Паратонзиллярлы абсцесс. Патогенез, дифференциалды дигностика

Созылмалы отит. Патогенезі. Дифференциалды диагностикасы.

Созылмалы іріңді отит этиологиясы және патогенезі іріңді бактериялар guises бірі, және басқа пневмококты, Bact туындаған. Coli, т.б. инфекциясы күнделікті жол — (. Қызылша, скарлатина, тұмау және т.б.) мұрын қабыну ықпал eustachian түтік арқылы, мұрын қуысының, мұрынжұтқыншақтың, тамақ, тіпті obscheinfektsionnye аурулары., Құлағын тазалау әлі eustachian түтік арқылы барабанды қуысында шырыш кесек жұқтырған дрейф мағынасында қауіпті саналады жоғарғы тыныс жолдарын шырышты қабықшасының қабынуы бар мұрныңды соққанын. ортаңғы құлақтың инфекцияның Толығырақ сирек бағыты — барабанды мембрана немесе жара сосцевидного жарақаттануда арқылы. 3-ші жол — гематогенді — іш сүзегі, скарлатина, pyemia-ақ осы жұқпалы аурулар ортаңғы құлақ қан жұқпалы материал Skid. қалыпты жағдайларда, отит, бір нүктесінде кездеседі: үздіксіз жалпы шаршағыштық, құлаққа күшті ауырсыну пайда байқалады, озноб суытып кейде бар, денесі жылу өсті. жігіттер ауру жиі түнде жүреді: бала құлаққа жылы күшті іштің басу арқылы бір нүктесінде оянады, жылу тез 30 9 дәрежесі мен жоғары жетеді. Нәтижесінде, орта құлақтың шырышты инфекцияның таралуы, ол бастапқыда серозды болуға мүмкіндігі бар сұйықтық, геморрагиялық жинақталады, бірақ тез іріңді ауысады қызаруы дамытады. барабанды қуысына өсіп сұйықтық қысымын ушығуы санымен, шын мәнінде ол көптеген эфферентті талшықтар тітіркенуінен әкеледі және күшті қызықсыз ауырсыну жүреді, және басқа рефлекстер жанында, мысалы, tympanum қан тамырларының, қара құбыр орнату және т.б. Дифференциалды диагнозды ортаңғы құлақтың ісігімен, гистиоцетезбен жүргізеді. Серологиялық, бактериологиялық, биопсиялық зерттеулер жүргіземіз.

Гайморит. Патогенез, дифференциалды дигностика.

Гайморов (жоғарғы жақ) қуысының – жоғарғы жақ сүйегінің қуысы ауаға толы болады. Гаймор қуысының орбитасы жоғарыдан көз орбитасы, төменнен ауыз қуысымен, ішінен мұрын қуысынан. Жоғары жақ қуысы басқы мұрын маңы қуыстарымен (екі маңдай, екі тор, бір негізгі) бірге келесі функцияларды орындайды. Бастың қуысты құрылымдардағы ауа қысымының сыртқы атмосфералық қысымның қарым қатынасына қатысады. Дауыстың дыбысталуын индивидуальды құрайды. Барлық қуыстар кішкентай тесік арқылы мұрын қуысымен байланысады. Егер осы тесіктер қандайда тесіктен бітеліп қалса, қуыстарда вентеляциятежеледі, қуыста микробтар жиналып қабыну дамиды. Дифференциалды диагностика. Бірінші кезекте одонтогенді және риногенді гайморитті салыстыру керек. Одонтогенді гайморит көбіне бір жақты және катаральді өзгерістері болмайды. Риногенді гайморит диффузды, бетке жайылған болады. Жоғарғы жақ кистасымен дифдиагностика жүргіземіз.

Паратонзиллярлы абсцесс. Патогенез, дифференциалды дигностика.

Ауру патогенезі және даму жолдары: Қоздырғыштардың негізгі көбейетін орыны таңдай бадамшалары, сирек тіл бадамшалары және жұтқыншақтың артқы қабырғасының бүйір төсемдері болып табылады. Бадамшалардың жергілікті қорғаныш қызметін ангина қоздырғыштары бұзып өтіп, сол жерде активті түрде көбейіп, өзінің әр түрлі өмір сүру қалдықтарын, экзотоксиндерін бөлу арқылы қабыну үрдісін шақырыды. Сонымен қатар бұл токсиндері жақын маңдағы лимфа түйіндеріне таралып олардың да қабынуын шақырады. Көп жағдайда бадамша бездері мен жергілікті лимфа түйіндерімен шектеліп қалмай, қоздырғыштар бадамша маңы тіндеріне (паратонзиллит, паратонзиллярлы абсцесс) тарап, тіпті сепсиске әкелуі мүмкін. Микробтардың өмір сүру қалдықтары қанға сіңіп бүкіл организмге соның ішінде: қантамырлар, орталық және шеткері нерв жүйесі, бүйрек, бауыр және миокардқа токсикалық әсер көрсетеді. Стрептококктардың М-протеині және токсиндері фагоцитоздың толық жүруін тежеп, бактериемия мен антигенемияның ұзаққа созылуын туындатады. Стрептокиназа қанның плазминін плазминогенге айналдырады,бұл өз кезегінде фибринолизді және антимикробты тосқауылды төмендетеді.

Дифференциалды диагноз Тамақтағы ауырсыну ЖРВИ кезінде де байқалады, бірақ бүл кезде лимфа түйіндері сирек ұлғаяды. Бадамшалардың қатты қабынуы және лимфа түйіндерінің тұрақты ұлғаюы инфекциялық мононуклеоз кезінде тән. Оны қан анализінен айқындай аламыз.