2015-09-07
1480
1. Сінтаксіс – раздзел мовазнаўства, які вывучае будову і значэнне словазлучэнняў і сказаў.
2. Словазлучэнне – сэнсава-граматычнае адзінства, утворанае на аснове падпарадкавальнай сувязі двух або некалькіх самастойных слоў, паміж якімі выражаюцца розныя граматычныя адносіны.
3. Сказ – цэласная, граматычна і інтанацыйна аформленая адзінка, якая служыць для выражэння думкі або пачуцця. Сказ выконвае камунікатыўную функцыю, яму ўласціва прэдыкатыўнасць (паказвае, што сцвярджаецца або адмаўляецца ў сказе), мадальнасць (адносіны зместу сказа да рэчаіснасці), граматычная аформленасць, сэнсавая і інтанацыйная закончанасць.
4. Апавядальныя – сказы, у якіх паведамляецца пра розныя паняцці, падзеі, факты рэчаіснасці.
5. Пытальныя – сказы, у якіх заключаюцца пытанні, што патрабуюць адказу.
6. Пабуджальныя – сказы, якія выражаюць загад, пажаданне, заклік, просьбу, запрашэнне.
7. Двухсастаўныя сказы маюць і састаў дзейніка і састаў выказніка.
8. Аднасастаўныя сказы маюць састаў дзейніка або выказніка.
9. Простыя сказы маюць адну граматычную аснову.
10. Складаныя сказы маюць дзве і больш граматычных асноў.
11. Дзейнік – галоўны член сказа, які абазначае асобу, прадмет, паняцце, што характарызуецца выказнікам.
12. Выказнік – галоўны член сказа, які каардынуецца з дзейнікам, граматычна залежыць ад яго, абазначае дзеянне, стан, прымету, уласцівыя дзейніку.
13. Пэўна-асабовы сказ - аднасастаўныя сказы, у якіх форма дзеяслова-выказніка – 1-й ці 2-й асобы – выразна паказвае на дзеючую асобу.
14. Няпэўна-асабовы сказ -аднасастаўныя сказы, у якіх форма дзеяслова-выказніка – 3-й асобы множнага ліку пераважна прошлага, радзей – цяперашняга і будучага часу – абазначае дзеянне няпэўнай асобы.
15. Абагульнена-асабовы сказ - аднасастаўныя сказы, у якіх форма дзеяслова-выказніка – 2-й асобы адзі-ночнага або множнага ліку (радзей 1-й і 3-й асобы) цяперашняга ці будучага часу – абазначае, што дзеянне аднолькава належыць любой асобе.
16. Безасабовы сказ -аднасастаўныя сказы, у якіх выказнік абазначае дзеянне або стан безадносна да асобы, утваральніка дзеяння. Выказнік у такіх сказах выражаецца асабовымі формамі дзеяслова, ужытымі ў безасабовым значэнні, безасабовымі дзеясловамі, неазначальнай формай дзеяслова, безасабова-прэдыкатыўнымі словамі.
17. Інфінітыўны сказ - аднасастаўныя сказы, у якіх выказнік выражаецца незалежным інфінітывам.
18. Аднародныя члены сказа – члены сказа, якія адказваюць на адно пытанне і адносяцца да аднаго і таго ж слова.
Слоўнікавы мінімум “Правазнаўства”
1. Методы государственного управления - метады дзяржаўнага кіравання
2. Общественные отношения - грамадскія адносіны
3. Идеологические методы - ідэалагічныя метады
4. Распорядительность - распараджальнасць
5. Методы стимулирования - метады стымулявання
6. Поощрение - заахвочванне
7. Почетная грамота -ганаровая грамата
Блок 7
