Ляда
Гэта старадаўні гульнёвы танец (карагод). Падобныя да яго гульнёвыя карагоды і танцы «Проса» і «Баяры». Яны адлюстроўваюць пару выпальвання нашымі долёкімі продкамі лесу, г.зн. падрыхтоўкі да пасеву на іх проса і правядзення рытуальных ігрышчаў з мэтай ушанавання паганскіх багоў, каб радзіла на ніве і ў хаце.
У гульні «Ляда», запісанай ў XIX стагоддзі на Гомельшычне З.Радчанка, адзін карагод спявае «А мы ляда капалі, капалі...», другі – «А мы проса сеялі, сеялі...», затым – «А мы коней іспусцілі, іспусцілі...» (і першы карагод ловіць па чарзе дзяўчат з другога пасля кожнай страфы).
У гульнях «Проса» і «Баяры» ўдзельнікі падзяляюцца на два шэрагі, часей хлопцы і дзяўчаты становяцца ў супрацьлеглых партыях. Узяўшыся за рукі або палажыўшы іх на плечы сяброў, спяваюць дыялагічны тэкст. Дзве лініі танцуючых пачаргова наступаюць адзін на аднаго і адыходзяць на месца.
У карагодзе «Проса» спяваецца:
На аснове традыцый гэтых гульняў маглі ўтварыцца пазней гульні «Лянок» («А мы сеялі, сеялі лён»), «У каноплі» і іншыя на шлюбную тэматыку са сваім сюжэтам.