ассоциация.

2. Үлкен топ.

3. Ұйымдаспаған топ.

4. Ұжым.

5. Тобыр.

127. Адамның күнделікті өмірінде жинақталып, қолданылатын психологиялық білімдер:

1. Практикалық психологиялық білімдер.

2. Тұрмыстық психологиялық білімдер.

3. Иррационалды психологиялық білімдер.

4. Өнер психологиясы.

5. Ғылыми психологиялық білімдер.

128. Әлеуметтік қабылдау сферасында себептілікті талдау, субъектінің өзге адамдардың мотивтері мен мінез-құлық себептерін түсінуге тырысу.

1. Рефлексия.

2. Аттракция.

3. Каузалды атрибуция.

4. Идентификация.

5. Эмпатия.

129. Біршама тұрақты, құрамы жағынан көп емес, мүшелері бір-бірімен тікелей қарым-қатынас жасайтын, ортақ мақсатқа ұмтылған адамдар бірлестігі.

1. Шағын топ.

2. Класстар.

3. Қауымдастық.

4. Ұйымдаспаған топ.

5. Тобыр.

130. Ұжымның мақсаты мен мүддесін жеке бастың ұмтылыстарынан жоғары қоятын және топтық ұйымдасушылық деңгейдің жоғарылығымен сипатталатын адамгершілік қағида:

1. Ұжымшылдық.

2. Тұлға бағыттылығы.

3. Өмірлік ұстаным.

4. Тұлға белсендігі.

5. Бірлестік.

131. Адамның өзі туралы түсініктерінің жүйесі:

1. Өзіндік жетілдіру.

2. «Мен» тұжырымдамасы.

3. Өзін-өзі бағалау.

4. Өзін-өзі байқау.

5. Өзіндік таным.

132. Адамға деген эмоционалды бейімділік, құштарлық:

1. Симпатия.

2. Идентификация.

3. Аттракция.

4. Рефлексия.

5. Антипатия.

133. Беделі, билігі және өкілдігі мен топ мүшелерінің мінез-құлықтарына әсер ететін топ мүшесі:

1. Аутсайдер.

2. Лидер.

3. Конформист.

4. Басшы.

5. Субъект.

134. Эмпирикалықғылыми фактілерге сүйенетін психологиялық білімдер:

1. Практикалық психологиялық білімдер.

2. Ғылыми психологиялық білімдер.

3. Өнер психологиясы.

4. Тұрмыстық психологиялық білімдер.

5. Иррационалды психологиялық білімдер.

135. Мақсаты психологиялық көмек көрсетуге бағытталатын психология саласы:

1. Иррационалды психологиялық білімдер.

2. Өнер психологиясы.

3. Практикалық психология.

4. Тұрмыстық психологиялық білімдер.

5. Ғылыми психологиялық білімдер.

136. Көркемдік әдебиеттерде, сурет және музыкада, театр, киноларда табылатын психологиялық білімдер:

1. Иррационалды психология.

2. Тұрмыстық психология.

3. Практикалық психология.

4. Өнер психологиясы.

5. Ғылыми психология.

137. Ғылыми және рационалды әдістермен түсіндіруге келмейтін психологиялық білімдерді қарастыратын психология саласы:

1. Өнер психологиясы.

2. Практикалық психология.

3. Ғылыми психология.

4. Тұрмыстық психология.

5. Иррационалды психология.

138. Сөйлеу:

1. Тіл.

2. І сигналды жүйе.

3. Адамның басқа адамдармен қатынасуға көзделген тілді практикалық қолдану процесі».

4. Тұлға қасиеті.

5. Адамның шындықпен байланысы.

139. Ішкі сөйлеудің сыртқы сөйлеуге алмасуы:

1. Интериоризация.

2. Монолог.

3. Диалог.

4. Экстериоризация.

5. Эгоцентризм.

140. «Орыс бихевиоризмі» -

1. Валюнтаризм.

2. Бағыт мектебі.

3. Іс-әрекеттік.

4. Жүйелі ойланыс.

5. Реактология.

141. Адамның қарым-қатынас жасау үшін тілді қолдану процесі:

1. Мнемоникалық әрекет.

2. Ақыл-ой әрекеті.

3. Коммуникация.

4. Сөйлеу әрекеті.

5. Ойын әрекеті.

142. Тілімізде сирек пайдаланылатын, мағынасына түсінгенмен күнделікті айтылмайтын сөздер жиынтығы:

1. Актив сөздер.

2. Морфема.

3. Синонимдер.

4. Омонимдер.

5. Пассив сөздер.

143. Күнбе күнгі жиі пайдаланылатын сөздер:

1. Пассив сөздер.

2. Актив сөздер.

3. Морфема.

4. Омонимдер.

5. Синонимдер.

144. Сөйлеудің қандай қызметі арқылы білімді, сезімді, пікірді сыртқа шығаруға болады?

1. Талдау.

2. Коммуникативті.

3. Индикативті.

4. Сигнификативті.

5. Экспрессивті.

145. Тіл көмегімен ой-пікірлерді, әсерлерді, хабарды жеткізу:

1. Іс-әрекет.

2. Сөйлеу.

3. Ым-ишара.

4. Проксемика.

5. Такесика.

146. Вербалды емес коммуникация механизмдерінің бірі:

1. Тіл.

2. Сөйлеу.

3. Диалог.

4. Монолог.

5. Кинесика.

147. Тіл және басқа белгілер құралдары арқылы информацияны жеткізу:

1. Тіл.

2. Семантика.

3. Коммуникация.

4. Афазия.

5. Морфема.

148. Сөйлеу мағынасы кең, тиянақты, ерікті болып келеді. Сөйлемдер грамматикалық формасы жағынан жатық құрылады. Сөйлеуші өз ойын ұзақ уақыт бойы жүйелей, сабақтай баяндайды:

1. Диалог.

2. Жазбаша сөйлеу.

3. Ішкі сөйлеу.

4. Монолог.

5. Эгоцентрлік сөйлеу.

149. Тыңдаушының кезектегі сөз сөйлеуі, сөйлесушісімен сөз жарыстыру формасында өтеді:

1. Диалог.

2. Монолог.

3. Ішкі сөйлеу.

4. Жазбаша сөйлеу.

5. Эгоцентрлік сөйлеу.

150. Вербалды емес коммуникация механизмдерінің бірі:

1. Іс-әрекет.

2. Сөйлеу.

3. Диалог.

4. Проксемика.

5. Монолог.

151. Ішкі сөйлеу:

1. Мағынасы қарым-қатынастың нақты жағдайы арқасында түсінікті болатын сөйлеу.

2. Сөздерді айту қимылдарының жекелеген жақтарының әлсіреуі, түсуі.

3. Алдын-ала жоспарланған және бағдарламасы күні бұрын құрылған сөйлеу.

4. Тыңдаушының кезектегі сөз сөйлеуі, сөйлесушісімен сөз жарыстыру формасында өтеді.

5. Грамматикалық байланыстардың едәуір толық көрінуі.

152. Вербалды емес коммуникация механизмдерінің бірі:

1. Іс-әрекет.

2. Сөйлеу.

3. Диалог.

4. Ым-ишара.

5. Монолог.

153. Вербалды (сөздік) қарым-қатынас:

1. Кинесика.

2. Такесика.

3. Проксемика.

4. Пантомимика.

5. Ауызша сөйлеу.

154. С.Л. Рубинштейн концепциясы бойынша психологияның басты принципі:

1. Детерминизм.

2. Даму.

3. Генетикалық.

4. Сана және іс-әрекет бірлігі.

5. Объективтілік.

155. Тыңдаушының кезектегі сөз сөйлеуі, сөйлесушісімен сөз жарыстыру формасында өтеді:

1. Диалог.

2. Монолог.

3. Ішкі сөйлеу.

4. Жазбаша сөйлеу.

5. Эгоцентрлік сөйлеу.

156. Өзіндік жетілдіруді мақсат тұтатын адамдарды жоғары рухани тіршілік иесі ретінде қарастыратын психология бағыты:

1. Психоанализ.

2. Бихевиоризм.

3. Гештальт психология.

4. Гуманистік психология.

5. Транс персоналды психология.

157.Графикалық белгілер көмегімен вербалды қарым-қатынасқа түсу:

1. Ішкі сөйлеу.

2. Диалог.

3. Автономды сөйлеу.

4. Жазбаша сөйлеу.

5. Эгоцентрлік сөйлеу.

158. Эмоциялық негізімен ерекшеленетін қарым-қатынас түрі:

1. Ассоциация.

2. Тұлғааралық қатынастар.

3. Кооперация.

4. Қоғамдық қатынастар.

5. Рөлдік күтілім.

159. Адамдарды жақындастыратын, біріктіретін, ынтымақтастыққа, бірлескен іс-әрекетке ұмтылдыратын сезім:

1. Интеллектуалды.

2. Эстетикалық.

3. Конъюнктивті.

4. Дизъюнктивті.

5. Адамгершілік.

160. Адамдарды ажырататын, ынтымақтастықты тудырмайтын сезім:

1. Интеллектуалды.

2. Эстетикалық.

3. Конъюнктивті.

4. Дизъюнктивті.

5. Адамгершілік.

161. Қарым-қатынас қызметтерінің бірі:

1. Контактылы.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Саяси.

5. Діни.

162. Қарым-қатынас қызметтерінің бірі:

1. Ақпараттық.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Саяси.

5. Діни.

163. Қарым-қатынас қызметтерінің бірі:

1. Координациялаушы.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Саяси.

5. Діни.

164. Қарым-қатынас қызметтерінің бірі:

1. Эмотивті.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Саяси.

5. Діни.

165. Қарым-қатынас қызметтерінің бірі:

1. Ықпал ету.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Саяси.

5. Діни.

166. Қарым-қатынас қызметтерінің бірі:

1. Қатынас орнату.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Саяси.

5. Діни.

167. Қарым-қатынас құрылымының бірі:

1. Коммуникативті.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Фасилитация.

5. Ингибация.

168. Қарым-қатынас қүрылымының бірі:

1. Интерактивті.

2. Ингибация.

3. Фасилитация.

4. Ассертивтілік.

5. Психикалық контакт.

169. Қарым-қатынас құрылымының бірі:

1. Перцептивті.

2. Тұлғааралық.

3. Қоғамдық.

4. Фасилитация.

5. Ингибация.

170. Коммуникация құралдары:

1. Вербалды, вербалды емес.

2. Ресми, ресми емес.

3. Ұйымдасқан, ұйымдаспаған.

4. Дәстүрлі, дәстүрлі емес.

5. Конструктивті, деструктивті.

171. Конфликт түрлері:

1. Вербалды, вербалды емес.

2. Ресми, ресми емес.

3. Ұйымдасқан, ұйымдаспаған.

4. Дәстүрлі, дәстүрлі емес.

5. Конструктивті, деструктивті.

172. Сөйлеуді толықтыру және коммуцникативті процесте серіктестің эмоциялық күйлерін жеткізу қызметін атқарады:

1. Вербалды коммуникация.

2. Вербалды емес коммуникация.

3. Имитация.

4. Идентификация.

5. Каузалды атрибуция.

173. Коммуникацияның оптико-кинетикалық жүйесі:

1. Ым-ишара, мимимка, пантомимика.

2. Эмпатия, симпатия, антипатия.

3. Аттракция, идентификация, имитация.

4. Рефлексия, идентификация, эмпатия.

5. Диалог, монолог, вербализация.

174. Вокализация (дауыс сапасы, оның диапазоны, үні) жүйесі:

1. Экстралингвистика.

2. Паралингвистика.

3. Экспрессия.

4. Проксемика.

5. Ореол эффектісі.

175. Сөйлеудегі үзілістер (жөтелу, жылау, күлу т.б.):

1. Экстралингвистика.

2. Паралингвистика.

3. Экспрессия.

4. Проксемика.

5. Ореол эффектісі.

176. Іс-әрекет құрылымының бірі:

1. Психофизиологиялық қызметтер.

2. Ойын.

3. Оқу.

4. Еңбек.

5. Дағды.

177. Іс-әрекет құрылымының бірі:

1. Оқу.

2. Ойын.

3. Еңбек.

4. Ептілік.

5. Әрекет.

178. Іс-әрекет құрылымының бірі:

1. Оқу.

2. Ойын.

3. Еңбек.

4. Ептілік.

5. Операция.

179. Тұлға құрылымы:

1. Темперамент, мінез, қабілет, бағыттылық.

2. Сенім, дүниетаным, мотив.

3. Зейін, қабылдау, ойлау, ес, түйсіну.

4. Эмоционалдық, сезгіштік, реактивтілік.

5. Экстравертивтілік, интровертивтілік, пластикалылық, ебедейсіздік.

180. Адамды тұлға ретінде сипаттайтын қасиеттер:

1. Білімділік, тәжірибелік, жеке көзқарас.

2. Жасы.

3. Музыкалық қабілет.

4. Жағымды дауыс.

5. Дене бітімі.

181. Организмнің ішкі ортасының және өмірдің сыртқы жағдайының талаптарын бейнелейді:

1. Қажеттілік.

2. Сенім.

3. Талғам.

4. Мотив.

5. Қызығу.

182. Қоршаған ортаға деген көзқарастар жүйесі:

1. Идеал..

2. Қызығу.

3. Сенім.

4. Дүниетаным.

5. Бейімділік.

183. Белгілі бір биологиялық қасиеттер иесі:

1. Тұлға.

2. Индивид.

3. Субъект.

4. Персонал.

5. Пациент.

184. Қайталанбас ерекшеліктермен ерекшеленетін тұлға қасиеті:

1. Даралық.

2. Бейімділік.

3. Қабілет.

4. Талант.

5. Дарындылық.

185. Адамның түрлі іс-әрекеттегі табыстылығын анықтайтын адамның жеке тұрақты қасиеттерінің бірі:

1. Қабілет.

2. Бейімділік.

3. Аттракция.

4. Ассертивтілік.

5. Данышпандылық.

186. Адамның психикалық процестерінің динамикалық сипаттамасы:

1. Мінез.

2. Қабілет.

3. Темперамент.

4. Бейімділік.

5. Даралық.

187. Тұлғаның биоәлеуметтік иерархиялық құрылымын жасаған:

1. К.К. Платонов.

2. А.Н.Леонтьев.

3. Л.И. Божович.

4. Л.С. Выготский.

5. Смирнов А.А.

188. К.К. Платонов бойынша тұлға құрылымы:

1. Бағыттылық, тәжірибе, бейнелеу формасы, темперамент.

2. Индивид, іс-әрекет субъектісі, тұлға, даралық.

3. Реактивтілік, пластикалылық, ебедейсіздік, эмоционалдылық.

4. Экстравертивтілік, интровертивтілік, нейротивтілік, амбиваленттілік.

5. Физиологиялық, әлеуметтік, когнитивті, эмоциялық.

189. Э.Эриксонның тұлғаның даму кезеңдерін бөлуде қолданған принцип:

1. Детерминизм.

2. Эпигенетикалық.

3. Реалдылық.

4. Сана және іс-әрекет бірлігі

5. Даму.

190. Индивидтің әлеуметтік тәжірибелерді меңгеруі:

1. Адаптация.

2. Әлеуметтену.

3. Интеграция.

4. Ресоциализация.

5. Индивидуализация.

191. И.П.Павлов бойынша нерв жүйесінің туа біткен ерекшеліктері:

1. Генотип.

2. Фенотип.

3. Деградация.

4. Дезадаптация.

5. Деморфизм.

192. Әлеуметтік қатынастар мен саналы іс-әрекеттің субъектісі ретіндегі индивид:

1. Адам.

2. Субъект.

3. Индивид.

4. Тұлға.

5. Персонал.

193. Индивид – бұл...

1. Биологиялық түрдің өкілі, жекелеген табиғи тіршілік иесі.

2. «Меннің» рефлексивті бейнесі.

3. Басшылық қызметін атқарушы топ мүшесі.

4. Творчестволық субъект.

5. Қоғамдық қатынастар субъектісі.

194. Әлеуметтік факторларға байланысты тұлғалық қасиет – бұл:

1. Музыкалық қабілеті.

2. Көру өткірлігі.

3. Рефлекстер.

4. Құндылық бағдарлар.

5. Инстинктер.

195. З. Фрейд бойынша тұлға құрылымы:

1. «Ид», «Эго» және «Супер эго».

2. Қабілет, темперамент, мінез.

3. Дүниетаным, сенімдер, қызығулар.

4. Қажеттілік, мотивтер.

5. Бағыттылық.

196. Жеке адамның объектіге, оның өмірлік мәні мен эмоциялық тартымдылық күшіне қарай таңдамалы қатынасы.

1. Мотив.

2. Қажеттілік.

3. Бейімділік.

4. Қызығу.

5. Сенім.

197. Табиғат, қоғам туралы білімдермен адамзат ақыл-ойының даму жөніндегі көзқарастар жүйесі.

1. Инстинкт.

2. Темперамент.

3. Нышан.

4. Дүниетаным.

5. Нерв жүйесі типі.

198. Психикалық дамудың әлеуметтік факторлары:

1. Жоғары нерв әрекетінің типі.

2. Нышан.

3. Көз бен шаш түсі.

4. Организм құрылымы.

5. Оқыту және тәрбиелеу, үлкендермен қарым-қатынас.

199. Қажеттілік, мотив және мақсат жиынтығы:

1. Тұлға құрылымы.

2. Мотивациялық сфера.

3. Иерархия.

4. Құндылық бағдар.

5. Бағыттылық.

200. Адамды түрлі іс-әрекетке итермелейтін себеп:

1. Мотив.

2. Қажеттілік.

3. Әрекет.

4. Мақсат.

5. Ой.

201. Темпераменттің негізін салған (5 ғ.) грек дәрігері:

1. Гиппократ.

2. В.Д. Небылицын.

3. В. М. Русалов..

4. И. П. Павлов.

5. Э. Кречмер.

202. Темперамент қасиеттері:

1. Сензитивтілік, реактивтілік, эмоционалдық, экстраверсия, интроверсия.

2. Еңбекқорлық, тұрақтылық, агрессивтілік, жалқаулық.

3. Байсалдылық, қызбалық, сыпайылық.

4. Зейінді тез аудару.

5. Жоғары ақыл-ой қабілеті.

203. Темперамент:

1. Өмір барысында қалыптасады.

2. Нерв жүйесінің туа біткен қасиетінен туындайтын адамның жеке өзгешелігі.

3. Адам конституциясымен анықталады.

4. Организмнің жалпы қуатымен анықталады.

5. Нейрондармен анықталады.

204. Психикалық әрекеттің динамикасын анықтайды:

1. Қабілет.

2. Тәрбие.

3. Эмоционалдық.

4. Тұлға бағыттылығы.

5. Темперамент.

205. «Адам темпераментінің әртүрлілігі организмдегі төрт сұйықтықтың (қан, шырын, сары өт және қара) біреуінің басымдылығына байланысты», - деп тұжырымдаған:

1. Гиппократ.

2. И.П. Павлов.

3. В. Н. Мясищев.

4. В. Д. Небылицын.

5. В. М. Русалов.

206. «Темперамент әртүрлілігі дене құрылымының белгілі бір типіне байланысты: циклотимиктер пикниктік дене бітімі типімен, шизотимиктер астеникалық дене бітімімен ерекшеленеді» - деп тұжырымдаған:

1. Б.М. Теплов.

2. Б. Г. Ананьев.

3. Э. Кречмер.

4. И. П. Павлов.

5. В. Д. Небылицын.

207. «Эндоморфты, мезоморфты және эктоморфты соматотиптерге темпераменттің висцеротоникалық, соматотоникалық және церебротоникалық типтері сай келеді».

1. В. Д. Небылицын.

2. В. М. Русалов.

3. Б.М. Теплов.

4. В. Н. Мясищев.

5. У. Шелдон.

208. И. П. Павлов бойынша күшті, тепе-тең, шапшаң (еті тірі) тип:

1. Сангвиник.

2. Флегматик.

3. Меланхолик.

4. Холерик.

5. Интроверт.

209. И. П. Павлов бойынша күшті, тепе-тең, инертті (салмақты) тип:

1. Сангвиник.

2. Флегматик.

3. Меланхолик.

4. Холерик.

5. Экстраверт.

210. И. П. Павлов бойынша күшті, тепе-тең емес, шапшаң (ұстамсыз) тип:

1. Меланхолик.

2. Флегматик.

3. Сангвиник.

4. Холерик.

5. Дұрыс жауап жоқ.

211. И. П. Павлов бойынша әлсiз тип:

1. Холерик.

2. Флегматик.

3. Меланхолик.

4. Сангвиник.

5. Дұрыс жауап жоқ.

212. Эмоционалдығымен, көңіл-күйінің құбылмалығымен, шапшаң және ұстамсыздығымен көрінетін темперамент типі:

1. Флегматик.

2. Холерик.

3. Сангвиник.

4. Меланхолик.

5. Диспластик.

213. Сәл нәрсеге ренжитін, өкпелегіш, тұйық, аса баяу қозғалатын, әсер еткен нәрселердің бәрін терең уайымдайтын, әсершіл темперамент типі:

1. Флегматик.

2. Меланхолик.

3. Холерик.

4. Сангвиник.

5. Экстраверт.

214. Мінездің үйлесімді дамымауы:

1. Мінез акцентуациясы.

2. Гиперактивтілік.

3. Гипоактивтілік.

4. Психопатия.

5. Невроз.

215. Мінездің жекелеген қасиеттерінің екпіндеуі:

1. Гиперактивтілік.

2. Мінез акцентуациясы.

3. Гипоактивтілік.

4. Психопатия.

5. Невроз.

216. Мінез акцентуациясы ұғымын енгізген:

1. К. Леонгард.

2. А. Личко.

3. Г. Айзенк.

4. Дж. Кэттел.

5. Дж. Роттер.

217. Темпераменттің физиологиялық негізі не болып табылады?

1. Білім.

2. Бейнелеу.

3. Мінез.

4. Жоғары нерв әрекеті.

5. Эмоция.

218. Мінез:

1. Туа біткен қасиет.

2. Өмір барысында қалыптасып, бекітіледі.

3. Тұқым қуалайды.

4. Белгілі бір іс-әрекетті орындау үшін қажет.

5. Нерв жүйесінің қасиеті.

219. Түрлі әсерлерге өте сезімталдық:

1. Реактивтілік.

2. Сензитивтілік.

3. Қозғыштық.

4. Эмоционалдық.

5. Интроверттілік.

220. Тұлғаның сыртқы объектілер әлеміне бағытталуы, қарым-қатынасшылдығы, әлеуметтік бейімделгіштігі:

1. Интроверсия.

2. Экстраверсия.

3. Сензитивтілік.

4. Эмоционалдылық.

5. Реактивтілік.

221. Тұлғаның өзінің ішкі әлеміне жоғары ден қоюы, тұйықтық, қарым-қатынастан қашқақтау:

1. Сезгіштік.

2. Эмоционалдылық.

3. Экстраверсия.

4. Интроверсия.

5. Реактивтілік.

222. Жас өспірімдердің акцентуацияланған мінездер жүйесін жасаған кім?

1. А. Е. Личко.

2. Э. Фромм.

3. К. Юнг.

4. Э. Кречмер.

5. У. Шелдон.

223. З. Фрейд пікірінше, мінездің энергетикалық қайнар көзі:

1. Динамикалық тенденция.

2. Сезіну.

3. Сексуалды тенденция.

4. Тежелу.

5. Қозу.

224. Мінез:

1. Адамның ісі мен қылығынан көрінетін, оның айналасындағыларға қатынасын бейнелейтін жеке өзгешеліктердің бірі.

2. Белгілі бір өнімді іс-әрекетті табысты орындаудың шарты болатын тұлға ерекшеліктері.

3. Нерв жүйесінің туа біткен қасиеті.

4. Психикалық әрекеттің динамикалығын анықтайды.

5. Нейрондармен анықталады.

225. Біреудің ой-пікірімен санасқыш, жұрттың айтқанына тез иланып, көне қоятын, айтқан сөзді сынамай-ақ қабылдайтын мінез акцентуациясы типтерінің бірі:

1. Конформды тип.

2. Шизоидты тип.

3. Психоастениялық тип.

4. Сензитивті тип.

5. Лабильді тип.

226. Үнемі назарда болуға тырысу, өзін көрсетуге және үнемі таңқалдыруға әуестіктен көрінетін мінез акцентуациясы типтерінің бірі:

1. Лабильді тип.

2. Шизоидты тип.

3. Эпилептоидты тип.

4. Тұрақсыз тип.

5. Истероидты тип.

227. Асқан сезімтал, жасқаншақ, үлкен компанияларды ұнатпайды, тұйық, ұялшақ, жаңа ортаға қиын бейімделеді:

1. Истероидты тип.

2. Лабильді тип.

3. Сензитивті тип.

4. Астено-невротикалық тип.

5. Тұрақсыз тип.

228. Адамның түрлі іс-әрекет түрлерін орындайтын психикалық мүмкіндіктерін анықтайтын туа біткен анатомиялық – физиологиялық және жүре келе дамитын қасиеттерінің жиынтығы:

1. Дағды.

2. Бейімділік.

3. Талант.

4. Икемділік.

5. Қабілет.

229. Нышаннан туындайтын қабілеттіліктің түрі.

1. Бейімділік.

2. Дарындылық.

3. Данышпандылық.

4. Талант.

5. Әдет.

230. Бүкіл адамзаттың игілігі үшін өшпес, өлшеусіз еңбек етіп, ұлы мәселелерді парасаттылықпен шеше алатын адамға тән психологиялық қасиет:

1. Дарындылық.

2. Данышпандылық.

3. Талант.

4. Бейімділік.

5. Нышан.

231. Қабілеттердің дамуының жоғары деңгейі:

1. Талант.

2. Дарындылық.

3. Парасаттылық.

4. Бейімділік.

5. Қызығушылық.

232. Қабілеттіліктің қалыптасуының алғышарты болып табылатын организмнің анатомиялық-физиологиялық және негізінен орталық жүйке жүйесінің ерекшеліктері.

1. Талант.

2. Парасаттылық.

3. Бейімділік.

4. Арнайы қабілет.

5. Нышан.

233. Нерв жүйесінің жиынтығын анықтайтын жоғары нерв әрекеті (күші, тепе-теңдігі, шапшаңдығы т.б.) қасиеттерінің тұрақты комплексі:

1. Жоғары нерв әрекеті типтері.

2. Орталық нерв жүйесі.

3. Шеткі нерв жүйесі.

4. Нышан.

5. Функционалды жүйе.

234. Тұлғаның белгілі бір іс-әрекетке қабілеттілігінің жоғары деңгейі:

1. Талант.

2. Нышан.

3. Дарындылық.

4. Бейімділік.

5. Данышпандық.

235. Адамдар арасындағы жеке-психологиялық ерекшеліктерді зерттейтін психология ғылымының саласы:

1. Даму психологиясы.

2. Антропология.

3. Дифференциалды психология.

4. Жалпы психология.

5. Клиникалық психология.

236. Белгілі бір әрекет түрін табысты орындау мүмкіндігі болып табылатын индивидтің психологиялық ерекшелігі:

1. Бейімділік.

2. Жалпы қабілет.

3. Арнайы қабілет.

4. Дарындылық.

5. Талант.

237. Іс-әрекеттің бір ғана емес көптеген түрлерін орындауға қажет қабілет:

1. Талант.

2. Нышан.

3. Бейімділік.

4. Жалпы қабілет.

5. Арнайы қабілет.

238. И. П. Павловтың адамзаттың жоғары нерв әрекеттерінің типтері бойынша адамда екінші сигналды жүйенің басымдылығы көрінетін тип:

1. Ойшыл тип.

2. Көркемдік тип.

3. Орташа тип.

4. Арнайы қабілет.

5. Творчестволық тип.

239. И. П. Павлов бойынша талдауға және жүйелеуге, жалпылап, абстрактылы ойлауға бейім тип:

1. Орташа тип.

2. Көркемдік тип.

3. Ойшыл тип.

4. Творчестволық тип.

5. Арнайы қабілет.

240. И. П. Павлов бойынша адамда І сигналды жүйенің басымдылығы көрінетін тип:

1. Ойшыл тип.

2. Көркемдік тип.

3. Орташа тип.

4. Арнайы қабілет.

5. Шығармашылық тип.

241. “Өзіңді өзің таны” ұранын айтқан:

1. Анаксагор.

2. Сократ.

3. Гераклит.

4. Демокрит.

5. Гиппократ.

242. Адам мен жануарлардың сыртқы және ішкі тітіркендіргіштер әсеріне реакциясы. Ол биологиялық маңызды қажеттіліктердің қанағаттануына не қанағаттанбауына байланысты.

1. Ерік.

2. Эмоция.

3. Аффект.

4. Эмпатия.

5. Құмарлық.

243. Өзге адамдардың жан дүниесінің сыры мен күй-жайын білу қабілеттілігі және оған жан ашырлық білдіру.

1. Эмпатия.

2. Эмоция.

3. Симпатия.

4. Құмарлық.

5. Сезім.

244. Адамның көңіл-күйінің кенеттен өзгеріп, зор қарқынман бұрқ еткізіп сыртқа шығаруы:

1. Фрустрация.

2. Стресс.

3. Аффект.

4. Көңіл-күй.

5. Ерік күші.

245. Стресс ұғымын енгізген ғалым:

1. З. Фрейд.

2. Э. Фромм.

3. Г. С. Салливен.

4. Г. Селье.

5. Ф. Галль.

246. Тұлға белсендігін енжарлыққа түсіретін сезімдер:

1. Астеникалық сезімдер.

2. Стеникалық сезімдер.

3. Моральдық сезімдер.

4. Эстетикалық сезімдер.

5. Интеллектуалдық сезімдер.

247. Адамға күш беріп, әрекетке ұмтылдаратын, тұлға белсендігін көтеретін көтеріңкі сезімдер:

1. Стеникалық сезімдер.

2. Интеллектуалдық сезімдер.

3. Праксикалық.

4. Эстетикалық.

5. Астеникалық сезімдер.

248. Күшті әсерден пайда болатын психологиялық күй:

1. Фрустрация.

2. Аффект.

3. Депрессия.

4. Стресс.

5. Көңіл-күй.

249. Шаршаудың, ауыр уайымдардың немесе аурудың әсерінен енжарлық, селқостық, сылбырлық күйге түсу, көңілдің еш нәрсеге зауқы соқпауы, өмірге немқұрайлы қарау:

1. Аффект.

2. Апатия.

3. Эйфория.

4. Аттракция.

5. Симпатия.

250. Организмге жағымсыз әсерін тигізетін стресс:

1. Дистресс.

2. Эйфория.

3. Невроз.

4. Психопатия.

5. Акцентуация.

251. Іс-әрекет және мінез-құлықта көрінетін ұзақ, орнықты эмоционалдық күй:

1. Құмарлық.

2. Көңіл-күй.

3. Эйфория.

4. Аффект.

5. Фрустрация.

252. Адамның сыртқы дүние заттары мен құбылыстарына деген қатынасы:

1. Сезім.

2. Эмпатия.

3. Симпатия.

4. Құмарлық.

5. Шабыт.

253. Ойланып істелетін, алға қойған мақсатқа жету үшін ішкі немесе сыртқы кедергілерді, адамда туатын күштің арқасында жеңіп өтудегі психологиялық процесс:

1. Эмоция.

2. Импульсивті әрекет.

3. Ерік.

4. Мотив.

5. Қажеттілік.

254. Адамның жоғары әлеуметтік қажеттіліктері негізінде пайда болатын тұрақты эмоция:

1. Ерік.

2. Сезім.

3. Көңіл-күй.

4. Фрустрация.

5. Дистресс.

255.Адамның өз әрекеттерін қойылған мақсатқа бағындыра білу икемділігі:

1. Мақсаттылық.

2. Шыдамдылық.

3. Жауапкерлік.

4. Тәртіптілік.

5. Батылдық.

256. Ақыл-ойдан туатын және алдында тұрған әрекетті ерікті түрде істейтін барлық әрекеттер:

1. Еріктік қасиет.

2. Еріктік әрекет.

3. Батылдық.

4. Импульсивті әрекет.

5. Дербестік.

257. Адамның сыртқы және ішкі жағдаяттарға жеке қатынасы және оларды толғану, әсерлену түрінде бағалауы:

1. Ерік.

2. Мотив.

3. Эмоция.

4. Қажеттілік.

5. Іс-әрекет.

258. Тікелей толғаныстар (қанағаттану, қуаныш, қорқыныш т.б.) түрінде бейнеленетін адам инстинктілерімен, қажеттіліктерімен және мотивацияларымен байланысты психологиялық процестер мен жай-күйлердің айрықша түрі:

1. Ерік.

2. Мотив.

3. Эмоция.

4. Қажеттілік.

5. Іс-әрекет.

259. Аса күшті эмоционалды реакция, күшті, қарқынды және қысқамерзімді эмоционалды толғаныс:

1. Аффект.

2. Көңіл-күй.

3. Сезім.

4. Апатия.

5. Депрессия.

260. Адамның көңіл-күйінің кенеттен өзгеріп, зор қарқынмен бұрқан-тарқан болып сыртқа тебуі:

1. Аффект.

2. Көңіл-күй.

3. Сезім.

4. Апатия.

5. Депрессия.

261. Адамның барлық мінез-құлқын мәнерлейтін эмоционалды күй:

1. Аффект.

2. Эйфория.

3. Депрессия.

4. Фпустрация.

5. Көңіл-күй.

262. Тұрақты, ұзақ эмоционалды күй:

1. Аффект.

2. Эйфория.

3. Депрессия.

4. Фпустрация.

5. Көңіл-күй.

263. Күшті, қысқамерзімді, сана өзгерісімен және еріктік бақылаудың бұзылуымен толқыныспен, қарқынды өтетін эмоционалды күй:

1. Аффект.

2. Эйфория.

3. Депрессия.

4. Фпустрация.

5. Көңіл-күй.

264. Нерв жүйесі эмоционалды қысым алғанда адамда пайда болатын күшті әрі ұзақ психикалық күштену күйі:

1. Көңіл-күй.

2. Аффект.

3. Стресс.

4. Эйфория.

5. Құмарлық.

265. Ақыл-ой іс-әрекеті процесінде пайда болатын ой-толғаныстар, әсерленулер:

1. Интеллектуалды сезімдер.

2. Эстетикалық сезімдер.

3. Моральды сезімдер.

4. Адамгершілік сезімдер.

5. Рухани сезімдер.

266. Сезім түрлерінің бірі:

1. Моральдық.

2. Коммуникативті.

3. Перцептивті.

4. Рефлексивті.

5. Экспрессивті.

267. Сезім түрлерінің бірі:

1. Коммуникативті.

2. Перцептивті.

3. Рефлексивті.

4. Экспрессивті.

5. Адамгершілік.

268. Сезім түрлерінің бірі:

1. Эстетикалық.

2. Перцептивті.

3. Рефлексивті.

4. Экспрессивті.

5. Адамгершілік.

269. Сананың қандай да бір заттарға, құбылыстарға, әсерлерге шоғырлануы:

1. Қабылдау.

2. Тану.

3. Түйсіну.

4. Рефлексия.

5. Зейін.

270. Зейін:

1. 1. Сыртқы дүниедегі заттар мен құбылыстардың мида тұтастай бейнеленуі;

2. Бұрынғы тәжірибелердің адам миында сақталуы, қайта жаңғыртылуы, танылып, ұмытылуы.

3. Адам санасының белгілі бір затқа бағыттала тұрақталуы.

4. Сыртқы дүниедегі заттар мен құбылыстардың жеке қасиеттерінің мида бейнеленуі.

5. Елестерді қайта құру, бейнелер қалыптастыру.

271. Қажеттіліктерге сай маңызды әсерлерді іріктеу:

1. Зейін қызметі.

2. Ойлау қызметі.

3. Қиял қызметі.

4. Сөйлеу қызметі.

5. Сезім қызметі.

272. Маңызды емес, бәсекелес әсерлерді елемеу:

1. Зейін қызметі.

2. Ойлау қызметі.

3. Қиял қызметі.

4. Сөйлеу қызметі.

5. Сезім қызметі.

273. Іс-әрекетті басқару және бақылау:

1. Зейін қызметі.

2. Ойлау қызметі.

3. Қиял қызметі.

4. Сөйлеу қызметі.

5. Сезім қызметі.

274. А.А Ухтомский психофизиологиялық зейінді мына ұғым арқылы түсіндірді:

1. Рефлекс.

2. Доминанта.

3. Ретикулярлы формация.

4. Әрекет акцепторы.

5. Локализация.

275. Еріктің қатысуынсыз, ешбір мақсатсыз болатын, арнайы күш жұмсауды қажет етпейтін зейін түрі:

1. Еріксіз.

2. Ерікті.

3. Ішкі.

4. Сыртқы.

5. Үйреншікті.

276. Объектінің зейінді тартып алуынан көрінетін зейін қасиеті:

1. Зейіннің шоғырлануы.

2. Зейіннің бөлінуі.

3. Зейін толқымалығы.

4. Зейін шашырандылығы.

5. Зейін көлемі.

277. Зейін қасиеттері:

1. Көлемі, шоғырлануы, бөлінуі, тұрақтылығы, толқымалығы, ауысуы.

2. Контрастылығы, ұқсастығы, құрылымлығы, тұтастығы.

3. Бейнеленуі, зат және фоны.

4. Реактивтілігі, сензитивтілігі, эмоционалдығы.

5. Реакция темпі, динамикасы.

278. Әрекетті саналы түрде белгілі ерік күшін жұмсау арқылы орындаудан көрінетін зейін түрі:

1. Ырықсыз.

2. Ырықты.

3. Үйреншікті.

4. Ішкі.

5. Сыртқы.

279. Күшті дыбыс, көз аштырмайтын жарық, қанық бояулы заттар, ерекше тітіркендіргіштер әсерінен туындайтын зейін түрі:

1. Үйреншікті.

2. Ерікті.

3. Еріксіз.

4. Ішкі.

5. Сыртқы.

280. Зейін қасиеттерінің бірі:

1. Шоғырлану.

2. Мағыналығы.

3. Таңдамалылығы.

4. Сензитивтілігі.

5. Тұтастығы.

281. Зейін қасиеттерінің бірі:

1. Аударылуы.

2. Мағыналығы.

3. Таңдамалылығы.

4. Сензитивтілігі.

5. Тұтастығы.

282. Зейін қасиеттерінің бірі:

1. Көлемі.

2. Мағыналығы.

3. Таңдамалылығы.

4. Сензитивтілігі.

5. Тұтастығы.

283. Зейін қасиеттерінің бірі:

1. Бөлінуі.

2. Мағыналығы.

3. Таңдамалылығы.

4. Сензитивтілігі.

5. Тұтастығы.

284. Зейін қасиеттерінің бірі:

1. Тұрақтылығы.

2. Мағыналығы.

3. Таңдамалылығы.

4. Сензитивтілігі.

5. Тұтастығы.

285. Зейіннің бөлінуі:

1. Зейінді бір объектіге ұзақ уақыт тұрақтата алу.

2. Зейінді бір объектіден екінші объектіге ауыстыру.

3. Бір уақыттың ішінде қамтитын объектілер саны.

4. Объектінің зейінді тартып алуы.

5. Адам санасының бір мезгілде бірнеше әрекетті атқара білу мүмкіндігі.

286. Субъектінің ерікті түрде бір іс-әрекеттен басқаға, бір заттан екінші затқа ауысуы:

1. Зейін көлемі.

2. Зейіннің бөлінуі.

3. Зейіннің шоғырлануы.

4. Зейіннің тұрақтылығы.

5. Зейіннің аударылуы.

287. Объектілерді анығырақ, тереңдете тану үшін қажет процесс:

1. Түйсіну.

2. Ес.

3. Ойлау.

4. Сөйлеу.

5. Зейін.

288. Зейіннің физиологиялық механизмін қарастыруда «қозудың оптималды ошағы» ұғымын енгізген:

1. Ухтомский А.А.

2. Сеченов И. М.

3. Павлов И. П.

4. Анохин П. К.

5. Лурия А. Р.

289. Бір уақыттың ішінде қамтитын объектілер саны:

1. Көлемі.

2. Бөлінуі.

3. Тұрақтылығы.

4. Толқымалығы.

5. Шоғырлануы.

290. Бізді қоршаған заттар мен құбылыстарға бағытталған зейін түрі:

1. Ішкі зейін.

2. Сыртқы зейін.

3. Ырықты зейін.

4. Ырықсыз зейін.